Καθώς η Νέα Ζηλανδία προβλέπεται να αντιμετωπίσει έναν αυξανόμενο αριθμό ακραίων καιρικών φαινομένων την επόμενη δεκαετία, είναι κρίσιμο να κάνουμε απολογισμό, να ακούσουμε και να δράσουμε βάσει αυτής της έρευνας - όχι μόνο για όσους εκτέθηκαν στον κυκλώνα Gabrielle, αλλά και για όσους αναπόφευκτα θα πληγούν όταν χτυπήσει η επόμενη καταστροφή.
Φυσικές Καταστροφές: Οι επετειακές πλημμύρες του Όκλαντ και ο κυκλώνας Gabrielle έχουν θέσει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τον τρόπο με τον οποίο οι κοινότητες ανακάμπτουν μετά από εκτεταμένες καταστροφές. Όμως, η μελλοντική θωράκιση των κοινοτήτων απέναντι στις επιπτώσεις αυτών των καταστροφών πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα για την προστασία ορισμένων από τους πιο ευάλωτους ανθρώπους μας – των εγκύων γυναικών και των αγέννητων μωρών τους. Αυτό που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θέτει τα θεμέλια για την υγεία και την ανάπτυξη του παιδιού. Η έκθεση σε μια φυσική καταστροφή δεν αποτελεί εξαίρεση. Χρόνια μετά τους σεισμούς του Christchurch, οι δάσκαλοι ανέφεραν δυσκολίες συμπεριφοράς και ύπνου σε παιδιά που είχαν βιώσει την καταστροφή, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν είχαν ακόμη γεννηθεί στις 22 Φεβρουαρίου 2011. Η έρευνα υποστηρίζει αυτές τις ανεπίσημες αναφορές: τα παιδιά που εκτέθηκαν σε μικρότερη ηλικία και κατά τη γέννηση στους σεισμούς εμφάνισαν μεγαλύτερα προβλήματα συμπεριφοράς.
Ήμουν μέλος μιας ομάδας που εξέταζε την ευημερία των μητέρων και των παιδιών μετά τις πλημμύρες του 2011 στο Κουίνσλαντ. Η έρευνά μου διαπίστωσε ότι τα νήπια των οποίων οι μητέρες βίωσαν μεγαλύτερες δυσκολίες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους λόγω των πλημμυρών είχαν την τάση να είναι πιο αντιδραστικά και να εμφανίζουν συναισθηματική δυσφορία. Επιπλέον, αυτές οι πρώιμες συμπεριφορές σχετίζονταν με αυξημένα συμπτώματα άγχους στην προσχολική ηλικία. Τα παιδιά αυτά εμφάνισαν, επίσης, φτωχότερη γνωστική ανάπτυξη ως νήπια και κινητικές δυσκολίες κατά την προσχολική ηλικία. Η έρευνα για τους τροπικούς κυκλώνες στην Αυστραλία και τους τυφώνες στη Βόρεια Αμερική δείχνει παρόμοια ευρήματα. Τα μωρά που βρίσκονταν στον εγκέφαλο την εποχή του τυφώνα Sandy στις ΗΠΑ είχαν πενταπλάσιο κίνδυνο αγχώδους διαταραχής, καθώς και μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης κατάθλιψης και διαταραχών της συμπεριφοράς της προσοχής, σε σύγκριση με τα μωρά που δεν εκτέθηκαν στην καταστροφή.
Το αθέατο κόστος του κυκλώνα Gabrielle
Τα ευρήματα αυτά δεν πρέπει να αγνοηθούν. Κατά τη διάρκεια του κυκλώνα Gabrielle, πολλοί Νεοζηλανδοί, συμπεριλαμβανομένων των εγκύων γυναικών, αντιμετώπισαν δυσκολίες – συγκεκριμένα υλικές ζημιές και απώλειες, καθώς και οικονομικές δυσκολίες. Ορισμένες έγκυες γυναίκες έμειναν σε καταστάσεις απειλητικές για τη ζωή τους ή χωρίς εύκολη πρόσβαση σε προγεννητική φροντίδα. Καμία δεν περίμενε ότι θα χτυπηθεί από την καταστροφή.
Ως επί το πλείστον, όσο περισσότερες δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι έγκυες γυναίκες, τόσο μεγαλύτερα είναι τα άμεσα και τα συμπτώματα που μοιάζουν με μετατραυματικό στρες που βιώνουν. Ο εγκέφαλος του εμβρύου και τα συστήματα στρες μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στο στρες της εγκυμοσύνης. Μπορεί, επίσης, να επηρεάσει τη διάθεση της μητέρας για τα επόμενα χρόνια.
Ωστόσο, ακόμη και όταν μια γυναίκα αναφέρει χαμηλά επίπεδα άγχους μπροστά σε μια καταστροφή, η έκθεση σε κακουχίες μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του παιδιού. Οι αλλαγές στη διατροφή, την άσκηση, τις ορμόνες του στρες, τη λειτουργία του πλακούντα και το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να “μπουν στο πετσί” του αγέννητου παιδιού.
Υποστήριξη τώρα και στο μέλλον
Τώρα που η λάσπη έχει κατακαθίσει μετά τον κυκλώνα Gabrielle, οι έγκυες γυναίκες και τα αγέννητα παιδιά τους δεν πρέπει να ξεχαστούν. Οι έγκυες γυναίκες θα πρέπει να ενθαρρύνονται και να υποστηρίζονται ώστε να συμμετέχουν σε στρατηγικές αντιμετώπισης που επικεντρώνονται στο συναίσθημα. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν τη θετική αναδιατύπωση της κατάστασης, την αποδοχή, το χιούμορ και την εξεύρεση συναισθηματικής υποστήριξης από άλλους. Στη συνέχεια θα πρέπει να περάσουν σε στρατηγικές που επικεντρώνονται στην επίλυση προβλημάτων – όπως ο ενεργός σχεδιασμός για το μέλλον, η ανάληψη δράσης για την εξυγίανση και η αναζήτηση βοήθειας από κυβερνητικούς και μη κυβερνητικούς φορείς. Η προσπάθεια εύρεσης των θετικών στοιχείων από την κατάσταση μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της αγωνίας της γυναίκας. Αλλά το να γράφει κανείς βαθιές σκέψεις και συναισθήματα για ό,τι έχει συμβεί μπορεί να μην βοηθήσει και, τουλάχιστον, θα πρέπει να υποστηρίζεται από τους κλινικούς γιατρούς. Θα πρέπει επίσης να κινητοποιήσουμε τις υπάρχουσες υποδομές για να βοηθήσουμε τις έγκυες γυναίκες να “αντέξουν καλύτερα την καταιγίδα” της υπομονής των δυσκολιών και της αγωνίας τους επόμενους μήνες και χρόνια.
Υποστήριξη των μαιών
Στη Νέα Ζηλανδία σχεδόν όλες οι γυναίκες έχουν μια μαία ως τον κύριο φροντιστή της μητρότητας από την εγκυμοσύνη έως τη μεταγεννητική περίοδο. Η λήψη φροντίδας μητρότητας από την ίδια ομάδα μαιών καθ’ όλη τη διάρκεια της περιγεννητικής περιόδου ωφελεί τη μεταγεννητική ευημερία της μητέρας και τη νευροανάπτυξη του βρέφους της ενόψει μιας καταστροφής, παρέχοντας συνεχή κοινωνική υποστήριξη. Κατά τη διάρκεια του κυκλώνα Gabrielle, οι μαίες υπερέβαλαν τα εσκαμμένα για να συνεχίσουν να παρέχουν υποστήριξη στις γυναίκες, ανεξάρτητα από το πόσο απομακρυσμένα ζούσαν. Αλλά δεν θα πρέπει να βασιζόμαστε στις μαίες που θέτουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο για να βοηθήσουν όσους έχουν ανάγκη. Οι μαίες πρέπει να υποστηρίζονται στον εντοπισμό, την υποστήριξη και την παραπομπή γυναικών που βρίσκονται σε κίνδυνο. Χρειαζόμαστε επίσης απλά περισσότερες μαίες. Οι έγκυες γυναίκες πρέπει να ελέγχονται και να παρακολουθούνται για μετατραυματικά συμπτώματα, άγχος και κατάθλιψη σε όλη την περιγεννητική περίοδο. Όσες βιώνουν συνεχή αγωνία χρειάζονται ισότιμη πρόσβαση στις κατάλληλες υπηρεσίες ψυχικής υγείας.
Η πρώιμη παιδική ηλικία, μια περίοδος απίστευτης ωρίμανσης του εγκεφάλου, προσφέρει επίσης ευκαιρίες για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων των παιδιών. Έχει αποδειχθεί ότι η θετική ψυχική υγεία των γονέων και οι ευαίσθητες, δομημένες συμπεριφορές των γονέων βελτιώνουν τη γνώση, τη γλώσσα και τη συμπεριφορά των παιδιών. Ένα πιθανό επόμενο βήμα είναι η στοχευμένη παροχή παρεμβάσεων υπό την καθοδήγηση των γονέων που προωθούν τέτοιες συμπεριφορές μέσω των υφιστάμενων υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένου του Plunket. Στις περιοχές που επλήγησαν από τον κυκλώνα απαιτείται κυβερνητική υποστήριξη για πρωτοβουλίες για την ψυχική υγεία των παιδιών, όπως αυτή που δόθηκε μετά τους σεισμούς. Καθώς η Νέα Ζηλανδία προβλέπεται να αντιμετωπίσει έναν αυξανόμενο αριθμό ακραίων καιρικών φαινομένων την επόμενη δεκαετία, είναι κρίσιμο να κάνουμε απολογισμό, να ακούσουμε και να δράσουμε βάσει αυτής της έρευνας – όχι μόνο για όσους εκτέθηκαν στον κυκλώνα Gabrielle, αλλά και για όσους αναπόφευκτα θα πληγούν όταν χτυπήσει η επόμενη καταστροφή.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
