Ο κίνδυνος θανάτου για ασθενείς με χρόνιες παθήσεις, όπως καρδιαγγειακά ή διαβήτη, είναι πέντε φορές υψηλότερος από ό,τι σε άτομα χωρίς υποκείμενες παθήσεις και η χαλάρωση του lockdown θα πρέπει να λάβει υπόψη αυτήν την κλινική ευπάθεια, σύμφωνα με νέα έρευνα που διεξήχθη από την UCL. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Lancet, ανέλυσε 3,8 εκατομμύρια αρχεία υγείας και διαπίστωσε ότι από 37.000 έως 73.000 θάνατοι θα μπορούσαν να προκύψουν μέσα σε ένα έτος από άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19, ανάλογα με τον τρόπο χαλάρωσης της καραντίνας.
Ομάδα ερευνητών από UCL, UCLH, University of Cambridge και Health Data Research UK (HDR UK) βασίζει τις εκτιμήσεις της για υπερβολικούς θανάτους στον πληθυσμό στην Αγγλία με ποσοστό μόλυνσης 10% και 20% με τουλάχιστον μία από τις υψηλού κινδύνου υποκείμενες συνθήκες.
Ο επικεφαλής συγγραφέας, Δρ Amitava Banerjee (Ινστιτούτο Πληροφορικής Υγείας του UCL) είπε: «Οι ηλικιωμένοι, εκείνοι με μία ή περισσότερες υποκείμενες παθήσεις και οι φροντιστές τους ρωτούν τι θα μπορούσε να σημαίνει η χαλάρωση της καραντίνας για την υγεία τους. Χρησιμοποιώντας μοντελοποίηση δεδομένων σε διάφορα σενάρια, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι ο κίνδυνος θνησιμότητας για αυτές τις ευάλωτες ομάδες αυξάνεται σημαντικά και μπορεί να οδηγήσει σε χιλιάδες θανάτους που μπορούν να αποφευχθούν. “
Στο πλαίσιο αυτής της μελέτης, οι συγγραφείς ανέπτυξαν έναν ηλεκτρονικά προσβάσιμο διαδικτυακό «υπολογισμό κινδύνου», δείχνοντας πώς η ηλικία, το σεξ και οι υποκείμενες συνθήκες υγείας (συμπεριλαμβανομένων χρόνιων αποφρακτικών πνευμονικών παθήσεων, καρδιακών παθήσεων, νεφρικών παθήσεων, διαβήτη και σοβαρής παχυσαρκίας) μπορούν να επηρεάσουν τα ποσοστά θνησιμότητας σε διαφορετικά σενάρια έκτακτης ανάγκης για τη νόσο COVID-19.
Πριν τη νόσο COVID-19 ο κίνδυνος θνησιμότητας ενός έτους σε ενήλικες χωρίς υποκείμενα προβλήματα υγείας ήταν 0,6%, σε σύγκριση με 3,5% σε αυτούς με μία υποκείμενη πάθηση (πενταπλάσια αύξηση) και 7,5% σε αυτούς με δύο υποκείμενες παθήσεις. Οι ερευνητές μοντελοποίησαν την επιπρόσθετη επίδραση της πανδημίας πάνω από αυτούς τους κινδύνους ιστορικού, η οποία επιτρέπει στον χρήστη της αριθμομηχανής να διερευνήσει τις αλλαγές στο ποσοστό μόλυνσης στον πληθυσμό και τη σχετική επίδραση της έκτακτης ανάγκης της COVID-19. Ο σχετικός κίνδυνος καταγράφει τόσο τις άμεσες επιδράσεις της ιογενούς λοίμωξης (π.χ. πόσο θανατηφόρα είναι) όσο και τις έμμεσες επιπτώσεις (π.χ. στέλεχος του συστήματος υγείας).
Ο Δρ Banerjee εξήγησε, “Ο υπολογιστής μας παρέχει κινδύνους θνησιμότητας ενός έτους για κοινές παθήσεις ανά ηλικία και φύλο. Πριν από την πανδημία ούτε οι γιατροί ούτε οι ασθενείς είχαν συνηθίσει να βλέπουν τέτοιες πληροφορίες, αλλά στην τρέχουσα κατάσταση έκτακτης ανάγκης υπάρχει επείγουσα ανάγκη να αναπτυχθεί καλύτερη κατανόηση του ποιός κινδυνεύει με βάση αξιόπιστα δεδομένα υγείας. Αυτό που προσφέρουμε είναι ένα πρωτότυπο, μια έκδοση beta που εμείς και άλλοι μπορούμε να αναπτύξουμε περαιτέρω.