Τεχνολογία: Μια μικρή μελέτη δείχνει ότι η ηλεκτρική διέγερση μπορεί να αποκαταστήσει γρήγορα τη λειτουργία των χεριών και των χεριών στα θύματα εγκεφαλικού.
Είναι μια βάναυση πραγματικότητα που αντιμετωπίζει πολλούς ασθενείς με εγκεφαλικό που αναρρώνουν: Μετά από περίπου έξι μήνες αποκατάστασης, οποιαδήποτε κίνηση του χεριού που δεν έχει αποκατασταθεί ακόμη είναι απίθανο να επιστρέψει. Όμως, η νέα έρευνα αιχμής στοχεύει στη χρήση ηλεκτρικής διέγερσης για να ξεκινήσει η διακοπτόμενη από εγκεφαλικό επεισόδιο επικοινωνία μεταξύ του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού, αποκαθιστώντας τον χαμένο έλεγχο του κινητήρα. Η τεχνική χρησιμοποιείται ήδη ευρέως ως θεραπεία για τον χρόνιο πόνο.
Χρήση ηλεκτρικής διέγερσης
Οι προκαταρκτικές δοκιμές σε ασθενείς που είχαν μέτρια έως σοβαρά εγκεφαλικά επεισόδια υποδηλώνουν ότι μπορεί να επιστρέψει σημαντική λειτουργία του χεριού και του χεριού σε ασθενείς που, σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν είχαν έλεγχο των άνω άκρων εδώ και χρόνια. «Τις περισσότερες φορές [οι ασθενείς με εγκεφαλικό] λαμβάνουν φυσικοθεραπεία, βελτιώνονται λίγο και μετά παραμένουν με μόνιμα ελλείμματα που θεωρούνται χρόνια», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Marco Capogrosso, επίκουρος καθηγητής νευρολογικής χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ.
Για τέτοιους ασθενείς, «καμία πρόσθετη θεραπεία δεν φαίνεται να είναι ευεργετική», είπε. Ο Capogrosso και οι συνεργάτες του μίλησαν για τη δουλειά τους σε μια ενημέρωση ειδήσεων στις 15 Φεβρουαρίου, πριν από τη δημοσίευση της έρευνάς τους στο τρέχον τεύχος του Nature Medicine.
Το εγκεφαλικό είναι η μεγαλύτερη αιτία παράλυσης στον κόσμο, είπε ο Capogrosso στην ενημέρωση. Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, σημείωσε, περίπου οι μισοί από τους 800.000 Αμερικανούς που βιώνουν εγκεφαλικό κάθε χρόνο μένουν «με μόνιμα κινητικά ελλείμματα».
Αλλά ο Capogrosso και οι συνεργάτες του είδαν δυνατότητες για μια θεραπευτική ανακάλυψη. Αυτό συμβαίνει γιατί, παρόλο που το εγκεφαλικό συχνά αποδυναμώνει την επικοινωνία μεταξύ του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού, δεν διακόπτεται εντελώς. Έχοντας αυτό κατά νου, οι ερευνητές ξεκίνησαν να χρησιμοποιήσουν ηλεκτρική διέγερση προκειμένου να «αξιοποιήσουν και να ενισχύσουν» τη σηματοδότηση που μειώνεται λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου, είπε.
Η αρχική εξέταση επικεντρώθηκε σε δύο ασθενείς με χρόνια απώλεια της κίνησης του χεριού και του χεριού: μια γυναίκα 31 ετών που υπέστη πέντε εγκεφαλικά σε ηλικία 22 ετών και μια γυναίκα 47 ετών. Καθένα ήταν εξοπλισμένο με μια σειρά από λεπτά σύρματα ηλεκτροδίων που «μοιάζουν με μακαρονάδα», είπε ο συγγραφέας της μελέτης Douglas Weber, καθηγητής μηχανολογίας στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon, στο Πίτσμπουργκ. Σε αυτό που ο Weber περιέγραψε ως μια «ελάχιστα επεμβατική» διαδικασία, τα ηλεκτρόδια εισήχθησαν με βελόνα στην πλάτη κάθε ασθενή και τοποθετήθηκαν «στο σημείο όπου τα αισθητήρια νεύρα από το άκρο εισέρχονται στον νωτιαίο μυελό».
Στη συνέχεια, για μερικές ώρες την ημέρα, πέντε ημέρες την εβδομάδα σε διάστημα ενός μήνα, οι ερευνητές παρέδωσαν μια σειρά από ελεγχόμενους αλλά συνεχείς ηλεκτρικούς παλμούς σε στοχευμένα νευρικά κύτταρα στο νωτιαίο μυελό κάθε ασθενούς, δήλωσε η συν-συγγραφέας Elvira Pirondini του Rehab Neural Engineering Labs στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ.
Ο Capogrosso, ο Weber και ο Pirondini είπαν ότι η τεχνική διέγερσης προκάλεσε σχεδόν άμεσες βελτιώσεις τόσο στη δύναμη όσο και στη λειτουργία των χεριών και των χεριών. Για παράδειγμα, ο Capogrosso είπε ότι και οι δύο ασθενείς ήταν πρόσφατα σε θέση να κάνουν προηγούμενες δύσκολες εργασίες, όπως το άνοιγμα μιας κλειδαριάς, το φαγητό με τα σκεύη ή το να πιάνουν και να κρατούν αντικείμενα.
Στην περίπτωση της 31χρονης Heather Rendulic – η οποία είχε χάσει τον έλεγχο του ενός χεριού της μετά το αρχικό της εγκεφαλικό – τέτοιες εργασίες ήταν αδύνατες για σχεδόν μια δεκαετία. «Όταν η διέγερση είναι ενεργοποιημένη, νιώθω ότι τώρα έχω τον έλεγχο του βραχίονα και του χεριού μου ξανά, κάτι που δεν είχα για περισσότερα από εννέα χρόνια», είπε σε ένα βίντεο επίδειξης που κυκλοφόρησε από την ομάδα μελέτης:
Ο Rendulic περιέγραψε τα αποτελέσματα ως «καταπληκτικά», προσθέτοντας ότι η διέγερση είναι «κάπως σαν γαργάλημα» αλλά ποτέ δεν είναι επώδυνη. «Πρόκειται για απίστευτα αποτελέσματα, που δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ με άλλες τεχνολογίες», είπε ο Πιροντίνι, προσθέτοντας ότι δεν απαιτείται εκπαίδευση. «Αυτή η τεχνολογία αξιοποιεί πραγματικά τον φυσικό τρόπο που πρέπει να κινηθούμε», είπε. «Αμέσως, από την πρώτη μέρα, οι ασθενείς μπορούσαν ήδη να κάνουν κάποια κίνηση», πρόσθεσε ο Πιροντίνι. Ο Capogrosso τόνισε ότι κάθε ασθενής ήταν σε θέση «να ελέγχει εθελοντικά τα άκρα του». «Αυτό δεν είναι παθητική κίνηση του άκρου», σημείωσε. “Δεν παρακάμπτουμε τον έλεγχό τους. Ενισχύουμε τις δυνατότητές τους να κινούν τα χέρια τους.” Με την πάροδο του χρόνου, ο έλεγχος της κίνησης κάθε ασθενούς γινόταν «καλύτερος και καλύτερος», είπε ο Capogrosso, αυξάνοντας τον αριθμό των εργασιών που μπορούσαν να εκτελέσουν.
Και, απροσδόκητα, κάποια κίνηση που προκαλείται από τη διέγερση συνεχίστηκε ακόμα και μετά τη διακοπή των ηλεκτρικών παλμών, «σαν να έμαθε ο εγκέφαλος με κάποιο τρόπο να ελέγχει ξανά το χέρι ακόμα και όταν η διέγερση ήταν απενεργοποιημένη», πρόσθεσε.
Έτσι, ενώ η διέγερση έχει σχεδιαστεί για να είναι πάντα «ενεργή», τα ευρήματα φαίνεται να υποδηλώνουν ότι ο εγκέφαλος είναι κατά κάποιο τρόπο ικανός να ενσωματώνει γρήγορα και ομαλά εξωτερικά ηλεκτρικά σήματα στη διαδικασία κίνησης των μυών, είπε ο Capogrosso. Χαρακτήρισε αυτό το εύρημα τόσο «έκπληξη» και «συναρπαστικό». Απαιτείται περισσότερη έρευνα με μεγαλύτερη ομάδα ασθενών για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς εκτυλίσσεται η διαδικασία ολοκλήρωσης και να καταλάβουμε ποιοι ασθενείς με εγκεφαλικό μπορούν να ωφεληθούν περισσότερο από τη διαδικασία, σημείωσε ο Capogrosso.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
