Ακριβώς όπως ένας υπολογιστής απαιτεί κώδικα για να λειτουργήσει, το σώμα μας ρυθμίζεται από μοριακά “προγράμματα” που γράφονται νωρίς στη ζωή και στη συνέχεια πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους σωστά για μια ζωή. Αλλά κάνουν; Είναι μια ερώτηση που απασχολεί εδώ και χρόνια τους ερευνητές.
Η Claes Wahlestedt, MD, Ph.D., καθηγήτρια ψυχιατρικής και επιστημών συμπεριφοράς και συγγενής κοσμήτορας για θεραπευτική καινοτομία στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι Miller School of Medicine, είναι ανώτερος συγγραφέας μιας νέας μελέτης – Οι μακροβιότοποι που σχετίζονται με τις μοριακές διαδρομές υπόκεινται στο Midlife ‘ Switch “σε ανθρώπους – που δημοσιεύθηκε σήμερα στο Aging Cell .
Σε συνεργασία με τον πρώτο συγγραφέα Jamie Timmons, Ph.D., από το King’s College του Λονδίνου και το Stirling University Science Park, Ηνωμένο Βασίλειο, και μια διεθνή ομάδα ερευνητών για την γήρανση του ανθρώπου, ο Dr. Wahlestedt έκανε μια εντυπωσιακή παρατήρηση: Βασικά μοριακά προγράμματα γνωστά για την προώθηση της μακροζωίας μην διαρκούν πέρα από τη μέση ζωή.
Η μελέτη παρέχει έναν πιθανό νέο λόγο για τον οποίο το φορτίο της νόσου αυξάνεται τόσο έντονα από την έκτη δεκαετία της ζωής καθώς οι μηχανισμοί προστασίας της υγείας εξαφανίζονται. Αυτό θέτει την ερώτηση: Εάν επιθυμείτε να ενισχύσετε αυτά τα καθιερωμένα προγράμματα “αντι-γήρανσης” με φάρμακα, θρεπτικά συστατικά ή επιλογές τρόπου ζωής, είναι πολύ αργά για να ξεκινήσετε από τη στιγμή που φτάσετε στα 60 σας; Ενδεχομένως, είπε ο Δρ Wahlestedt – τουλάχιστον αν ελπίζετε να επωφεληθείτε πλήρως από τέτοιες παρεμβάσεις.
“Για πάνω από μια δεκαετία, είναι σαφές ότι τα βασικά βιοχημικά γεγονότα ρυθμίζουν τη μακροζωία των μικρών ζώων βραχείας διάρκειας όπως τα σκουλήκια, τις μύγες και τα ποντίκια, αλλά οι μηχανισμοί αυτοί δεν είχαν παρατηρηθεί να είναι ενεργοί στον άνθρωπο”, δήλωσε ο Δρ Wahlestedt . “Σε αυτή τη διεθνή κλινική και γονιδιωματική μελέτη, αναφέρουμε για πρώτη φορά ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα ίδια βιοχημικά μονοπάτια κατά τη διάρκεια της γήρανσης. «δύσκολο» κάθε άτομο ρυθμίζει αυτά τα μονοπάτια μπορεί να επηρεάσουν τη διάρκεια ζωής του ανθρώπου».