Διατροφή

Η απενοχοποίηση της κατανάλωσης ψωμιού

healthweb.gr | Ειδήσεις όπως είναι.
Το ψωμί είναι και πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της διατροφής μας, διότι είναι εξαιρετικά θρεπτικό, ένα από τα πιο ασφαλή τρόφιμα και μια από τις καλύτερες αμυλώδεις τροφές. Όλα αυτά όμως ισχύουν υπό ορισμένες προϋποθέσεις, διότι ούτε όλα τα είδη άρτου είναι κατάλληλα για όλους ούτε πρέπει να γίνεται αλόγιστη κατανάλωση. Παλαιότερες μελέτες υποστήριζαν […]

Το ψωμί είναι και πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της διατροφής μας, διότι είναι εξαιρετικά θρεπτικό, ένα από τα πιο ασφαλή τρόφιμα και μια από τις καλύτερες αμυλώδεις τροφές. Όλα αυτά όμως ισχύουν υπό ορισμένες προϋποθέσεις, διότι ούτε όλα τα είδη άρτου είναι κατάλληλα για όλους ούτε πρέπει να γίνεται αλόγιστη κατανάλωση.

Παλαιότερες μελέτες υποστήριζαν ότι το 40% της ποσότητας του αλατιού που καταναλώνουμε καθημερινά προέρχεται από το ψωμί του εμπορίου. Ωστόσο, πρόσφατα στη χώρα μας συντάχθηκε πρωτόκολλο συνεργασίας μεταξύ του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) και της Ομοσπονδίας Αρτοποιών Ελλάδος για τη μείωση του αλατιού στο ψωμί, με στόχο η περιεκτικότητά του να μην ξεπερνάει το 1,2%.

Πόσο ψωμί όμως μπορούμε να τρώμε; Αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το σωματικό βάρος, η ηλικία, τυχόν προβλήματα υγείας. Το σίγουρο είναι ότι ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο βασίζεται κατά 50% – 60% στην πρόσληψη υδατανθράκων, στους οποίους ανήκουν το ψωμί, τα ζυμαρικά, το ρύζι, οι πατάτες και τα φρούτα. Επομένως, ο μέσος ενήλικος που τρώει καθημερινά υδατάνθρακες από πολλές πηγές, άνετα μπορεί να καταναλώνει και δύο φέτες ψωμί την ημέρα, ενώ όσοι έχουν αυξημένες διατροφικές ανάγκες και οι αθλητές μπορούν να τρώνε και 4 ή 5.

 Όσον αφορά τη δίαιτα για αδυνάτισμα, το ψωμί κατά κανόνα παρέχει λιγότερες από 70 θερμίδες ανά φέτα, επομένως είναι κατάλληλο ακόμα και για όποιον ακολουθεί αυστηρή δίαιτα.  Ένας άλλος μεγάλος μύθος είναι ότι το ψωμί δεν έχει θρεπτική αξία. Παρότι με την επεξεργασία χάνονται πολλά θρεπτικά συστατικά των σιτηρών, στη συνέχεια προστίθενται τα κυριότερα, δηλαδή το ασβέστιο, ο σίδηρος και οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β θειαμίνη (Β1) και νιασίνη (Β3).