Επιστημονικά Νέα

Επιστήμονες επεξεργάστηκαν γενετικά το ανοσοποιητικό καρκινοπαθών

Επιστήμονες επεξεργάστηκαν γενετικά το ανοσοποιητικό καρκινοπαθών
Αμερικανοί επιστήμονες κατάφεραν να επεξεργαστούν γενετικά το ανοσοποιητικό σύστημα τριών καρκινοπαθών που χρησιμοποιούν το Crispr, χωρίς να δημιουργούν παρενέργειες, ένα πρώτο για το εργαλείο που φέρνει την επανάσταση στη βιοϊατρική έρευνα. Τα πολυαναμενόμενα αποτελέσματα από την πρώτη φάση μιας κλινικής δοκιμής δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Science. Αποτελούν ένα βήμα που δεν αποδεικνύει ακόμα ότι το Crispr μπορεί […]

Αμερικανοί επιστήμονες κατάφεραν να επεξεργαστούν γενετικά το ανοσοποιητικό σύστημα τριών καρκινοπαθών που χρησιμοποιούν το Crispr, χωρίς να δημιουργούν παρενέργειες, ένα πρώτο για το εργαλείο που φέρνει την επανάσταση στη βιοϊατρική έρευνα. Τα πολυαναμενόμενα αποτελέσματα από την πρώτη φάση μιας κλινικής δοκιμής δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Science. Αποτελούν ένα βήμα που δεν αποδεικνύει ακόμα ότι το Crispr μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση του καρκίνου. Πράγματι, ένας από τους ασθενείς έχει πεθάνει και η ασθένεια έχει επιδεινωθεί στα άλλα δύο – αλλά η δοκιμή δείχνει ότι η τεχνική είναι μη τοξική.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας (UPenn) απομάκρυναν Τ κύτταρα από το αίμα των ασθενών και χρησιμοποίησαν το CRISPR για να διαγράψουν γονίδια από τα κύτταρα, τα οποία θα μπορούσαν να παρεμβαίνουν στην ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να καταπολεμά τον καρκίνο. Έπειτα χρησιμοποίησαν έναν ιό για να οπλίσουν τα Τ-κύτταρα για να προσβάλουν μια πρωτεΐνη που συνήθως βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα που ονομάζεται NY-ESO-1, και έβαλε τα κύτταρα πίσω στους ασθενείς.

Ο Edward Stadtmauer, ο κύριος ερευνητής της μελέτης, δήλωσε στην AFP ότι η θεραπεία με Τ-κύτταρα, στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου εκμεταλλεύεται για να καταστρέψει τους όγκους, ήταν μια σημαντική ανακάλυψη της προηγούμενης δεκαετίας, αλλά “δυστυχώς, ακόμη και με αυτή την τεχνολογία υπάρχουν πολλοί ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται”. Η ιδέα αυτής της εργασίας, συνεπώς, είναι να συνδυάσει τις δύο προσεγγίσεις αιχμής για να καταστήσει τα Τ κύτταρα ακόμη πιο ισχυρά. Μπορεί να μην έχουν υπάρξει σημαντικά κλινικά αποτελέσματα αυτή τη φορά, αλλά “για μένα η εισαγωγή αυτής της μελέτης δεν είναι τα κλινικά αποτελέσματα αλλά το γεγονός ότι είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε εφικτή αυτή την πολύ περίπλοκη διαδικασία”, πρόσθεσε ο Stadtmauer.