Επιστημονικά Νέα

Γιατί «στριφογυρνάμε» στα ξένα κρεβάτια;

Γιατί «στριφογυρνάμε» στα ξένα κρεβάτια;
Αρκετοί έχετε «αποδράσει» για τις πασχαλινές διακοπές σας και οι περισσότεροι θα κοιμηθείτε για πρώτη φορά σε ένα ξένο σπίτι ή σε ένα ξενοδοχείο και σίγουρα σε ένα δωμάτιο και σε ένα κρεβάτι που δεν είναι το δικό σας. Και είναι κάτι που πάντα μας προκαλεί κάποιες δυσκολίες. Όταν κοιμόμαστε μακριά από το κρεβάτι μας, […]

Αρκετοί έχετε «αποδράσει» για τις πασχαλινές διακοπές σας και οι περισσότεροι θα κοιμηθείτε για πρώτη φορά σε ένα ξένο σπίτι ή σε ένα ξενοδοχείο και σίγουρα σε ένα δωμάτιο και σε ένα κρεβάτι που δεν είναι το δικό σας.

Και είναι κάτι που πάντα μας προκαλεί κάποιες δυσκολίες. Όταν κοιμόμαστε μακριά από το κρεβάτι μας, στριφογυρίζουμε, ο ύπνος δεν μας παίρνει εύκολα και συνήθως καταλήγουμε είτε να μην κοιμόμαστε είτε να «λαγοκοιμόμαστε». Κι ενώ μέχρι σήμερα το θεωρούσαμε «παραξενιά», μια νέα επιστημονική έρευνα έρχεται να εξηγήσει τους λόγους αυτής της αναστάτωσης που βιώνουμε.

Στην πραγματικότητα λοιπόν, το φαινόμενο αυτό είναι κοινό σε πολλούς ανθρώπους και σχετίζεται με το…ένστικτο επιβίωσης. Οι επιστήμονες Masako Tamaki και Yuka Sasaki του Πανεπιστημίου Brown, μελέτησαν τις εγκεφαλικές αντιδράσεις ατόμων την ώρα που κοιμόντουσαν και ανακάλυψαν πως όταν βρισκόνταν σε ένα νέο περιβάλλον κοιμάται μόνο ο μισός μας εγκέφαλος ενώ ο άλλος μισός -και συγκεκριμένα το αριστερό ημισφαίριο- παραμένει ξάγρυπνο.

Η μελέτη τους, υπό τον τίτλο «Το φαινόμενο της Πρώτης Νύχτας», δεν είναι φυσικά η πρώτη που ασχολείται με αυτό το ζήτημα, ωστόσο όπως αναφέρει ο Independent αυτή είναι μία από τις πρώτες μελέτες που φαίνεται να απαντούν στο «γιατί συμβαίνει».

Βάσει των ευρημάτων, οι άνθρωποι που κοιμούνται για πρώτη φορά σε ένα μη οικείο περιβάλλον ήταν πιο επιρρεπείς στο να αντιδράσουν σε εξωτερικά ερεθίσματα, όπως ήχους που ο εγκέφαλος πιθανότατα σε αυτή την περίπτωση εκλαμβάνονται ως απειλές. Μεταξύ αυτών μπορεί να είναι ένα τρίξιμο, οι ήχοι της πόλης (αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες κλπ), το γάβγισμα ενός σκύλου κα.

Οι φάλαινες και τα δελφίνια έχουν έναν ανάλογο μηχανισμό, που τους επιτρέπει επίσης να προστατεύσουν το εαυτό τους από μια απειλή αμέσως μόλις την αντιληφθούν και ξυπνήσουν. «Μπορεί ο εγκέφαλός μας να είναι μια μικρογραφία αυτού του μηχανισμού που διαθέτουν οι φάλαινες και τα δελφίνια» εκτιμά ο Youka Sasaki.