Το καμπανάκι του κινδύνου κρούουν οι επιστήμονες σχετικά με τον ύπνο αργά το βράδυ, συνδέοντάς το με αύξηση του σωματικού βάρους.
Ερευνητές μελέτησαν 3.342 εφήβους αρχής γενομένης από το 1996, μετά τα μέσα του 2009. Σε τρία σημεία κατά τη διάρκεια των ετών, όλοι περείχαν πληροφορίες σχετικά με τις κανονικές ώρες ύπνου τους, καθώς και πληροφορίες σχετικά με την κατανάλωση γρήγορου φαγητού, την άσκηση τους καθώς και τον χρόνο που παρακολουθούσαν τηλεόραση. Οι επιστήμονες υπολόγισαν το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) σε κάθε συνεντευξιαζόμενο.
Εν συνεχεία, μετά από τον έλεγχο για την ηλικία, το φύλο, τη φυλή, την εθνικότητα και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση του κάθε υποκειμένου που συμμετείχε στην έρευνα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε κάθε άτομο, κάθε μία ώρα αργότερα από την ώρα του ύπνου κατά τη διάρκεια της εργάσιμης εβδομάδας ή του σαββατοκύριακου συνδέθηκε με μια αύξηση περίπου δύο σημείων του Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ).
Η επίδραση ήταν εμφανής, ακόμη και μεταξύ των ανθρώπων που κοιμόντουσαν για οκτώ ώρες και πάνω. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως ούτε η άσκηση που μπορεί να έκαναν, ούτε ο χρόνος που περνούσαν μπροστά στην τηλεόραση έπαιξαν ρόλο σε αυτό το αποτέλεσμα. Αυτό που όμως έπαιξε ρόλο στο ίδιο επίπεδο με τον ύπνο, ήταν η κατανάλωση γρήγορου φαγητού, του λεγομένου, junkfood.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Οκτωβρίου, του επιστημονικού περιοδικού «Sleep», εγείρει ερωτήματα, είπε η επικεφαλής συγγραφέας, Lauren Asarnow, μια μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Berkeley.
Το βασικότερο ερώτημα, είναι ποια αποτελεί την κινητήρια δύναμη αυτής της σύνδεσης μεταξύ ύπνου και αύξησης του σωματικού βάρους. Μήπως τα αποτελέσματα οφείλονται σε αλλαγή του μεταβολισμού, όταν ο οργανισμός μας μένει ξύπνιος μέχρι αργά; Και επιπλέον, μήπως αλλάζοντας τις συνήθειες του ύπνου μας, μπορεί να αλλάξει η διατροφική μας συμπεριφορά και η πορεία της αλλαγής του βάρους μας;
Οι επιστήμονες παραδέχονται ότι η μελέτη τους είχε περιορισμούς. Για παράδειγμα, τα δεδομένα σχετικά με τον ύπνο των υποκειμένων, εξαρτώνται από όσα έχουν δηλώσει αυτοαναφορικά τα ίδια τα υποκείμενα ενώ παράλληλα, δεν υπήρξε πλήρης ενημέρωση σχετικά με τη δίαιτά τους. Επίσης, δεν είχαν στοιχεία σχετικά με την περίμετρο της μέσης, η οποία, σε αντίθεση με τον ΔΜΣ, μπορεί να βοηθήσει στη διάκριση μεταξύ μυών και λίπους.