Της Νικολέτας Ντάμπου
Η θεραπεία στο σπίτι οικονομική λύση για τους καρδιοπαθείς. Ερευνητές από το Ινστιτούτο Υγείας Menzies, στο Queensland, στην Αιστραλία,παρουσίασαν στη μελέτη τους ότι οι πρόσφατα νοσηλευμένοι ηλικιωμένοι ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια (CHF) μπορούν να νοσηλευθούν οικονομικότερα και αποδοτικότερα κατ’ οίκον.
Η μελέτη παρουσιάστηκε στο International Journal of Cardiology και αναλύει τα πρόσφατα οικονομικά στοιχεία αξιολόγησης από το Πανεπιστήμιο Griffith, της Αυστραλίας. Σε συνεργασία με το Australian Catholic University 280 ασθενείς με CHF, που επελέγησαν από τρία δημόσια νοσοκομεία, έλαβαν διεπιστημονική διαχείριση της νόσου. Με στόχο τη μείωση της θνησιμότητας και την επανεισαγωγή των ασθενών στα νοσοκομεία, η μελέτη συνέκρινε την φροντίδα των ασθενών αυτών στο σπίτι (ΕΤΙ) από εξειδικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό από την τοπική κοινότητα των επαγγελματιών της υγείας (π.χ. τον οικογενειακό γιατρό, το φαρμακοποιό), σε σχέση με την φροντίδα (CBI) που προσφερότανε από μια εξειδικευμένη καρδιολογική κλινική στο νοσοκομείο.
Οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν από 1,5 μέχρι και 3,2 έτη. Οι ομάδες συγκρίθηκαν με βάση το οικονομικό κόστος της υγειονομικής περίθαλψης και της ποιότητας ζωής των ασθενών αυτών. Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Δρ Shoko Maru, από το Ινστιτούτο Υγείας Menzies, του Queensland, σημειώνει ότι «μια σειρά από μεθοδολογίες που χρησιμοποιήθηκαν συνέκλιναν σε ένα κοινό συμπέρασμα, ότι η φροντίδα στο σπίτι (ΕΤΙ) είναι πιθανό να είναι οικονομικά αποδοτικότερη, αν οι ιθύνοντες είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν μέχρι και 50.000 δολάρια για κάθε ποιοτικά προσαρμοσμένο χρόνο ζωής.
Το καθαρό όφελος της φροντίδας των ασθενών στο σπίτι (ΕΤΙ) φαίνεται να γίνεται περισσότερο αποδεκτό μεταξύ των ασθενών με χαμηλό επίπεδο εμπιστοσύνης στην αυτοφροντίδα, και εκείνων με τις λιγότερες συνυπάρχουσες ασθένειες. Όσο περισσότερο ζούμε, τόσο περισσότερη υγειονομική περίθαλψη χρειαζόμαστε. Οι ασθενείς στην ομάδα ΕΤΙ έζησαν περισσότερο, αλλά και όταν μπήκαν εκ νέου στο νοσοκομείο, η παραμονή τους εκεί ήταν μικρότερη, πράγμα που μείωσε σημαντικά το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης, μια σημαντική επίπτωση από την άποψη της δημόσιας υγείας.
«Αν η βελτιωμένη φροντίδα μειώνει τη θνησιμότητα, ενώ αυξάνει το κόστος της επιβίωσης, η σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας της υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να αξιολογείται μακροπρόθεσμα, δεδομένου ότι απαιτείται χρόνος για να δούμε τις επιπτώσεις στη θνησιμότητα, ενώ οι δαπάνες είναι εκ των προτέρων δεδομένες. Ωστόσο, η διάρκεια των περισσότερων μελετών είναι 9 έως 12 μήνες. Τι θα συμβεί στη συνέχεια είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστο, ακόμη και αν αυτός ο παράγοντας μπορεί να επηρεάσει την σχέση κόστους – αποτελεσματικότητας.
Τα ευρήματα μας διαφωτίζουν σχετικά με τη μακροπρόθεσμη σχέση κόστους – αποτελεσματικότητας των παρεμβάσεων που προορίζονται για τη δια βίου ασθένεια, όπως είναι η καρδιοπάθεια.» λέει ο Δρ Maru.