Φανταστείτε πως καρφώνεται κάτι στον τοίχο και χτυπάτε με το σφυρί το δάχτυλό σας. Νιώθετε τον πόνο, το πρόσωπό σας κάνει μορφασμούς, μπορεί και να τσιρίξετε…
Φανταστείτε τώρα, να βλέπετε κάποιον άλλον να καρφώνει κάτι στον τοίχο και να χτυπά κατά λάθος με το σφυρί το δάχτυλό του. Ασυναίσθητα θα έχετε πάλι την ίδια αντίδραση (θα κάνετε κάποιον μορφασμό ή θα πείτε… άουτς), χωρίς να έχετε νιώσει τον πόνο.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί ο εγκέφαλός σας αναγνωρίζει τον πόνο ακόμα και αν δεν τον νιώθετε εσείς οι ίδιοι. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι ίδιοι τομείς του εγκεφάλου ενεργοποιούνται, ανεξάρτητα από το αν ο πόνος είναι προσωπική εμπειρία ή συμπαράσταση.
Σύμφωνα με τους ερευνητές από το Max Planck Institute for Human Cognitive and Brain Sciences, ένα άτομο δεν βιώνει το ίδιο τον τραυματισμό (ίσως τον έχει βιώσει κατά το παρελθόν), νιώθει παρόμοια συμπτώματα με το πρόσωπο που βλέπει να τραυματίζεται.
Πρόκειται για μια πολύ σημαντική δραστηριότητα του εγκεφάλου εξηγούν οι νευροεπιστήμονες επειδή μας βοηθά να καταλάβουμε τι βιώνουν οι άνθρωποι γύρω μας. Επίσης ο πόνος που νιώθουμε βλέποντας κάποιον άλλο να τραυματίζεται μας οδηγεί να πάρουμε και εμείς τα μέτρα μας έτσι ώστε να αποφύγουμε ένα αντίστοιχο τραυματισμό.