Μέχρι τώρα, όλοι ξέρουμε πώς να τρώμε, τι να τρώμε, πότε να τρώμε και τι να μην τρώμε. Όλοι γνωρίζουμε επίσης για την άσκηση, τη σημασία της κίνησης και τον αντίκτυπό της στο σάκχαρο και την πίεση του αίματος και στην καρδιά. Μεταξύ γιατρών, διατροφολόγων και ειδικών της φυσικής κατάστασης, με ορισμένες παραλλαγές, οι πληροφορίες είναι βασικά οι ίδιες – τρώτε φρέσκα, χαμηλά σε νάτριο, χαμηλά σάκχαρα, μη επεξεργασμένα τρόφιμα με ισορροπία και ποικιλία θρεπτικών συστατικών και κινηθείτε. Λοιπόν, γιατί δεν μπορούμε απλά να το κάνουμε; Γιατί η διαφορά ανάμεσα στο να γνωρίζεις την υγεία και να ζεις υγιεινά βρίσκεται στο μυαλό.
Όταν λαμβάνουμε όλες αυτές τις πληροφορίες σχετικά με το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει το σώμα, το αντιμετωπίζουμε σαν έναν παραπλανητικό μαθητή. Φανταστείτε ότι το σώμα σας πηγαίνει στο σχολείο και κάθε μέρα το μόνο που έχετε είναι ένα αυστηρό πρόγραμμα χωρίς χιούμορ – καθίστε ευθεία, φάτε τα χόρτα σας, τρέξτε στο έδαφος. Μπορεί ακόμη και να φτάσετε στο βέλτιστο βάρος σας, αλλά γεμίζετε με δυσαρέσκεια, θυμό, απογοήτευση και αισθάνεστε περιορισμένοι. Τα πιο δυνατά σώματα σήμερα είναι και τα πιο θυμωμένα σώματα. Το πόσο ενεργητικοί νιώθετε δεν αποτελεί πραγματικό μέτρο του πόσο αρμονικά νιώθετε.
Το σώμα είναι η έδρα του συναισθήματος, όπως τόνισε ο Βούδας, όπως έκανε ο Bessel Van der Kolk στο βιβλίο του Body Keeps the Score, και όπως και άλλοι ερευνητές. Δεν πρόκειται για νέα πληροφορία. Τα πράγματα που νιώθουμε και αντιδρούμε αποθηκεύονται στη φυσική δομή. Το σώμα μας αποθηκεύει τον θυμό, τον πόνο, το άγχος, την ταπείνωση, την αμηχανία, την κακοποίηση, αλλά ακόμη και τη χαρά και τα συναισθηματικά μας υψηλά. Αυτός είναι ο λόγος που έχουμε πονοκεφάλους ή πονοκεφάλους ή νιώθουμε ναυτία ή ζαλάδα όταν είμαστε πιο αγχωμένοι. Δεν μπορούμε να βάλουμε το σώμα μας σε εξαντλητικά προγράμματα και να περιμένουμε να νιώθουμε ευθυγραμμισμένοι. Η άσκηση ωθεί τις ενδορφίνες, την αδρεναλίνη, αλλά αυτό είναι το τέλος της επιθετικότητας. Πρέπει να ολοκληρώσουμε τα πράγματα, πρέπει να βάλουμε αυτή την ενέργεια κάπου. Το σώμα βρίσκεται σε συνεχή λειτουργία πτήσης ή μάχης, σε εγρήγορση για αισθητηριακές εισροές ανά πάσα στιγμή.
Όταν είμαστε συναισθηματικά προσγειωμένοι, δεν φοβόμαστε, ή αγχωμένοι ή τεταμένοι, το σώμα μας χαλαρώνει, όπως και τα συναισθήματα, οι σφυγμοί, η καρδιά και οι ρυθμοί αναπνοής μας. Η μέτρηση της υγείας σας με επιθετικότητα θα σας δώσει μια πολύ διαφορετική μέτρηση από τη μέτρηση της υγείας του σώματός σας με την ανάπαυσή του. Δεν είναι απαραίτητο ότι μόνο ένα σώμα που φαίνεται να βρίσκεται σε λειτουργία γυμναστικής κορυφαίας Photoshop είναι ένα αποφασισμένο σώμα. Για παράδειγμα, μοντέλα και αθλητές που έχουν διατηρήσει εξαντλητικά προγράμματα φυσικής κατάστασης κατά τη διάρκεια της καριέρας τους, συχνά παχαίνουν όταν εγκαταλείπουν το επάγγελμα και αρχίζουν να εστιάζουν στον εαυτό τους, την ψυχική τους υγεία, τις οικογένειές τους και ό,τι τους δίνει χαρά. Αυτό ισχύει και για τα θύματα κακοποίησης.
Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να θεραπεύουν το μυαλό τους και να έχουν πρόσβαση στα αληθινά τους συναισθήματα, μπορεί να καταλήξουν να πάρουν κάποιο βάρος ή να υιοθετήσουν μια πιο χαλαρή αλλά ισορροπημένη διατροφή. Για παράδειγμα, μπορεί να μετακινηθούν από το κετο σε μια ισορροπία με υδατάνθρακες και απαραίτητα σάκχαρα. Εφόσον οι βασικές τους παράμετροι, όπως το σάκχαρο στο αίμα, η πίεση, η άσκηση και η διατροφή βρίσκονται εντός υγιούς εύρους, το σχήμα και το μέγεθος του σώματος δεν θα πρέπει να έχουν σημασία. Δεν θα πρέπει να έχει σημασία αν έχετε ένα six-pack ab ή όχι. Αυτό συμβαίνει επειδή το σώμα που έχει ασκήσει εργασιακή ή προσωπική πίεση για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτω από τόσο υψηλή συστολή, με τη βοήθεια της κορυφαίας απόδοσης, αρχίζει να απελευθερώνει τη συναισθηματική πίεση όταν του δοθεί η ευκαιρία.
