Ο Claes Ohlsson, MD, Ph.D., από το Πανεπιστήμιο του Gothenburg στη Σουηδία, και οι συνεργάτες του ανέλυσαν τα επίπεδα ορού της DHEA-S με φασματομετρία μάζας για 2.568 συμμετέχοντες (ηλικίας 69 έως 81 ετών) από τον πληθυσμό μελέτη οστεοπορωτικών καταγμάτων στους άνδρες στη Σουηδία.
Το σώμα μας παράγει φυσικά την ορμόνη DHEA/DHEA-S στα επινεφρίδια. Με τη σειρά της, η DHEA βοηθά στην παραγωγή άλλων ορμονών, συμπεριλαμβανομένης της τεστοστερόνης και των οιστρογόνων. Η DHEA-S είναι βασική κυκλοφορούσα μορφή η οποία αντέχει από 10 έως 20 ώρες στο ανθρώπινο σώμα. Ενώ τα υπόλοιπα στεροειδή όπως η τεστοστερόνη και τα οιστρογόνα δεσμεύονται με την σφαιρίνη στο αίμα η οποία συνδέει αυτές τις ορμόνες που σχετίζονται με την σεξουαλικότητα και δεν είναι ενεργές ενώ δεν συνδέονται, η DHEA-S είναι ελαφρώς συνδεδεμένη με την λευκωματίνη η οποία είναι μια άλλη πρωτεΐνη στο πλάσμα.
Η DHEA-S κυκλοφορεί σε συγκεντρώσεις που είναι 100 με 500 φορές πιο υψηλές από αυτές της τεστοστερόνης και 1000 μέχρι 10.000 φορές πιο μεγάλες από αυτές των οιστρογόνων. Εξαιτίας αυτού, πολύ συχνά αυτή ορίζεται ως η μητέρα όλων των ορμονών. Φυσιολογικά τα μέγιστα επίπεδα της DHEA-S εκκρίνονται στις αρχές της ενήλικης ζωής και στη συνέχεια, σιγά-σιγά πέφτουν, με το πέρασμα των ετών και ιδίως στους ηλικιωμένους. Μερικοί ερευνητές προτείνουν ότι τα χαμηλά επίπεδα της DHEA-S προκαλούν ή συμβάλλουν στις αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία, όπως η μείωση της μυϊκής μάζας, η μείωση της οστικής πυκνότητας και η γνωστική δυσλειτουργία
Οι ερευνητές διαπίστωσαν συνολικά 594 περιστατικά ακτινολογικά επιβεβαιωμένων καταγμάτων κατά τη διάρκεια μίας διάμεσης παρακολούθησης 10,6 ετών. Μετά από προσαρμογή ως προς την ηλικία, δείκτη μάζας σώματος, και τον επιπολασμό των καταγμάτων, διαπιστώθηκε μια αντίστροφη συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων DHEA-S με τον κίνδυνο οποιουδήποτε κατάγματος (αναλογία κινδύνου ανά μείωση κατά τυπική απόκλιση = 1,14, 95% διάστημα εμπιστοσύνης (CI) μεταξύ 1,05 και 1,24), μη-σπονδυλικών μείζωνων οστεοπορωτικών καταγμάτων (αναλογία κινδύνου = 1,31, 95% CI = 1,16 έως 1.48), και του ισχίου (αναλογία κινδύνου = 1,18, 95% CI = 1,02 έως 1,37), αλλά όχι με κλινικά σπονδυλικά κατάγματα (αναλογία κινδύνου = 1,09, 95% CI = 0,95 – 1,26). Οι συσχετίσεις ήταν ελαφρώς εξασθενημένες μετά από περαιτέρω προσαρμογή για τους παραδοσιακούς παράγοντες κινδύνου για κάταγμα, την οστική πυκνότητα, και/ή μεταβλητών φυσικής απόδοσης.
«Εν κατακλείδι, τα χαμηλά επίπεδα DHEA-S ορού είναι ένας δείκτης κινδύνου κυρίως μη-σπονδυλικών καταγμάτων σε ηλικιωμένους άνδρες , από τους οποίους εκείνοι με τα επίπεδα DHEA-S κάτω 600 ng/ml διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο,» οι συγγραφείς γράφουν. Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από το Ίδρυμα Novo Nordisk και δημοσιεύθηκε στο Journal of Bone and Mineral Research.