της Νικολέτας Ντάμπου
Με non paper του Υπουργού κ. Κικίλια επιχειρήθηκε να κατασιγάσει ο θόρυβος που προκλήθηκε από την άστοχη -εν πολλοίς- επιλογή Διοικητών Νοσοκομείων. Μόνο που η απάντηση του Υπουργείου έκανε τα πράγματα χειρότερα και να γιατί :
- Η κατοχή ενός πτυχίου δεν συνεπάγεται ότι αυτό συνάδει και με την κατάλληλη γνώση λειτουργίας νοσοκομειακών μονάδων, ιατρικών πράξεων. προμηθειών φαρμάκων κ.λ.π
- Το ίδιο ισχύει και για μεταπτυχιακούς τίτλου σπουδών ή/και διδακτορικού. Για παράδειγμα στο Δημόσιο η υποβολή ενός τέτοιου τίτλου σπουδών υπόκειται σε κρίση, για την καταβολή επιδόματος αν δεν είναι σχετικός με το αντικείμενο του φορέα κ.λ.π
- Τα ποσοστά που αναφέρονται για το ίδιο θέμα, δεν αναιρούν τις παραπάνω διαπιστώσεις και ιδιαίτερα όταν αφορούν τίτλους σπουδών στην πληροφορική, στα οικονομικά κ.λ.π.(τα νοσοκομεία δεν είναι εταιρείες γενικού εμπορίου ή πολυεθνικές)
- Οι επιλεγέντες “έχουν διοικητική εμπειρία ” Σε ποιους τομείς ακριβώς;
Η προκήρυξη θα έπρεπε να είναι απολύτως σαφής και περιοριστική τουλάχιστον ως προς τα απαιτούμενα προσόντα. Οι εποχές που οι σχετικές προκηρύξεις ήταν γενικές και αόριστες, για να χωρούν τα “δικά μας παιδιά” θα έπρεπε να έχουν οριστικά παρέλθει.
-Στην απάντηση του Υπουργείου αναφέρονται οι στόχοι των επιλεγέντων, οι περισσότεροι των οποίων είναι οικονομικοί.
-Ακολουθούν και μερικοί “ποιοτικοί”(π.χ. μείωση ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, περιορισμός χρήσης αντιβιοτικών κ.λ.π) . Όσοι έχουν ασχοληθεί σοβαρά με συστήματα ποιότητας και αξιολογήσεων, γνωρίζουν καλά ο,τι οι στόχοι αυτοί είναι αποσπασματικοί και εν πολλοίς ανέφικτοι στη γενικότητά τους.Οι στόχοι μπαίνουν όταν ήδη προϋπάρχουν μετρήσεις, εφαρμόζονται ήδη συστήματα ποιότητας ή/και αυτοαξιολόγησης και αφού προηγηθεί πλήρης ενημέρωση του προσωπικού.
Αναρωτιέται λοιπόν κάθε καλοπροαίρετος, ο Διοικητής/φυσιοθεραπευτής ή φυσικός ή ψυχολόγος πώς θα το επιτύχει.
Και θα κριθεί σε ένα τρίμηνο; Περιμένετε αληθινά στοιχεία ή είναι το άλλοθι των επιλογών;
Τα νοσοκομεία δέχονται ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που υποφέρουν και οι ποσοτικοί δείκτες δεν τους αφορούν(χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν τίθενται).
Απαιτούν καθαρούς και αξιοπρεπείς χώρους, μονάδες εντατικής περισσότερες και καλά στελεχωμένες, μείωση του χρόνου αναμονής θεραπειών και χειρουργείων, δωμάτια νοσηλείας με τα απαραίτητα, όχι ράντζα στους διαδρόμους κ.α
Επομένως το σκεπτικό σας που φαίνεται να βασίζεται στη λαϊκή ρήση “μαύρη γάτα- άσπρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια” είναι λανθασμένο.
Γιατί απλά στο τέλος της ημέρας δεν θα μετράμε λαβωμένα ποντίκια, αλλά λαβωμένες ανθρώπινες ζωές.
