Το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η παράλειψη του πρωινού στα παιδιά και ο ανεπαρκής ύπνος αποτελούν σημαντικούς παράγοντες πρόβλεψης για το εάν ένα παιδί θα γίνει υπέρβαρο ή παχύσαρκο, σύμφωνα με νέα έρευνα του UCL. Πρόκειται για 3 παράγοντες που μπορούν να τροποποιηθούν και γι΄ αυτό οι συντάκτες της έρευνας υπογραμμίζουν τη δυνατότητα έγκαιρης παρέμβασης, η οποία θα μπορούσε να επιτρέψει τον περιορισμό της αύξησης της παιδικής παχυσαρκίας.
Η μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε στις ΗΠΑ στο περιοδικό Pediatrics, είναι η πρώτη έρευνα στο Ηνωμένο Βασίλειο που εξετάζει τα πρότυπα του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) στα πρώτα 10 χρόνια της ζωής ενός παιδιού και μελετά τους παράγοντες του τρόπου ζωής που φαίνεται να προβλέπουν την αύξηση του σωματικού βάρους. Όταν ένα παιδί είναι υπέρβαρο ή παχύσαρκο έχει φτωχότερη ψυχική υγεία, η οποία μπορεί να επεκταθεί μέχρι την εφηβεία και την ενήλικη ζωή. Αυτή η πτωχότερη ψυχοκοινωνική ευεξία περιλαμβάνει χαμηλή αυτοεκτίμηση, δυστυχία καθώς και επικίνδυνες συμπεριφορές, όπως το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ. Η έρευνα βασίζεται σε μια μελέτη των παιδιών που γεννήθηκαν σε 19.244 οικογένειες στο Ηνωμένο Βασίλειο μεταξύ Σεπτεμβρίου 2000 και Ιανουαρίου 2002. Τα στοιχεία για το βάρος και το ύψος συλλέχθηκαν όταν τα παιδιά ήταν 3, 5, 7 και 11.
“Είναι γνωστό ότι τα παιδιά των υπέρβαρων ή παχύσαρκων μητέρων είναι πιο πιθανό να είναι τα ίδια υπέρβαρα, αντανακλώντας ίσως το « παχυσαρκογενές περιβάλλον», ενώ έχουν και μια γενετική προδιάθεση για αύξηση του σωματικού βάρους», δήλωσε ο καθηγητής Yvonne Kelly (UCL Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας), ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας. «Αυτή η μελέτη δείχνει ότι όταν διαταράσσεται η καθημερινότητα, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τις παράτυπες συνήθειες ύπνου και την παράλειψη του πρωινού, τότε θα μπορούσε να επηρεαστεί η αύξηση του σωματικού βάρους μέσω της αυξημένης όρεξης και της κατανάλωσης τροφών πλούσιων σε ενέργεια. Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν την ανάγκη για στρατηγικές παρέμβασης με στόχο τις πολλαπλές σφαίρες επιρροής στην ανάπτυξη του ΔΜΣ . “
Το κάπνισμα στην εγκυμοσύνη έχει συνδεθεί με έναν υψηλότερο κίνδυνο στα παιδιά να είναι υπέρβαρα, πιθανώς λόγω ενός συνδέσμου μεταξύ της έκθεσης του εμβρύου στον καπνό και του βρεφικού συντονισμού των κινήσεων που θα μπορούσε να αποτελέσει μια αναπτυξιακή πορεία για την ανάπτυξη του ΔΜΣ. Η μελέτη προσδιόρισε τέσσερις προτύπους ανάπτυξης βάρους. Η μεγάλη στην πλειοψηφία των παιδιών έδειξε ότι το 83,3%, είχε σταθερό ΔΜΣ, το 13,1% είχε μέτρια αύξηση ΔΜΣ, ενώ το 2,5% είχε απότομα αύξηση ΔΜΣ. Η μικρότερη ομάδα, 0,6%, είχε ΔΜΣ σε εύρος παχύσαρκων στην ηλικία των 3, αλλά ήταν παρόμοιο με την σταθερή ομάδα από την ηλικία των 7.