Οι ημικρανίες δεν γνωρίζουν σύνορα. Πολλοί πολιτισμοί ανά τους αιώνες έχουν βρει ο καθένας τον δικό του ιδιότυπο τρόπο να τις αντιμετωπίσει. Έτσι, έχουν προκύψει διαφόρων ειδών “γιατροσόφια” που, όμως, έχουν όντως αποδειχτεί ότι προσφέρουν κάποια ανακούφιση. Ποια είναι τα βότανα που ενδείκνυνται σε περίπτωση ημικρανιών;
Όνομαβοτάνου: Feverfew (Tanacetum parthenium)
Περιοχή: Βουνά των Βαλκανίων
Ευδοκιμεί στα Βαλκάνια και την ανατολική Ευρώπη. Οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν από τον 5ο αιώνα π.Χ. για διάφορες παθήσεις, όπως πυρετός, οίδημα και φλεγμονή, αλλά και ως ρόφημα για τους πονοκεφάλους. Τώρα χρησιμοποιείται κυρίως για τις ημικρανίες, τις ζαλάδες, την φλεγμονή και αναπνευστικά προβλήματα.
Όνομαβοτάνου: Butterbur (Petasites hybridus)
Περιοχή: Ευρώπη, Ασία, Β. Αμερική
Έχει χρησιμοποιηθεί σε όλη την ιστορία για μία ευρεία ιατρικών σκοπών. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν κάποτε τα φύλλα του φυτού για να τυλίξουν και να διατηρήσουν το βούτυρο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, και έτσι πήρε και το όνομά του (butter = βούτυρο). Οι Έλληνες χρησιμοποίησαν αρχικά το φυτό ως θεραπεία του έλκους του δέρματος. Από τότε, έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία πονοκεφάλων, άσθματος, αλλεργιών, βήχα, πυρετού, γαστρεντερικών προβλημάτων και γενικού πόνου.
Όνομα βοτάνου: Μέντα (Mentha x balsamea)
Περιοχή: Ευρώπη, Ασία, Β. Αμερική
Τα φύλλα μέντας και τα αιθέρια έλαιά τους χρησιμοποιούνται τόσο για φαρμακευτικούς, όσο και γαστριμαργικούς σκοπούς. Εκτός από την θεραπεία του πονοκεφάλου, χρησιμοποιείται επίσης για την ανακούφιση από σπασμούς, πονόδοντους, γαστρεντερικών προβλημάτων και ναυτίας. Το αιθέριο έλαιο της μέντας και το δραστικό συστατικό του, η μενθόλη, είναι διαθέσιμα και σε υγρή μορφή κάψουλας, ενώ υπάρχουν και ειδικά τσάγια μέντας.