Εθισμός: Φέρνοντας τη φροντίδα της διαταραχής «μέσα στο σπίτι της ιατρικής»

Είμαι ενθουσιασμένος για μερικά από τα πράγματα που εργαζόμαστε για τη διεξαγωγή καλύτερων μελετών σε επίπεδο πληθυσμού σχετικά με τον εθισμό. Η COVID έδειξε τι μπορούμε να κάνουμε σε εθνικό επίπεδο. Πρέπει να αναλάβουμε το ίδιο είδος δέσμευσης σε αυτό το πρόβλημα

Εθισμός: Καθώς ο πολιτισμός σταματούσε κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19, παγιδεύοντας ανθρώπους σαν ποντίκια σε κλουβιά, ο ειδικός σε θέματα εθισμού Keith Humphreys δεν μπορούσε παρά να αγωνιά για τις παράπλευρες ζημιές. Η Αμερική έχανε ήδη τον πόλεμο κατά του εθισμού με 70.000 ετήσιους θανάτους από υπερβολική δόση, ακόμη και μετά από μια δεκαετή μάχη κατά των οπιοειδών. Το ποσοστό θνησιμότητας από οπιοειδή αυξήθηκε κατά σχεδόν 40% τον πρώτο χρόνο της πανδημίας και το 2021 οι θάνατοι από υπερβολική δόση στις ΗΠΑ ξεπέρασαν τις 100.000 για πρώτη φορά στην ιστορία. Με όλους τους διαθέσιμους πόρους δημόσιας υγείας και την ψυχική ενέργεια να εκτρέπονται σε έναν ιό και ένα εμβόλιο, εκατομμύρια Αμερικανοί που αγωνίζονταν -πολλοί ήδη αυτοθεραπεύονταν με εθιστικές ουσίες– είχαν ελάχιστη ανάπαυλα από μια σειρά από οικιακές συνθήκες, από την απομόνωση έως την αιχμαλωσία με έναν βίαιο σύντροφο. «Είναι πολύ φρικτό το γεγονός ότι χάνουμε ακόμα περισσότερους από 100.000 ανθρώπους ετησίως λόγω υπερβολικής δόσης», δήλωσε ο Humphreys, Ph.D., καθηγητής ψυχιατρικής και συμπεριφορικών επιστημών στο Stanford Medicine. Αν υπάρχει ένα θετικό στοιχείο στην κρίση δημόσιας υγείας που εξακολουθεί να σιγοκαίει, είναι ότι άνθρωποι όπως ο Χάμφρεϊ βλέπουν επιτέλους σημάδια προόδου.

Στην πραγματικότητα, από τότε που η Επιτροπή Stanford-Lancet δημοσίευσε την έκθεσή της 50 σελίδων για την κρίση των οπιοειδών στη Βόρεια Αμερική τον Φεβρουάριο του 2022, ο Humphreys, ο πρόεδρος αυτής της συλλογικότητας 17 ατόμων βρίσκεται σε μια περιοδεία ανεμοστρόβιλου. «Υπάρχει πολλή απόγνωση, πολύς φόβος – και πολλή προθυμία να δοκιμάσουμε πράγματα», είπε. Ο Χάμφρεϊς έχει συμβουλέψει την κυβέρνηση Μπάιντεν, τα νομοθετικά σώματα των πολιτειών, το καναδικό κοινοβούλιο και ακόμη και τον Βρετανό πρωθυπουργό για προσαρμογές πολιτικής που θα μπορούσαν τελικά να αλλάξουν την αφήγηση των οπιοειδών και, ελπίζει, τον τρόπο αντιμετώπισης του εθισμού. Τα εμπόδια είναι σημαντικά – έλλειψη μακροπρόθεσμων ροών χρηματοδότησης, αγορά και εκπαίδευση γιατρών και αποζημίωση από την ασφαλιστική εταιρεία, για αρχάριους – αλλά η διόρθωση πρέπει να ξεκινήσει με μια αλλαγή κουλτούρας, είπε. «Πρέπει να φέρουμε τη φροντίδα του εθισμού μέσα στο σπίτι της ιατρικής», είπε ο Humphreys, ο οποίος είναι ο καθηγητής του μνημείου Esther Ting. “Τι θα γινόταν αν το αντιμετωπίζαμε αυτό σαν μια χρόνια ασθένεια; Δεν θα είχατε αυτά τα εξειδικευμένα συστήματα παύσης καλλιέργειας, αυτά τα αγροκτήματα ανάκαμψης κάπου εντελώς έξω από το ιατρικό σύστημα. Αντίθετα, θα το ρυθμίζατε με τον τρόπο που δημιουργήσαμε την ογκολογία ή την καρδιολογία ή παιδιατρική ή γηριατρική». Για τον Humphreys, είναι μέρος μιας διόρθωσης πορείας μεγαλύτερης εικόνας που αντιμετωπίζει τον εθισμό ως μια φυσική κατάσταση της ανθρώπινης υγείας, παρά ως μια υπερβολικά στιγματισμένη και ανατρεπτική ανθρώπινη αποτυχία – ιδιαίτερα όταν η ιατρική ήταν η ρίζα από την οποία αναπτύχθηκε η κρίση των οπιοειδών.

«Αν μπαίνω με καρδιακό φύσημα ή πόνο στην πλάτη, υπάρχουν διαδικασίες», είπε ο Humphreys. «Αν μπω μέσα και πω, «Δεν μπορώ να σταματήσω να παίρνω οξυκοντίνη», θα πρέπει να υπάρχει το ίδιο». Ο Humphreys μίλησε για τα ελπιδοφόρα σημάδια καθώς και για τις προκλήσεις στη μετατόπιση του παραδείγματος του εθισμού. Η έκθεση Stanford-Lancet ζητούσε σαρωτικές μεταρρυθμίσεις. Τι συνέβη σε ενάμιση χρόνο από τότε; Μέσα σε ένα μήνα από την έκδοση της έκθεσης, έκανα πολλές ενημερώσεις στον Λευκό Οίκο, μία με το γραφείο του Υπουργού Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών. Έκανα επίσης μία στο Νο. 10 της Ντάουνινγκ Στριτ στη Βρετανία. Ορισμένα πράγματα που προτείναμε έχουν αρχίσει να διαμορφώνονται. Ένα από αυτά είναι η επιβολή νόμων ισοτιμίας, οι οποίοι απαιτούν ίση αποζημίωση για σωματικές και συμπεριφορικές παθήσεις υγείας, για να διασφαλιστεί ότι ο ασφαλιστικός κλάδος καλύπτει επαρκώς τη θεραπεία του εθισμού. Έχετε τονίσει τη σημασία του να γνωρίζουν οι γιατροί πώς να αντιμετωπίζουν τον εθισμό. Υπάρχει τώρα δρόμος προς αυτό; Ναι, προτείναμε καθολική εκπαίδευση γιατρού στην οποία κάθε γιατρός των ΗΠΑ που συνταγογραφεί εθιστικά φάρμακα πρέπει να εκπαιδευτεί για τον εθισμό. Αυτό μόλις εγκρίθηκε πριν από περίπου έξι μήνες—είναι μια αρκετά εντυπωσιακή αλλαγή, επειδή οι μαθητές στις αμερικανικές ιατρικές σχολές λαμβάνουν πολύ λίγη εκπαίδευση στον εθισμό ή τον πόνο. Τώρα, εάν θέλουν να συνταγογραφήσουν φάρμακα, και οι 900.000 ασκούμενοι γιατροί πρέπει να λάβουν συνεχή εκπαίδευση σχετικά με τη διαταραχή χρήσης ουσιών. Η πραγματικότητα είναι ότι ακόμη και οι γιατροί που δεν πιστεύουν ότι θεραπεύουν τον εθισμό, θεραπεύουν τον εθισμό. Εάν εργάζεστε σε ένα δωμάτιο έκτακτης ανάγκης ή σε οικογενειακό ιατρείο…ένα στα τέσσερα άτομα που θα έρθουν θα έχουν ένα θέμα που σχετίζεται με ουσίες.

Βλέπετε μια πολιτισμική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο γίνεται αντιληπτός ο εθισμός; Έχω δει μεγάλα βήματα. Τώρα έχουμε μια αρκετά ισχυρή κίνηση ανάκαμψης, την οποία δεν είχαμε όταν άρχισα να το κάνω αυτό. Όταν ο σπουδαίος τραγουδιστής Tony Bennett πέθανε πρόσφατα, ο οίκος του ανέφερε την ανάρρωσή του από τον εθισμό στην κοκαΐνη. Δεν νομίζω ότι αυτό θα είχε συμβεί πριν από 20 χρόνια—και δεν φαινόταν να τον μειώνει στα μάτια των ανθρώπων. Αλλά πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να πεθαίνουν. Και όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν, τα ανθρώπινα όντα λογικά αναστατώνονται και θέλουν να δουν τους ανθρώπους που θεωρούν ότι είναι υπεύθυνοι για την απώλεια του αγαπημένου τους προσώπου να τιμωρούνται. Έχετε συστήσει ανεπιφύλακτα την ενσωμάτωση της θεραπείας εθισμού στην ιατρική περίθαλψη. Μιλήστε για τα εμπόδια που υπάρχουν.Η θεραπεία της εξάρτησης προέρχεται από τρεις τομείς: το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης, την κοινωνική πρόνοια, όπως ο Στρατός της Σωτηρίας και συνομήλικες υποτροφίες, όπως οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί. Όλοι τους έχουν σώσει πολλές ζωές, αλλά δεν είναι μέσα στο σπίτι της ιατρικής. Αυτές οι οντότητες έχουν λιγότερη χρηματοδότηση και είναι περισσότερο στιγματισμένες και ανεπαρκώς ενσωματωμένες στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Το κανονικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης πρέπει να ανταποκρίνεται επαρκώς στις διαταραχές χρήσης ουσιών, πράγμα που σημαίνει συνεπή χρηματοδότηση. Επί του παρόντος, το Κογκρέσο παρέχει δύο χρόνια χρηματοδότησης για θεραπεία εθισμού. Δύο χρόνια δεν θα λύσουν τον εθισμό. Χρειάζεστε μακροχρόνιες ροές χρηματοδότησης και χρειάζεστε ισοτιμία—όπως οι ασθενείς περιμένουν το σχέδιο Blue Cross να καλύψει τον καρκίνο, πρέπει επίσης να καλύπτει κάποιον που είναι εθισμένος στο αλκοόλ, τα οπιοειδή ή οποιοδήποτε άλλο φάρμακο.

Ενώ ο sars-Cov-2 ήταν καταστροφικός για τον εθισμό, έχετε εντοπίσει μια πιθανή θετική εξέλιξη, σωστά; Αν και εσείς και εγώ μπορούμε να πάρουμε το τηλέφωνό μας και να βρούμε δεδομένα σε πραγματικό χρόνο σχετικά με τους θανάτους από την COVID, για να μάθουμε πόσα άτομα πέθαναν από υπερβολική δόση οπιοειδών χρειάζονται έξι μήνες. Εάν δεν έχουμε αυτά τα δεδομένα, δεν μπορούμε να πούμε εάν ορισμένα προγράμματα απεξάρτησης λειτουργούν. Είμαι ενθουσιασμένος για μερικά από τα πράγματα που εργαζόμαστε για τη διεξαγωγή καλύτερων μελετών σε επίπεδο πληθυσμού σχετικά με τον εθισμό. Η COVID έδειξε τι μπορούμε να κάνουμε σε εθνικό επίπεδο. Πρέπει να αναλάβουμε το ίδιο είδος δέσμευσης σε αυτό το πρόβλημα

Τα δύο τρίτα των Αμερικανών λένε ότι η ζωή τους έχει επηρεαστεί από τον εθισμό - Δημοσκόπηση

Ποια η διαφορά του αλκοολισμού και της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ;

Πώς να καλλιεργήσετε μια υγιή σχέση με την τεχνολογία

Καταπολεμήστε τον εθισμό σας στα social media και νικήστε αυτή τη μάστιγα

Είναι το κάπνισμα καλό ή κακό για την ψυχική υγεία;