Νέα Μελέτη: Η κατάχρηση αλκοόλ στην εφηβεία επηρεάζει τη σωματική υγεία και την ικανοποίηση από τη ζωή κατά τη διάρκεια πολλών δεκαετιών, αποτελέσματα που οδηγούνται από τα συνεχιζόμενα προβλήματα αλκοόλ, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Η σχέση μεταξύ της εφηβικής κατανάλωσης αλκοόλ και της κακής υγείας μέχρι τα 30 διατηρήθηκε ακόμη και μετά τη συνεκτίμηση των επιδράσεων της φύσης (γονίδια) και της ανατροφής (πρώιμο οικογενειακό περιβάλλον).
Η προβληματική κατανάλωση αλκοόλ στην εφηβεία είναι γνωστό ότι συνδέεται με συνεχιζόμενες δυσκολίες στην υγεία και τη ζωή.
Η καλύτερη κατανόηση αυτής της διαδικασίας θα μπορούσε να ενημερώσει για έγκαιρες στοχευμένες παρεμβάσεις που μπορούν να αποτρέψουν ή να βελτιώσουν τις μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες.
Η νέα μελέτη, στο περιοδικό Αλκοολισμός: Κλινική και πειραματική έρευνα, προσπάθησε να αποσαφηνίσει τις οδούς -άμεσες ή έμμεσες- με τις οποίες η κατανάλωση αλκοόλ από τους εφήβους έχει τόσο εκτεταμένες επιπτώσεις.
Οι ερευνητές διερεύνησαν την κατάχρηση αλκοόλ των συμμετεχόντων στην εφηβεία και την πρώιμη ενήλικη ζωή, καθώς και τη σωματική υγεία και την ικανοποίηση από τη ζωή στα μέσα της δεκαετίας των 30.
Το δείγμα της μελέτης περιορίστηκε σε διδύμους, επιτρέποντας την εξέταση κοινών γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων που ενδέχεται να επηρεάζουν τα αποτελέσματα.
Οι ερευνητές εργάστηκαν με 2.733 ζεύγη διδύμων που γεννήθηκαν στη Φινλανδία στα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Οι μισοί συμμετέχοντες ήταν γυναίκες και το ένα τρίτο του δείγματος ήταν πανομοιότυποι δίδυμοι.
Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια στις ηλικίες 16, 17 και 18,5 ετών, στη νεαρή ενήλικη ζωή (περίπου στην ηλικία των 24 ετών) και στις αρχές της μέσης ηλικίας (περίπου στην ηλικία των 34 ετών).
Οι έρευνες αξιολόγησαν τη συχνότητα κατανάλωσης αλκοόλ, τη μέθη και τα προβλήματα με το αλκοόλ, καθώς και το φύλο, τον ΔΜΣ και τη χρήση τσιγάρων.
Οι έρευνες ενηλίκων κάλυψαν τα προβλήματα αλκοόλ (π.χ. εξάρτηση, στέρηση, λιποθυμίες και παραμέληση ευθυνών).
Η τελική έρευνα, όταν οι συμμετέχοντες ήταν στα 30 τους, κάλυπτε τα σωματικά συμπτώματα υγείας (π.χ. στομαχόπονοι, πόνος στη μέση) και την αυτοαξιολόγηση της υγείας και της ικανοποίησης από τη ζωή. Περιελάμβανε ερωτήσεις σχετικά με την κατάσταση της σχέσης, την εκπαίδευση, την απασχόληση και τη χρήση τσιγάρων και άλλων ναρκωτικών. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στατιστική ανάλυση για να διερευνήσουν τις συσχετίσεις μεταξύ της κατάχρησης αλκοόλ από τους εφήβους, των αποτελεσμάτων υγείας και ζωής των ενηλίκων και των δημογραφικών παραγόντων.
Η υψηλότερη κατάχρηση αλκοόλ από τους εφήβους συσχετίστηκε με υψηλότερα προβλήματα αλκοόλ στους νεαρούς ενήλικες.
Με τη σειρά της, η προβληματική κατανάλωση αλκοόλ στη δεκαετία των 20 συνδέθηκε με προβλήματα αλκοόλ στις αρχές της μέσης ηλικίας (τη δεκαετία των 30).
Αυτές οι συμπεριφορές κατανάλωσης αλκοόλ συνδέθηκαν με χειρότερη σωματική υγεία και χαμηλότερη ικανοποίηση από τη ζωή.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν μια έμμεση επίδραση της κατανάλωσης αλκοόλ από τους εφήβους στην υγεία και τα αποτελέσματα της ζωής στη μέση ηλικία.
Στο πλαίσιο αυτού του μοτίβου σειριακής διαμεσολάβησης -αλυσίδες κινδύνου που συσσωρεύονται κατά τη διάρκεια της ζωής- οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης άμεση συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης αλκοόλ από τους εφήβους και της ικανοποίησης από τη ζωή στη δεκαετία των 30 (αλλά όχι από την υγεία), υπογραμμίζοντας τη συνεχιζόμενη επίδραση της πρώιμης χρήσης αλκοόλ κατά τις μεταγενέστερες δεκαετίες.
Οι επιδράσεις ήταν κάπως μέτριες, γεγονός που υποδηλώνει ότι η κατάχρηση αλκοόλ στην εφηβεία δεν είναι ο μόνος παράγοντας που οδηγεί σε μεταγενέστερη ασθένεια και δυσαρέσκεια για τη ζωή.
Αλλά τα ευρήματα άντεξαν σε συγκρίσεις διδύμων, σηματοδοτώντας τη σημασία της εφηβικής κατανάλωσης αλκοόλ για τους αγώνες στην ενήλικη ζωή.
Η μελέτη επιβεβαιώνει ότι τα συνεχιζόμενα προβλήματα με το αλκοόλ μεσολαβούν στη σχέση μεταξύ της εφηβικής κατανάλωσης αλκοόλ και των φτωχότερων αποτελεσμάτων στις αρχές της μέσης ζωής.
Επισημαίνει τη σημασία των προληπτικών παρεμβάσεων που απευθύνονται στους εφήβους και θα μπορούσαν να μετριάσουν τις αρνητικές συνέπειες για την υγεία και τη ζωή για πολλές δεκαετίες.
Οι αποτελεσματικές στρατηγικές περιλαμβάνουν τη θέσπιση κανόνων από τους γονείς, την εκπαίδευση για τη χρήση ουσιών και προγράμματα που αφορούν την ψυχοεκπαίδευση, τους παράγοντες κινδύνου της προσωπικότητας (π.χ. αναζήτηση της αίσθησης) και τις δυσπροσαρμοστικές τεχνικές αντιμετώπισης. Απαιτείται πρόσθετη έρευνα για τη διερεύνηση πιθανών πρόσθετων οδών, όπως η χρήση άλλων ουσιών, που μπορεί να επηρεάσουν τα αποτελέσματα της μέσης ηλικίας.
