Η χημική επιμόλυνση των τροφίμων μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε στάδιο της παραγωγής από τον αγρό και τις καλλιέργειες, μέχρι την κατανάλωση του τελικού προϊόντος.
Οι κίνδυνοι για την ασφάλεια των τροφίμων μας, μπορούν να χωριστούν γενικά σε τρεις κατηγορίες: τους βιολογικούς, τους χημικούς και τους φυσικούς. Και για τις τρεις κατηγορίες χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή γιατί οι παρενέργειες, από μολυσμένα τρόφιμα, είναι καταλυτικές για τον ανθρώπινο οργανισμό και, σε κάποιες περιπτώσεις, μπορούν να αποβούν μοιραίες. Ειδικότερα:
Βιολογικοί κίνδυνοι
Μικρόβια
Τα μικρόβια, και ιδιαίτερα τα παθογόνα, ασκούν επίδραση, είτε άμεσα είτε έμμεσα στους ανθρώπους. Η άμεση επίδραση προέρχεται από τη μόλυνση ή την εισβολή στους κυτταρικούς ιστούς και προκαλείται από τον ίδιο τον μικροοργανισμό π.χ. βακτήρια, ιοί, πρωτόζωα.
Ιοί
Η γαστρεντερίτιδα, που προέρχεται από ιούς, είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο και συχνά ξεπερνά σε συχνότητα εμφάνισης τις γαστρεντερίτιδες βακτηριακής προέλευσης. Τα θαλασσινά και ιδιαίτερα τα οστρακόδερμα φέρονται σαν κύρια πηγή των ιών και ιδιαίτερα όταν τα νερά από τα οποία αλιεύονται είναι βρώμικα και μολυσμένα. Παρ’ όλα αυτά, λίγα είναι γνωστά για την παρουσία των ιών στα τρόφιμα σε σχέση με αυτά που γνωρίζουμε για τα βακτήρια και τους μύκητες. Αυτό οφείλεται στο ότι οι ιοί είναι παρασιτικοί οργανισμοί, δεν αναπτύσσονται στα συνήθη καλλιεργητικά υποστρώματα (το τρόφιμο είναι απλά ο φορέας), είναι πολύ μικροί οργανισμοί και δύσκολο να ανιχνευθούν. Οι ιοί βρίσκονται στον άνθρωπο, στα ζώα, στα κόπρανα, στα μολυσμένα νερά και στα οστρακόδερμα. Μεταφέρονται από τα ζώα στον άνθρωπο και από άνθρωπο σε άνθρωπο με τα σωματικά υγρά.
Παράσιτα
Επίσης, υπάρχουν και τα παράσιτα, οι προνύμφες παρασίτων μπορούν να μολύνουν τον άνθρωπο μέσω της κατανάλωσης επιμολυσμένου χοιρινού, βοδινού, ψαριών. Παραδείγματα αποτελούν τα είδη Taenia saginata, Trichinella spiralis και Clonorchis Sinensis. Η πιο αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης των παρασίτων είναι η θέρμανση (> 75˚ C) και η κατάψυξη (-18˚ C).
Χημικοί κίνδυνοι
Η χημική επιμόλυνση των τροφίμων μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε στάδιο της παραγωγής από τον αγρό και τις καλλιέργειες, μέχρι την κατανάλωση του τελικού προϊόντος. Η επίδραση της χημικής μόλυνσης στον καταναλωτή μπορεί να είναι μακροχρόνια (chronic) όπως κάποια καρκινογόνα που μπορούν να συσσωρευτούν στον οργανισμό για χρόνια ή μπορεί να είναι άμεση (acute), όπως τα αλλεργιογόνα . Ειδικότερα στην κατηγορία αυτή ανήκουν:
Φυτοφάρμακα
Στη γεωργία, τα φυτοφάρμακα χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της παραγωγής για την προστασία της σοδειάς και την αύξηση της απόδοσης και μετά το θέρος χρησιμοποιούνται ξανά για την προστασία της σοδειάς στην αποθήκευση. Παρ’ όλα αυτά δεν είναι όλα τα φυτοφάρμακα ασφαλή για χρήση στα τρόφιμα, ενώ και αυτά που είναι ασφαλή, μπορεί να αφήσουν υπολείμματα που μπορεί να είναι τοξικά σε υψηλές συγκεντρώσεις.
Αλλεργιογόνα
Κάποια συστατικά των τροφίμων μπορούν να προκαλέσουν αλλεργική αντίδραση σε ορισμένους καταναλωτές. Αυτή η αντίδραση μπορεί να είναι ήπιας μορφής και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε θάνατο, ανάλογα με τη δόση και την ευαισθησία των καταναλωτών στα συγκεκριμένα συστατικά. Παραδείγματα αλλεργιογόνων αποτελούν οι ξηροί καρποί, τα αυγά και η γλουτένη των δημητριακών. Ο μοναδικός τρόπος ελέγχου των αλλεργιογόνων στα τρόφιμα, είναι η αποτελεσματική και ακριβής επισήμανση στις συσκευασίες. Η επισήμανση πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να ενημερώνει για τα συστατικά, τονίζοντας όμως και την πιθανότητα ύπαρξης άλλων αλλεργιογόνων παραγόντων.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
