Ο υψηλότερος νευρωτισμός συσχετίστηκε επίσης με 13% υψηλότερη πιθανότητα εμφάνισης έξι ή περισσότερων παραγόντων κινδύνου για καρδιομεταβολική νόσο, ενώ υψηλότερα επίπεδα ανησυχίας συσχετίστηκαν με κίνδυνο 10%, σύμφωνα με τη δημοσιευμένη έκθεση.
Αγχώδεις Διαταραχές: Τα ευρήματα αυξάνουν την πιθανότητα ότι η θεραπεία των αγχωδών διαταραχών μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για καρδιομεταβολική νόσο, σύμφωνα με ερευνητές Μπορείτε να ανησυχείτε για να αντιμετωπίσετε μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού. Ειδικά αν είστε μεσήλικας, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.Σύμφωνα με δημοσιευμένη μελέτη, οι μεσήλικες άνδρες που ανησυχούν περισσότερο ή είναι επιρρεπείς στο να αισθάνονται υπερβολικοί, σε σύγκριση με εκείνους με χαμηλότερα επίπεδα ανησυχίας και άγχους, ανέπτυξαν περισσότερους παράγοντες υψηλού κινδύνου για καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικό και διαβήτη τύπου 2 νωρίτερα στη ζωή τους. Τα ευρήματα αυξάνουν επίσης την πιθανότητα ότι η θεραπεία των αγχωδών διαταραχών μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιομεταβολικής νόσου.
Μια ομάδα ερευνητών από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης πραγματοποίησε μια μελέτη που παρακολούθησε άνδρες στις ΗΠΑ για περισσότερες από 4 δεκαετίες.
Οι ερευνητές της Βοστώνης δήλωσαν στη μελέτη ότι οι άνδρες που είναι επιρρεπείς στην ανησυχία και το άγχος μπορεί να χρειαστεί να παρακολουθούν τους παράγοντες κινδύνου για καρδιομεταβολική νόσο, που περιλαμβάνουν τη διατήρηση υγιούς βάρους και τη λήψη φαρμάκων για τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης. Σύμφωνα με δημοσιευμένη μελέτη, οι μεσήλικες άνδρες που ανησυχούν περισσότερο ή είναι επιρρεπείς στο να αισθάνονται υπερβολικοί, σε σύγκριση με εκείνους με χαμηλότερα επίπεδα ανησυχίας και άγχους, ανέπτυξαν περισσότερους παράγοντες υψηλού κινδύνου για καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικό και διαβήτη τύπου 2 νωρίτερα στη ζωή τους.
«Ενώ οι συμμετέχοντες ήταν κυρίως λευκοί άνδρες, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι υψηλότερα επίπεδα άγχους ή ανησυχίας μεταξύ των ανδρών συνδέονται με βιολογικές διεργασίες που μπορεί να προκαλέσουν καρδιακές παθήσεις και μεταβολικές παθήσεις», δήλωσε σε δελτίο τύπου η Lewina Lee, Ph.D., επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επίκουρος καθηγητής ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης.
Ο Lee, ο οποίος είναι επίσης ερευνητής και κλινικός ψυχολόγος στο Εθνικό Κέντρο για τη Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες στο Υπουργείο Υποθέσεων Βετεράνων των ΗΠΑ, στη Βοστώνη, πρόσθεσε: «Αυτές οι συσχετίσεις μπορεί να είναι παρούσες πολύ νωρίτερα στη ζωή από ό,τι συνήθως εκτιμάται – ενδεχομένως κατά την παιδική ηλικία ή τη νεαρή ηλικία ενηλικιότητας”.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν τη σχέση μεταξύ του άγχους και των παραγόντων κινδύνου καρδιομεταβολικής νόσου σε διάστημα σαράντα ετών. Ανέλυσαν δεδομένα που ελήφθησαν από συμμετέχοντες στη Μελέτη Κανονιστικής Γήρανσης, μια διαχρονική μελέτη που εξετάζει τις διαδικασίες γήρανσης στους άνδρες, στην κλινική εξωτερικών ασθενών Υποθέσεων Βετεράνων των ΗΠΑ στη Βοστώνη.
Οι ερευνητές εξέτασαν 1.561 άνδρες (97% λευκούς) βετεράνους και μη, οι οποίοι δεν είχαν ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου ή καρκίνου εκείνη την εποχή και οι οποίοι ήταν κατά μέσο όρο ηλικίας 53 ετών το 1975.
Οι συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν δοκιμές για να παρέχουν βασικές αξιολογήσεις νευρωτισμού και ανησυχίας.
Ο Lee εξήγησε στην έκδοση: “Ο νευρωτισμός είναι ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας που χαρακτηρίζεται από την τάση να ερμηνεύει καταστάσεις ως απειλητικές, αγχωτικές και/ή συντριπτικές.
Τα άτομα με υψηλά επίπεδα νευρωτισμού είναι επιρρεπή να βιώσουν αρνητικά συναισθήματα – όπως ο φόβος, το άγχος, η λύπη και ο θυμός – πιο έντονα και πιο συχνά».
Ο Lee εξήγησε περαιτέρω στην έκδοση: “Η ανησυχία αναφέρεται στις προσπάθειές μας για επίλυση προβλημάτων γύρω από ένα ζήτημα του οποίου η μελλοντική έκβαση είναι αβέβαιη και δυνητικά θετική ή αρνητική.
Η ανησυχία μπορεί να είναι προσαρμοστική, για παράδειγμα, όταν μας οδηγεί σε εποικοδομητικές λύσεις.
Ωστόσο, το να ανησυχείτε μπορεί επίσης να είναι ανθυγιεινό, ειδικά όταν γίνεται ανεξέλεγκτο και παρεμβαίνει στην καθημερινή μας λειτουργία».
Κάθε τρία έως πέντε χρόνια, οι συμμετέχοντες υποβάλλονταν σε φυσικές εξετάσεις με αιματολογικές εξετάσεις μέχρι να πεθάνουν ή να εγκαταλείψουν τη μελέτη.
Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε δεδομένα που συλλέχθηκαν μέχρι το 2015.
Οι ερευνητές μέτρησαν επτά παράγοντες καρδιομεταβολικού κινδύνου που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια των επισκέψεων παρακολούθησης, οι οποίοι περιελάμβαναν συστολική και διαστολική αρτηριακή πίεση (ανώτερος αριθμός και κάτω αριθμός αντίστοιχα), τριγλυκερίδια, επίπεδα σακχάρου στο αίμα νηστείας, ολική χοληστερόλη, παχυσαρκία (εκτιμάται με δείκτη μάζας σώματος) και ερυθροκύτταρα ρυθμός καθίζησης (ESR), που είναι δείκτης φλεγμονής.
Σε κάθε συμμετέχοντα δόθηκε μια βαθμολογία μέτρησης παραγόντων κινδύνου αποτελούμενη από έναν βαθμό για καθέναν από τους επτά παράγοντες κινδύνου που ταξινομήθηκαν ως υψηλού κινδύνου. Στη συνέχεια, οι ερευνητές κατηγοριοποίησαν τους άνδρες ανάλογα με το εάν ανέπτυξαν ή όχι έξι ή περισσότερους παράγοντες υψηλού κινδύνου κατά τις περιόδους παρακολούθησης.
Σύμφωνα με τον Lee, ένα άτομο που έχει έξι ή περισσότερους καρδιομεταβολικούς δείκτες υψηλού κινδύνου υποδηλώνει ότι το άτομο είναι πολύ πιθανό να αναπτύξει ή να έχει ήδη αναπτύξει καρδιομεταβολική νόσο.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι οι συμμετέχοντες με υψηλότερα επίπεδα νευρωτισμού σε όλες τις ηλικίες είχαν υψηλότερους αριθμούς καρδιομεταβολικών παραγόντων υψηλού κινδύνου.
Ο υψηλότερος νευρωτισμός συσχετίστηκε επίσης με 13% υψηλότερη πιθανότητα εμφάνισης έξι ή περισσότερων παραγόντων κινδύνου για καρδιομεταβολική νόσο, ενώ υψηλότερα επίπεδα ανησυχίας συσχετίστηκαν με κίνδυνο 10%, σύμφωνα με τη δημοσιευμένη έκθεση.
Οι συγγραφείς της μελέτης είπαν επίσης ότι ο μέσος αριθμός καρδιομεταβολικών παραγόντων υψηλού κινδύνου αυξήθηκε κατά περίπου έναν ανά δεκαετία, μεταξύ 33 και 65 ετών, με μέσο όρο 3,8 παράγοντες κινδύνου έως την ηλικία των 65 ετών. Αυτό ακολουθήθηκε από μια πιο αργή αύξηση ανά δεκαετία μετά την ηλικία των 65 ετών. Ο Lee είπε στην ανακοίνωση: «Βρήκαμε ότι ο κίνδυνος καρδιομεταβολικής νόσου αυξανόταν όσο οι άνδρες γερνούσαν, από τα 30 έως τα 80 τους, ανεξάρτητα από τα επίπεδα άγχους, ενώ οι άνδρες που είχαν υψηλότερα επίπεδα άγχους και ανησυχίας είχαν σταθερά υψηλότερη πιθανότητα να αναπτύξουν καρδιομεταβολική νόσο από εκείνους με χαμηλότερα επίπεδα άγχους ή ανησυχίας».
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης είπε επίσης ότι αν και οι ερευνητές δεν γνώριζαν εάν η θεραπεία του άγχους και της ανησυχίας μπορεί να μειώσει τον καρδιομεταβολικό κίνδυνο, πρότειναν ότι τα άτομα που είναι επιρρεπή στο άγχος και την ανησυχία πρέπει να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στην καρδιομεταβολική υγεία τους.
Ο Lee πρότεινε αυτά τα άτομα να κάνουν συνήθεις εξετάσεις υγείας και να είναι προληπτικά με τη διαχείριση της υψηλής αρτηριακής πίεσης μέσω φαρμάκων και τη διατήρηση ενός υγιούς βάρους.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η μελέτη επικεντρώθηκε κυρίως στους λευκούς άνδρες και οι μελλοντικές μελέτες πρέπει να αξιολογήσουν εάν αυτές οι συσχετίσεις υπάρχουν επίσης μεταξύ διαφορετικών εθνοτικών και φυλετικών ομάδων και γυναικών.
Οι συγγραφείς της μελέτης σημείωσαν ότι δεν είχαν δεδομένα σχετικά με το εάν οι συμμετέχοντες είχαν διαγνωστεί με αγχώδη διαταραχή Οι ειδικοί στον τομέα της υγείας λένε ότι η θεραπεία για τις αγχώδεις διαταραχές περιλαμβάνει συνήθως ψυχοθεραπεία ή φαρμακευτική αγωγή ή συνδυασμό των δύο.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
