Πως το εργασιακό περιβάλλον επηρεάζει το άσθμα σας και ποιες είναι οι ερεθιστικές ουσίες που κυκλοφορούν στο εργασιακό περιβάλλον;
Eπιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Curtin της Αυστραλίας, έχουν συντάξει έναν πλήρη κατάλογο ομαδοποίησης των παραγόντων που προκαλούν άσθμα σε όλους τους εργασιακούς χώρους της χώρας. Ο κατάλογος περιλαμβάνει εκατοντάδες ουσίες συμπεριλαμβανομένης της σκόνης, των φαρμάκων και των χημικών ουσιών.
“Μερικές από τις πιο συνηθισμένες ουσίες που προκαλούν άσθμα είναι το αλεύρι, το λατέξ και τα ισοκυανικά, που βρέθηκαν σε ορισμένες βαφές ” λέει η Λιν Φρίτσι επιδημιολόγος και επικεφαλής ερευνήτρια από το Πανεπιστήμιο Curtin. “ Οι υπόλοιπες είναι οι ουσίες που όλοι γνωρίζουμε όπως διάφορα ζώα και οι τρίχες από γάτες, κότες και αγελάδες. Επικίνδυνα είναι επίσης και τα ούρα αρουραίου, έτσι οι άνθρωποι που εργάζονται σε εργαστήρια με αρουραίους και ποντίκια εμφανίζουν συχνότερα άσθμα“. Οι ξυλουργοί, οι συγκολλητές, οι εργάτες εργαστηρίου και οι αγρότες είναι μεταξύ των επαγγελμάτων που είναι πιο πιθανό να εκτεθούν στους παράγοντες που προκαλούν άσθμα, λέει η Φρίτσι.
Κάθε χρόνο, έως και 3000 άτομα διαγιγνώσκονται με άσθμα που προήλθε ή επιδεινώθηκε από το εργασιακό περιβάλλον τους ενώ ο καθηγητής θεωρεί πως το νούμερο αυτό δεν είναι αντιπροσωπευτικό. Οι πάσχοντες μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας απειλητικά για τη ζωή όπως ο αναπνευστικός συριγμός, ο βήχας ή η αίσθηση από σφίξιμο στο στήθος στο χώρο εργασίας, ενώ τα συμπτώματά μειώνονται στα ρεπό τους.
“Νομίζω ότι ο κατάλογος αυτός είναι χρήσιμος για τους ανθρώπους που ασχολούνται με τη θεραπεία του άσθματος, για τους εργοδότες ή για κάποιους που έχουν εργαζόμενους με άσθμα και μπορεί να τους βοηθήσει να εντοπίσουν το πρόβλημα”, λέει η Φρίτσι. Ένας στους έξι ενήλικες εργαζόμενους στην Αυστραλία, εμφανίζει άσθμα που συνδέεται με το χώρο εργασίας και ορισμένοι πάσχοντες αναγκάζονται ακόμα και να εγκαταλείψουν το επάγγελμά τους, λέει η καθηγήτρια Φρίτσι.
Στη συνεργατική μελέτη συμμετείχαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Monash και τα πανεπιστήμια της Δυτικής Αυστραλίας και του Σίδνεϊ και δημοσιεύθηκε αυτό το μήνα στο The Journal of Public Health της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας.