Τα παιδιά που ζουν συνθήκες φτώχειας κινδυνεύουν περισσότερο να υποφέρουν μετέπειτα από κοινωνικά, συναισθηματικά και προβλήματα συμπεριφοράς, σύμφωνα με βρετανική έρευνα. Μια δεύτερη αμερικανική μελέτη δείχνει ότι τα παιδιά φτωχών οικογενειών, αναπτύσσουν συχνότερα διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) και άσθμα, αλλά όχι αυτισμό.
Στην πρώτη μελέτη, ερευνητές του Τμήματος Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, με επικεφαλής τη Δρ Σόφι Γουίκχαμ, που έκαναν σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο The Lancet Public Health, ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 6.000 οικογένειες που αρχικά δεν ήταν φτωχές και τα παιδιά τους δεν είχαν ψυχικά προβλήματα στην ηλικία των τριών ετών. Σε διάστημα οκτώ ετών 844 οικογένειες εμφάνισαν οικονομική επιδείνωση, γεγονός που τους έριξε κάτω από το όριο της φτώχειας.
Τα παιδιά των συγκεκριμένων οικογενειών είχαν κατά μέσο όρο 40% μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν ψυχολογικές διαταραχές και προβλήματα συμπεριφοράς. Μεγαλύτερη κατά 44% ήταν η αύξηση του κινδύνου για τις μητέρες αυτών των παιδιών, ακόμη κι αν δεν είχαν μείνει άνεργες.
Στη δεύτερη μελέτη, ερευνητές με επικεφαλής τον παιδίατρο Δρ Κρίστιαν Πουλτσίνι του Νοσοκομείου Παίδων του Πίτσμπουργκ, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics, διαπίστωσαν ότι η πιθανότητα άσθματος σε ένα παιδί αυξάνεται κατά 26%, αν η οικογένειά του ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Εξάλλου η πιθανότητα εμφάνισης ΔΕΠΥ αυξάνεται, όσο μειώνεται το οικογενειακό εισόδημα. Και στις δύο περιπτώσεις ως πιθανή αιτία θεωρείται το στρες που προκαλεί η φτώχεια.
Αντίθετα, οι διαταραχές του φάσματος του αυτισμού έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα (διπλάσια έως τριπλάσια, ανάλογα με το εισόδημα) να εκδηλωθούν σε παιδιά, των οποίων οι οικογένειες βρίσκονται πάνω από το όριο της φτώχειας. Μια πιθανή εξήγηση γι’ αυτό είναι ότι όταν οι γονείς των παιδιών με αυτισμό είναι πιο εύποροι, είναι πιθανότερο να έχουν πρόσβαση σε κατάλληλες ιατρικές υπηρεσίες, που θα διαγνώσουν έγκαιρα το πρόβλημα του παιδιού.