Oι άνδρες που αποτελούν «προϊόν» της εξωσωματικής, θα μπορούσαν να κληρονομήσουν τα προβλήματα γονιμότητας των πατεράδων τους, πιθανολογούν ο καθηγητής Βαν Steirteghemat και οι συνεργάτες του.
Οι άνδρες που συνελήφθησαν μέσω ενδοωαριακής έγχυσης σπέρματος (ICSI) – μια μορφή θεραπείας γονιμότητας – μπορεί να έχουν φτωχότερη ποσότητα σπέρματος και ποιότητα από εκείνους συλληφθεί φυσιολογικά. Αυτό είναι το συμπέρασμα της πρώτης ανάλυσης νεαρών ανδρών που είχαν συλληφθεί μέσω της διαδικασίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Τα ευρήματα αυτά προέκυψαν από επιστημονική μελέτη του Κέντρου Αναπαραγωγικής Ιατρικής στο Vrije Universiteit Brussel (VUB) του Βελγίου – και δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Human Reproduction.
Η έγχυση σπερματοζωαρίου χρησιμοποιείται κυρίως για τη θεραπεία της ανδρικής υπογονιμότητας – που συναντάται σε άνδρες που έχουν χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων ή μη φυσιολογική λειτουργία σπέρματος. Η τεχνική επιτρέπει στους γιατρούς να επιλέξουν την καλύτερη ποιότητα σπέρματος, και να το ενθέσουν απευθείας στο ωάριο αυξάνοντας τις πιθανότητες γονιμοποίησης.
Έχοντας ως δεδομένο, ότι πολλές περιπτώσεις ανδρικής υπογονιμότητας προκαλούνται από γενετικές ανωμαλίες, ο καθηγητής Βαν Steirteghemat και οι συνεργάτες του πιθανολόγησαν ότι οι άνδρες που αποτελούν «προϊόν» της εξωσωματικής, θα μπορούσαν να κληρονομήσουν τα προβλήματα γονιμότητας των πατεράδων τους.
Για το λόγο αυτό εκτός από την ανάλυση 54 ανδρών που γεννήθηκαν μέσα από ICSI μεταξύ 1992-1996 – μια εποχή που η διαδικασία χρησιμοποιείτο αποκλειστικά για την ανδρική υπογονιμότητα – πρότειναν τη μελέτη της σύνδεσης ποιότητας και ποσότητας σπέρματος. Οι 54 άνδρες που περιλαμβάνονται στη μελέτη – ηλικίας 18-22 – εντοπίστηκαν μέσω της βάσης δεδομένων του νοσοκομείου UZ Brussel, και αντιστοιχήθηκαν με μια ομάδα ανδρών ελέγχου που είχαν συλληφθεί φυσιολογικά.
Από τους άνδρες που είχαν συλληφθεί με ICSI, 50 από αυτούς είχαν πατέρες που είχαν ανδρική υπογονιμότητα (δύο περιπτώσεις με συνδυασμό ανδρικής και γυναικείας υπογονιμότητας και 48 περιπτώσεις μόνον ανδρικής υπογονιμότητας). Όλοι οι άνδρες κλήθηκαν να δώσουν δείγματα σπέρματος, τα οποία αξιολογήθηκαν για την ποσότητα και την ποιότητά τους. Συλλέχθηκαν επίσης δείγματα αίματος.
Η ανάλυση αποκάλυψε ότι οι άνδρες που συλλήφθηκαν μέσω ICSI είχαν σχεδόν το ήμισυ της συνολικής συγκέντρωσης σπερματοζωαρίων συγκριτικά με τους άνδρες που συλλήφθηκαν με φυσικό τρόπο. Η μείωση ήταν διπλή, τόσο στον συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων όσο και στον συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων ικανοποιητικής κινητικότητας. Επιπλέον, οι άνδρες που συλλήφθηκαν μέσω ICSI βρέθηκαν να είναι τρεις φορές πιο πιθανό να έχουν συγκέντρωση σπερματοζωαρίων κάτω από 15 εκατομμύρια ανά χιλιοστόλιτρο και τέσσερις φορές πιο πιθανό να έχουν συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων κάτω από 39 εκατομμύρια ανά χιλιοστόλιτρο.