Μικρές πράξεις καλοσύνης, όπως το να επιτρέπεται στους ασθενείς να έχουν φωτογραφίες ή δώρα στο δωμάτιο του νοσοκομείου, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα μέλη της οικογένειας να αισθάνονται πιο συνδεδεμένα και να έχουν τον έλεγχο, ιδιαίτερα όταν η επίσκεψη είναι περιορισμένη.
Νέα Μελέτη: Τα μέλη της οικογένειας ασθενών με COVID-19 σε εντατική θεραπεία μπορεί να αναπτύξουν συμπτώματα άγχους, κατάθλιψης και διαταραχής μετατραυματικού στρες, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο JAMA Internal Medicine. Τα μέλη της οικογένειας περιέγραψαν αισθήματα δυσπιστίας, απώλειας ελέγχου και αβεβαιότητας σχετικά με δύσκολες αποφάσεις. Αν και το να έχεις ένα αγαπημένο πρόσωπο στη μονάδα εντατικής θεραπείας ήταν πάντα αγχωτικό, η πανδημία COVID-19 πιθανότατα χειροτέρεψε την εμπειρία λόγω των περιορισμών στις επισκέψεις και της ταχείας πτώσης της υγείας των ασθενών, έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης.
«Η ξαφνική αλλαγή στην κατάσταση υγείας είναι ότι η μαμά ή ο μπαμπάς ήταν υγιείς χθες και τώρα είναι στη ΜΕΘ για υποστήριξη ζωής», είπε στο CNN ο Timothy Amass, MD, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επίκουρος καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.
Ο Amass και οι συνεργάτες του εξέτασαν 330 μέλη της οικογένειας νοσηλευόμενων ασθενών με COVID-19 περίπου 3 μήνες μετά την εισαγωγή των αγαπημένων τους στη ΜΕΘ.
Οι ασθενείς ήταν στη ΜΕΘ μεταξύ Φεβρουαρίου και Ιουλίου 2020 σε 12 νοσοκομεία στο Κολοράντο, τη Λουιζιάνα, τη Μασαχουσέτη, τη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον. Περίπου το 40% των μελών της οικογένειας ήταν το παιδί του ασθενούς και το 25% ήταν ο σύζυγος ή ο σύντροφος του ασθενούς.
Πάνω από το 69% ήταν γυναίκες και η μέση ηλικία τους ήταν 51.
Περίπου το 41% των ασθενών πέθαναν στο νοσοκομείο και πολλά από τα μέλη της οικογένειας είχαν περιορισμένη επαφή με το αγαπημένο τους πρόσωπο.
Συνολικά, το 63% των μελών της οικογένειας που ερωτήθηκαν είχαν σημαντικά συμπτώματα Διαταραχής μετατραυματικού στρες PTSD
, ενώ το 31% είχε σημαντικά συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης. Υψηλότερες βαθμολογίες συμπτωμάτων Διαταραχής μετατραυματικού στρεςPTSD βρέθηκαν μεταξύ των γυναικών, των Ισπανόφωνων και των μελών της οικογένειας που είχαν προηγούμενη χρήση φαρμάκων για παθήσεις ψυχικής υγείας.
Τα μέλη της οικογένειας ασθενών που πέθαναν είχαν υψηλότερες βαθμολογίες για κατάθλιψη, αν και όχι υψηλότερες βαθμολογίες για άγχος ή Διαταραχή μετατραυματικού στρες PTSD.
Κατά τη διάρκεια των ερευνών παρακολούθησης αρκετούς μήνες αργότερα, περίπου το 48% των μελών της οικογένειας εξακολουθούσε να παρουσιάζει σημαντικά συμπτώματα Διαταραχής μετατραυματικού στρες PTSD και το 25% είχε σημαντικά συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης.
Σε συνεντεύξεις με 74 άτομα στη μελέτη, τα μέλη της οικογένειας ανέφεραν ένα μείγμα εμπειριών. Μερικοί ένιωθαν συνδεδεμένοι και εμπλεκόμενοι, ακόμη και όταν δεν μπορούσαν να είναι στο δωμάτιο, όταν το προσωπικό του νοσοκομείου διοργάνωσε βιντεοκλήσεις και παρείχε καθημερινές ενημερώσεις.
Άλλοι ένιωσαν αποκομμένοι και φοβισμένοι λόγω της περιορισμένης επικοινωνίας και των ραγδαίων αλλαγών στην υγεία του αγαπημένου τους προσώπου. Επιπλέον, τα μέλη της οικογένειας με υψηλότερες βαθμολογίες Διαταραχής μετατραυματικού στρες PTSD περιέγραψαν συχνότερα συναισθήματα δυσπιστίας και ανησυχίας σχετικά με τη λήψη της συμβουλής ενός γιατρού στην ονομαστική τους αξία χωρίς να βρίσκονται στη ΜΕΘ αυτοπροσώπως.
«Αυτό που πραγματικά προτείνει η βιβλιογραφία ήταν ότι όσο περισσότερο μπορείς να εμπλέξεις κάποιον στο κρεβάτι, τόσο πιο δυνατός νιώθει να εκφράσει τις ανάγκες του και τις ανάγκες του αγαπημένου του προσώπου», είπε ο Άμας στο CNN.
Οι απαντήσεις υποδηλώνουν ότι η κοινότητα της υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να κάνει δύο σημαντικά βήματα για να βοηθήσει τις οικογένειες: Δώστε προσοχή στους παράγοντες κινδύνου τους και ενδυναμώστε τα μέλη της οικογένειας, είπε. Μικρές πράξεις καλοσύνης, όπως το να επιτρέπεται στους ασθενείς να έχουν φωτογραφίες ή δώρα στο δωμάτιο του νοσοκομείου, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα μέλη της οικογένειας να αισθάνονται πιο συνδεδεμένα και να έχουν τον έλεγχο, ιδιαίτερα όταν η επίσκεψη είναι περιορισμένη.
Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης και οι οικογενειακοί γιατροί μπορεί επίσης να θέλουν να βρουν τρόπους να συνεργαστούν με τα μέλη της οικογένειας μετά από μια παραμονή στη ΜΕΘ για να τους βοηθήσουν να λάβουν καθοδήγηση.
«Οι βαθμολογίες σε αυτές τις έρευνες ήταν τόσο υψηλές που θα υποστήριζα τους παρόχους να ελέγχουν ενεργά αυτά τα μέλη της οικογένειας για κατάθλιψη, άγχος και Διαταραχή μετατραυματικού στρες PTSD κλινικά, ώστε να μπορούν να λάβουν θεραπεία», είπε ο Amass.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
