Στην άρχη της σχέσης μέχρι ένα βαθμό και ως μεταβατικό στάδιο ψηλάφησης του ενός από τον άλλο, οι διαφωνίες και οι τσακωμοί είναι δικαιολογημένοι και – γιατί όχι; – εποικοδομητικοί. Έχουν όμως, ένα όριο. Ο διάλογος είναι σημαντικός. Σχετικές πληροφορίες μας δίνει ο Δημήτρης Μπούκουρας Κλινικός Ψυχολόγος DIPL. MAITRE ΤΟΥ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ PARIS X-NANTERRE.
Οι έντονα συγκρουσιακές σχέσεις, στις οποίες οι αντιθέσεις διαιωνίζονται, καταλήγουν να είναι αποτυχημένες, αφού απελευθερώνουν αγωνία, θυμό, επιθετικότητα και ματαιοδοξία.
Το “μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε” αποτελεί ακατανόητη συγκάλυψη του χάσματος που υπάρχει στη σχέση και προκαλείται από έλλειψη αυτοπεποίθησης. Το άτομο καταλήγει σε συμβιβασμούς, οι οποίοι, όμως, ενισχύουν τα αισθήματα μειονεξίας. Παρ’ όλα αυτά, η γνώση του προβλήματος βοηθά πάντα στην απόκτηση αυτοπεποίθησης.
Αν μάλιστα διερευνηθούν οι αξίες αγάπη – σεβασμός – θαυμασμός– εκτίμηση και υπάρξουν σε ικανοποιητικό βαθμό, οι πιθανότητες επιτυχίας της σχέσης είναι μεγάλες.