Oλοένα και περισσότεροι άνθρωποι στις μέρες μας έρχονται αντιμέτωποι με τα οξυτενή κονδυλώματα, στα οποία, λόγω του μεγέθους και του συσχετισμού τους με τις ελιές (σπίλους), συνήθως δεν δίνεται η απαιτούμενη σημασία. Συνεπώς, θα μπορούσαμε πλέον να μιλήσουμε με όρους επιδημίας για το άκρως αυτό μεταδοτικό νόσημα.
Πώς μεταδίδονται;
Τα κονδυλώματα οφείλονται σε ιό, είναι μολυσματικά και αυτοπολλαπλασιάζονται. Η μόλυνση γίνεται κυρίως μέσω της σεξουαλική επαφής, είναι δυνατόν όμως να εμφανιστούν σε χρόνιες φλεγμονές των γεννητικών οργάνων ή να προκληθούν από τον ιό των μυρμηγκιών και στις περιπτώσεις αυτές συχνά συνδυάζεται η νόσος με μυρμηγκιές στα χέρια ή αλλού. Eίναι αρκετά δύσκολο να μεταδοθούν με άλλους τρόπους, π.χ. χέρια, κλινοσκεπάσματα κλπ. O χρόνος που μεσολαβεί από την επαφή με τον ιό μέχρι την εκδήλωσή του ποικίλλει από μερικούς μήνες μέχρι πολλά χρόνια. Mε άλλα λόγια, από τη στιγμή που θα κολλήσει κανείς τον ιό, γίνεται φορέας του, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί κάποια στιγμή να νοσήσει, να εμφανίσει δηλαδή τα συμπτώματα σε ανύποπτο χρόνο, όταν το ανοσοποιητικό σύστημα θα είναι «κουρασμένο» και δεν θα μπορεί πια να αντισταθεί στην εκδήλωση του ιού.
Σε ποιά σημεία του σώματος εμφανίζονται;
Τα κονδυλώματα στον άνδρα εντοπίζονται στην βαλανοποσθική αύλακα, στη βάλανο, στην πόσθη και σπανιότερα μέσα στο στόμιο της ουρήθρας. Στη γυναίκα τα κονδυλώματα εντοπίζονται κυρίως στα μικρά και μεγάλα χείλη του αιδοίου, στον κόλπο, στον δακτύλιο του πρωκτού καθώς και στον τράχηλο της μήτρας.
Τι ευνοεί την ανάπτυξή τους;
Οι αιτίες που ευνοούν την ανάπτυξη των κονδυλωμάτων, εκτός της σεξουαλικής επαφής, είναι οι τοπικές λοιμώξεις από τριχομονάδες ή μύκητες ή άλλες κολπίτιδες και η τοπική χρήση κορτικοστεροειδών. Επισημαίνεται εδώ ότι τα κονδυλώματα δεν μπορούν να προκαλέσουν στειρότητα ούτε να δημιουργήσουν άξια λόγου προβλήματα στην εγκυμοσύνη.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Aν τα κονδυλώματα είναι εξωτερικά, ο γιατρός μπορεί να τα δει και να τα αναγνωρίσει με μια απλή γυναικολογική ή δερματολογική εξέταση. Aν όμως είναι εσωτερικά, μπορεί να τα εντοπίσει με την κλινική εξέταση ή να τα υποπτευθεί από το αποτέλεσμα του κυτταρολογικού τεστ – τεστ Παπανικολάου. Aπό τη στιγμή που το τεστ Παπανικολάου δείξει αλλοιώσεις του ιού HPV, τότε μπορεί να γίνει κολποσκόπηση, μια απλή και σύντομη εξέταση, πιο λεπτομερής από το τεστ Παπανικολάου. Mε την κολποσκόπηση μπορεί να ληφθούν και βιοψίες επί τόπου, ώστε η διάγνωση να είναι πιο σαφής. Οι γυναίκες με κονδυλώματα εκτός από την παρακολούθηση από τον Γυναικολόγο ή τον Δερματολόγο-Αφροδισιολόγο θα πρέπει να επαναλαμβάνουν κατά διαστήματα την κυτταρολογική εξέταση, καθώς κάποια συγκεκριμένα στελέχη του ιού μπορει να προκαλεσουν ακόμα και καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Στους άνδρες: Η ύπαρξη ή μη κονδυλωμάτων εντοπίζεται σχετικά εύκολα. Ωστόσο, υπάρχει η δυνατότητα διάγνωσης μόνο των εξωτερικών οξυτενών κονδυλωμάτων.
Θεραπεία:
Η θεραπεία των κονδυλωμάτων είναι σχετικά εύκολη και συνίσταται σε αφαίρεση με laser καυτηριασμου ή σε σπανιότερες περιπτώσεις με χειρουργική αφαίρεση ή με την χρήση τοπικών φαρμάκων. Μετά την επιτυχή εφαρμογή κάποιας από αυτές τις μεθόδους ή συνδυασμό αυτών ο ασθενής τίθεται υπό παρακολούθηση. Μετά από λίγους μήνες η νόσος θεωρείται θεραπευμένη. Είναι πολύ σημαντικό εδώ να αναφέρουμε ότι η γρήγορη θεραπευτική αντιμετώπιση σε αρχικά στάδια καθιστά πολύ πιο εύκολη την οριστική απαλλαγή απο τον ύπουλο και επικίνδυνο ιό hpv (Human papilloma virus – ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων).