Η Βασική έρευνα των βλαστοκυττάρων μπορεί να βοηθήσει στην διόρθωση των κρανιοπροσωπικών δυσπλασιών.
Το ασβέστιο, το κύριο συστατικό των οστών, αποδεικνύεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση των κυττάρων που ενορχηστρώνουν την ανάπτυξη των οστών, ένα εύρημα που μπορεί να επηρεάσει τη θεραπεία για παθήσεις που προκαλούνται από υπερβολική εναπόθεση κολλαγόνου, όπως η ίνωση και η υπερβολική δημιουργία ουλών, όπως επίσης και ασθένειες προβληματικής ανάπτυξης των οστών, όπως το Σύνδρομο Collins Treacher (TCS).
Τα ευρήματα έρευνας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, Berkeley, προήλθαν από τη μελέτη των σημάτων που δίνουν αδιαφοροποίητα βλαστικά κύτταρα στο πολύ πρώιμο έμβρυο στη διαδικασία της ωρίμανσης τους προς κύτταρα των οστών. Στην κρανιοπροσωπική διαταραχή TCS, για παράδειγμα, το έμβρυο δεν σχηματίζει μια δομή που ονομάζεται νευρική ακρολοφία, από την οποία αναπτύσσονται οι σιαγόνες, το έσω ους και πολυάριθμα άλλα οστά της κεφαλής και του προσώπου.
Οι ασθενείς απαιτούν δεκάδες χειρουργικές επεμβάσεις κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας, ώστε να ανακατασκευάσει το πρόσωπο, να εμφυτευτούν βοηθήματα ακοής, ακόμα και να ανοικοδομηθεί η τραχεία τους, ώστε να αναπνέουν κανονικά.
Η σχετική βασική έρευνα στοχεύει στο να εντοπίσει τα σήματα που ενεργοποιούν τη σωστή ανάπτυξη των οστών και μπορεί να βοηθήσει να αποφευχθούν οδυνηρές επεμβάσεις. Μια επιλογή θα μπορούσε να είναι η εμφύτευση ενός βιοδιασπώμενου πλέγματος που περιέχει κύτταρα των οστών που ονομάζονται χονδροκύτταρα, τα οποία στη συνέχεια θα διεγείρονται για να απελευθερωθεί κολλαγόνο, δηλαδή του «προσχεδίου» για την ανάπτυξη του ώριμου οστού. Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι η διέγερση της απελευθέρωσης κολλαγόνου θα προκαλέσει, επίσης, τη σωστή ανάπτυξη των οστών.
“Το να προσθέσουμε ασβέστιο στα κύτταρα αυτών των δομών υποστήριξης είναι αρκετά εύκολο, ώστε να παρακινήσουμε τα χονδροκύτταρα να εκκρίνουν το κολλαγόνο που χρειάζεται για να οικοδομήσουμε τελικά μια δομή ένα καλύτερο οστούν δήλωσε ο Δρ Κ Peter Hirth, καθηγητής Μοριακής και Κυτταρικής Βιολογίας στο Ιατρικό Ινστιτούτο Howard Hughes. “Αυτό θα ήταν συναρπαστικό, αλλά ακόμα αποτελεί μια μακρινή προοπτική. Παρ ‘όλα αυτά, αυτό θα μπορούσε να υλοποιηθεί όταν καταλάβουμε περισσότερο με ποιο μηχανισμό τα κύτταρα καθοδηγούνται προς τι θα εξελιχθούν».