Με τον Πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, κύριο Διονύση Ευγενίδη συνομιλούμε σήμερα στο healthweb για τα νέα που αφορούν στους φαρμακοποιούς, όπως είναι οι ελλείψεις των φαρμάκων, αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν με τον ΕΟΠΥΥ, καθώς και για τα ηλεκτρονικά φαρμακεία αλλά και για τη βιωσιμότητα του επαγγέλματος του φαρμακοποιού και για το κληρονομικό φαρμακείο και πολλά άλλα. Κύριε Ευγενίδη, καλώς ήρθατε.
Δ.Ε. Γεια σας από τη Θεσσαλονίκη.
Ν.Ν. Αγαπάμε πολύ τη Θεσσαλονίκη και στέλνουμε τους χαιρετισμούς μας σε όλους και σε όλες αρχικά, κύριε Ευγενίδη, χαιρόμαστε πολύ που είσαστε κοντά μας να μάθουμε τα νέα σας. Κύριε Ευγενίδη, ας ξεκινήσουμε από τα βασικά και από ένα αρκετά σοβαρό θέμα για όλους τους ασθενείς, τις ελλείψεις φαρμάκων. Σήμερα πώς είναι η κατάσταση; Έχει ομαλοποιηθεί καθόλου.
Κοιτάξτε, το θέμα των ελλείψεων είναι ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα το οποίο μας απασχολεί πάρα πολλά χρόνια και από μόνο του αυτό σημαίνει ότι δεν έχει γίνει τίποτα ουσιαστικό σε αυτή την κατεύθυνση τόσα χρόνια. Δεν μπορεί ένα θέμα το οποίο απασχολεί τους φαρμακοποιούς για παραπάνω από μία δεκαετία να μην έχει λυθεί ακόμα. Τώρα αν θέλουμε να το δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα, στην κατάσταση δηλαδή που αντιμετωπίσαμε στην αλλαγή του χρόνου τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά δηλαδή να ξανανοίξουν οι φαρμακευτικές εταιρείες γύρω στα μέσα Ιανουαρίου. Από τότε μέχρι τώρα η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερη. Αλλά βεβαίως δεν παύει να είναι πρωτόγνωρη ακόμα και για εμάς που είμαστε χρόνια φαρμακοποιοί. Όσον αφορά το κομμάτι αυτό το να αργούμε να βρούμε τη στιγμή που θέλουμε να ‘’φάμε’’ που χρειαζόμαστε για τους ασθενείς μας, αυτό είναι το κυρίως πρόβλημα.
Δηλαδή αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν ελλείψεις φαρμάκων σε μικρότερο αριθμό; Για να καταλάβει λίγο και το ευρύ κοινό.
Για κάποια φάρμακα έχει αρχίσει σιγά σιγά και αποκαθίσταται η κυκλοφορία τους και τα έχουμε στο φαρμακείο μας. Αν θυμηθούμε ότι κατά τη διάρκεια των γιορτών δεν είχαμε κοινά αναλγητικά παυσίπονα στα ράφια μας φτάνει για να αναλογιστεί κάποιος την κατάσταση. Άρα λοιπόν, από αυτή την πλευρά είμαστε κάπως καλά, αλλά παραμένουν τα πολύ μεγάλα προβλήματα σε πάρα πολλά φάρμακα τα οποία αφορούν κυρίως εισαγόμενα φάρμακα, φάρμακα από το εξωτερικό, δηλαδή, τα οποία έρχονται στη χώρα μας σε συγκεκριμένες στιγμές. Ήθελα να πω προηγουμένως ότι υπάρχουν ελλείψεις σε φάρμακα οι οποίες οφείλονται στην παραγωγή τους.
Εσείς όμως σε τι πιστεύετε ότι οφείλονται οι ελλείψεις των τόσων πολλών φαρμάκων; Και δεν εννοώ τόσο πολλών αυτή τη στιγμή μιλάμε, αλλά όπως είπατε πιο πριν, πριν λίγους μήνες ήταν πολλά τα φάρμακα. Μπορεί τώρα να μειώθηκαν λιγάκι. Ποιοι είναι οι λόγοι κύριε Ευγενίδη, πιστεύετε, οι βασικοί λόγοι;
Στη χώρα μας έχουμε και το πρόβλημα των εξαγωγών, που σημαίνει ότι πάρα πολλά φάρμακα που έρχονται από το εξωτερικό για τους Έλληνες ασθενείς εξάγονται ξανά στο εξωτερικό και από αυτά επωφελούνται ασθενείς άλλων χωρών της Ευρώπης, της Κεντρικής Ευρώπης και όχι οι Έλληνες για τους οποίους προορίζονται και άλλα φάρμακα τα οποία μας δημιουργούν προβλήματα γιατί έχουν από μόνα τους πρόβλημα στην παραγωγή, στη διακίνηση, στα υλικά συσκευασίας. Θέλω να πω ότι σε αυτή την περίπτωση των προβλημάτων των πρώτων υλών δεν μπορείς να κάνεις και τίποτα, γιατί όταν δεν υπάρχει πρώτη ύλη ή όταν αυτή είναι πάρα πολύ ακριβή σε σχέση με την αποζημίωση που δίνει το κάθε κράτος στο οποίο καταφθάνει αυτό το φάρμακο, καταλήγει, δεν έχεις και πολύ μεγάλη δυνατότητα παρέμβασης. Όταν όμως μιλάμε για ελλείψεις σε φάρμακα τα οποία έρχονται στη χώρα μας αλλά επανεξάγονται, αυτό είναι τρομερό που συμβαίνει και νομίζω ότι μόνο τώρα τελευταία κάπως η πολιτεία σε κάποιο βαθμό μοιάζει να το έχει αντιληφθεί και να προσπαθεί να κάνει κάποιες κινήσεις οι οποίες ενδεχομένως να μας βοηθήσουν. Όντως είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Όμως αυτό σημαίνει κύριε Ευγενίδη ότι και φάρμακα τα οποία παράγονται στην Ελλάδα μπορεί να μην εξάγονται;
Τα φάρμακα τα οποία παράγονται στην Ελλάδα μπορούν να εξάγονται γιατί η παραγωγή μπορεί να μεγαλώσει όσο χρειαζόμαστε και δεν έχουν κανένα περιορισμό και μάλιστα επιπλέον αυτά τα φάρμακα αφήνουν και ένα θετικό αποτύπωμα στο ισοζύγιο εισαγωγών εξαγωγών. Ουσιαστικό, θετικό ή γιατί πραγματικά είναι ένα εγχωρίως παραγόμενο προϊόν, το οποίο εξάγεται και αποφέρει κέρδος. Το προϊόν, το οποίο το εισάγουμε το φάρμακο, το οποίο το εισάγουμε από το εξωτερικό και το είπαν εξάγουμε το μόνο κέρδος που αφήνει είναι στην τσέπη αυτουνού που κάνει τον μεσάζοντα. Άρα λοιπόν, δεν υπάρχει κανένα κέρδος για το κράτος μιας θετικής αποτίμησης, αλλά όχι ουσιαστικής.
Υπάρχουν και πολλά προβλήματα. Καταρχάς να μην παρεξηγηθούμε από το κοινό. Όλα τα φάρμακα χρειάζονται και τα καινοτόμα και λοιπά, μη μπούμε σε αυτή τη διαδικασία γιατί ο ασθενής τα χρειάζεται για να αντιμετωπίσουν τη νόσο τους και από κει και πέρα στα προβλήματα ας προσθέσουμε και το clawback και το rebate που αντιμετωπίζουν και οι εταιρείες, γιατί και αυτό δεν είναι αμελητέο, πιστεύω κύριε Ευγενίδη.
Καθόλου αμελητέο δεν είναι. Οι εταιρείες πραγματικά αντιμετωπίζουν πρόβλημα.
Γιατί οι εταιρείες έχουν φτάσει σε σημείο να απολύουν ανθρώπους γιατί δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν.
Γι’ αυτό και εγώ το λέω κάποιες φορές ότι οι εταιρείες πραγματικά και χάρη μας κάνουν που στέλνουν τα φάρμακά τους στην Ελλάδα με τόσο χαμηλές τιμές που έχουν και με όλα αυτά τα οποία υφίστανται μετά. Γιατί δεν φτάνουν μόνο οι χαμηλές τιμές; Είναι και το clawback και το rebate και όλα αυτά τα οποία έχουν να πληρώσουν στο τέλος της χρονιάς. Άρα λοιπόν θα πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί για το πώς χειριζόμαστε αυτά τα φάρμακα. Έρχονται σε ελάχιστες ποσότητες ,να μένουν όλα στη χώρα μας. να μην φεύγει ούτε ένα κομμάτι στο εξωτερικό γιατί δεν περισσεύει ίσα ίσα λείπει. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα το αντιληφθεί σοβαρά και με την πρέπουσα σοβαρότητα η πολιτεία για να πάρει τα απαραίτητα μέτρα.
Ακριβώς και να μη δούμε εταιρείες να φεύγουν γιατί είναι λυπηρό κύριε Ευγενίδη, γιατί αυτές οι εταιρείες απασχολούν Έλληνες, απασχολούν κόσμο, στηρίζουν συνέδρια, οπότε καλό είναι να στηριχθεί και η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Ας επανέλθουμε λίγο στα φαρμακεία. Εσείς ως φαρμακοποιοί ποια είναι τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζετε σε σχέση με τον ΕΟΠΥΥ;
Ναι, από το καλοκαίρι που μας πέρασε άρχισαν τα προβλήματα με τον τακτικό έλεγχο από τον ΕΟΠΥΥ και την αλλαγή που επέφερε αυτός και στον τρόπο των πληρωμών μας. Από εκεί δηλαδή που είχαμε συνηθίσει να πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ σε σταθερή μηνιαία βάση κάθε 2 μήνες στο τέλος του μήνα και ξέραμε να υπολογίσουμε και τις υποχρεώσεις μας που είναι πολλές απέναντι στις φαρμακαποθήκες και στις εταιρείες, με αυτήν την αλληλουχία των πληρωμών. Ξαφνικά, εντός ή εκτός εισαγωγικών, ξαφνικά τέλος πάντων από τον Ιούνιο Ιούλιο της περσινής χρονιάς άρχισε ο καινούργιος τρόπος ελέγχου των συνταγών και ο καινούριος τρόπος πληρωμών που πλέον γίνεται σε 2 χρόνους. Ένα ποσοστό πληρώνεται λίγο νωρίτερα και ένα μικρότερο ποσοστό πληρώνεται λίγο αργότερα από τον συνηθισμένο χρόνο. Αλλά αν ήταν μόνο αυτό θα ήταν κάτι το οποίο θα μπορούσαμε να το προγραμματίσουμε και να το διαχειριστούμε. Το κακό είναι ότι με τον καινούργιο τρόπο του ελέγχου των συνταγών γίνονται πάρα πολλά σφάλματα για τα οποία δεν ευθύνονται οι φαρμακοποιοί. Οι φαρμακοποιοί που αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα δεν πληρώνονται και είναι σε μια πολύ μεγάλη σύγχυση για το τι θα γίνει τελικά με την πληρωμή τους. Γιατί από τον ΕΟΠΥΥ εξαρτάται σε βαθμό 100% και η αποπληρωμή των αποθηκών από τους οποίους προμηθευόμαστε τα φάρμακα. Είναι πάρα πολύ σημαντικό λοιπόν αυτό το θέμα και δυστυχώς, απ’ ότι φαίνεται, αυτοί οι οποίοι ασχολούνται με τον έλεγχο των συνταγών δεν το έχουν αντιληφθεί. Θα έπρεπε να είναι πάρα πολύ καλά ενήμεροι, καλύτερα και από μας για το πώς γίνεται ο έλεγχος των συνταγών, ποιες συνταγές πρέπει να απορρίπτονται και ποιες δεν πρέπει. Έχουμε πάρα πολλά περιστατικά στα οποία οι συνταγές απορρίπτονται αδικαιολόγητα και αυτό δημιουργεί τεράστια προβλήματα λειτουργίας στους φαρμακοποιούς, οι οποίοι τα αντιμετωπίζουν αυτά.
Και με αυτά τα προβλήματα πλέον ένας μέσος όρος χρόνου που πληρώνεται ο φαρμακοποιός πια μετά την αλλαγή του Ιουνίου, ποιος είναι κύριε Ευγενίδη;
Να σας πω για τις συνταγές του Ιουνίου -Ιουλίου και Αυγούστου που μας πέρασε, όσοι συνάδελφοι έκαναν ένσταση, η οποία εξετάστηκε μετά από αρκετούς μήνες και η οποία κρίθηκε ότι θετικά και δόθηκε το πράσινο φως για να πληρωθούν, ακόμα δεν έχουν πληρωθεί. Άρα μιλάμε ότι όσοι είχαν αυτήν την ατυχία να πέσουν σε έναν ελεγκτή, ο οποίος δεν ήξερε τις εγκυκλίους όλες και καθ’ υπέρβαση έκανε κάποιες περικοπές και όχι μόνο, υπάρχουν και περιπτώσεις οι οποίες έκαναν οι φαρμακοποιοί σφάλματα για κάποια θέματα τα οποία διορθώθηκαν. Όσοι πήγαν όμως σε ένσταση δεν έχουν πληρωθεί ακόμα τον Ιούνιο, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο και δεν ξέρω πότε θα γίνει αυτό, γιατί πραγματικά υπάρχουν κάποιες διαδικασίες οι οποίες ακόμα δεν έχουν δρομολογηθεί από πλευράς ΕΟΠΥΥ.
Ν.Ν. Μεγάλο πρόβλημα.
Δ.Ε. Καταλαβαίνετε τι κομφούζιο επιφέρει αυτό στην λειτουργία του φαρμακείου.
Ν.Ν. Βέβαια δεν έχουν και τα όλα τα φαρμακεία τα ίδια αποθεματικά, οπότε είναι πρόβλημα.
Δ.Ε. Σε καμία περίπτωση, έτσι είναι.
Ν.Ν. Κάποιο άλλο πρόβλημα;
Εκείνο το οποίο κάνει εντύπωση σ’ εμένα είναι ότι με τον έλεγχο των συνταγών φάνηκαν δυο αδυναμίες, οι οποίες εμένα τουλάχιστον προσωπικά με εξέπληξαν. Η μία η πιο ήπια είναι ότι υπήρχαν φαρμακοποιοί συνάδελφοι ανά την Ελλάδα και στη Θεσσαλονίκη φυσικά και στο δικό μας συμβούλιο, οι οποίοι δεν έκαναν εξονυχιστικό έλεγχο των συνταγών προτού τις στέλνουν για πληρωμή. Κάτι το οποίο για μας τους παλαιότερους είναι λίγο παράδοξο, γιατί όταν ζητάς χρήματα από κάποιον οργανισμό και του υποβάλλεις κάποια δικαιολογητικά, κοιτάς να είναι όλα στην εντέλεια, έτσι ώστε να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα στην πληρωμή.
Άρα από το ένα άκρο πήγαμε στο άλλο κύριε Ευγενίδη.
Έτσι γίνεται, πράγματα τα οποία δεν θα έπρεπε να γίνονται πράγματα, τα οποία ειδικά στο κομμάτι το οποίο συζητάμε των συνταγών, των ηλεκτρονικών συνταγών των πλήρως ιχνηλατήσιμων δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν. Δυστυχώς υπάρχουν και τέλος πάντων πιστεύω ότι περνώντας αυτές τις πρώτες κρίσιμες στιγμές, τι στιγμές δηλαδή μήνες ολόκληροι είναι, πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα μπορέσουμε να μπούμε σε έναν ρυθμό ο οποίος να είναι ικανοποιητικός και όσον αφορά τον έλεγχο, αλλά και όσον αφορά την πληρωμή των υποχρεώσεων.
Ευχόμεθα σύντομα, κύριε Ευγενίδη, να λυθεί το θέμα αυτό. Κύριε Ευγενίδη με τα ηλεκτρονικά φαρμακεία τι γίνεται; Από ό,τι γνωρίζω δεν έχουν λάβει ακόμη άδεια για να χρησιμοποιούν τον όρο φαρμακεία. Γιατί τόσα χρόνια, κύριε Ευγενίδη, αυτή η συζήτηση τη θυμάμαι τουλάχιστον πάνω από 9 χρόνια και ακόμη αυτές οι άδειες δεν έχουν δοθεί. Πού είναι το πρόβλημα;
Μιλώντας για τη χώρα μας, για την Ελλάδα με τη διασπορά που έχουν τα φυσικά φαρμακεία, δεν υπάρχει κανένας λόγος για την ύπαρξη ενός ηλεκτρονικού φαρμακείου. Τα ηλεκτρονικά καταστήματα τα οποία δραστηριοποιούνται στο χώρο γενικά ας πω έτσι και τα οποία πουλούν, εμπορεύονται είδη τα οποία υπάρχουν και στα φαρμακεία υπάρχουν και δραστηριοποιούνται. Τι μένει; Να υπάρχει ένα ηλεκτρονικό κατάστημα που να πουλάει φάρμακα; Καμία ανάγκη δεν υπάρχει γι’ αυτό. Οποιοσδήποτε συμπολίτης μας κατέβει από το σπίτι του και πάει μέχρι τη γωνία. Θα βρει φαρμακείο, δεν χρειάζεται να το παραγγείλει, δηλαδή μέσω του διαδικτύου που κακά τα ψέματα, το Διαδίκτυο κρύβει και άλλες περιπτώσεις τις οποίες έχουν αντιμετωπίσει στο εξωτερικό και τις οποίες δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε στη χώρα μας, όπως τα πλαστά φάρμακα, ένα πολύ διαδεδομένο πρόβλημα στο εξωτερικό, όπως οι ελαττωματικές συσκευασίες, όπως η μη σωστή μετακίνηση, η διακίνηση αυτών των προϊϋόντων, τα οποία είναι πάρα πολύ ευαίσθητα. Αν υπήρχε κάποιος λόγος, αν ήμασταν σε κάποια χώρα του εξωτερικού που τα φαρμακεία είναι πολύ λιγότερα και σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις, το ένα από το άλλο, εάν δούμε για παράδειγμα το παράδειγμα της Αμερικής, γιατί το έχουμε εύκολο στην Αμερική υπάρχει γιατί εδώ όχι; Στην Αμερική το ένα φαρμακείο από το άλλο μπορεί να έχει και δεκάδες χιλιόμετρα εκεί. Πραγματικά οι ανάγκες του πληθυσμού είναι διαφορετικές και βρίσκουμε άλλους τρόπους για να τους λύσουν. Στη χώρα μας λοιπόν, για να κλείσω όσον αφορά το κομμάτι των φαρμάκων.
Ν.Ν. Παρ’ όλα αυτά όμως υπάρχουν. Υπάρχουν χρόνια και από ότι βλέπουμε αυξάνονται και λέγονται ηλεκτρονικά φαρμακεία και όχι eshop, ούτε καταστήματα. Με τη λέξη φαρμακεία που ο όρος αυτός, εάν δεν ζητηθούν, δεν πρέπει κανονικά να χρησιμοποιείται στο Διαδίκτυο.
Δ.Ε. Νομίζω ότι έχει γίνει συνείδηση όλων ότι δεν υπάρχει, δεν υπάρχει ηλεκτρονικό φαρμακείο, δεν υπάρχει.
Ν.Ν. Το θέμα είναι νομοθετικό, λειτουργούν χωρίς άδεια. Αυτό δεν πρέπει κάποια στιγμή που το συζητάμε 10 χρόνια να λυθεί ή να δοθούν οι άδειες; ή να απαγορευτεί να χρησιμοποιείται ο όρος φαρμακεία για να μπορείς όλα να είναι ξεκάθαρο, δεν είναι μόνο πάλι να λέμε τι θα κάνει ο πολίτης, τι θα κάνει και η πολιτεία και γιατί δεν γίνεται ρωτάω.
Δ.Ε. Νομίζω ότι ήμουνα ξεκάθαρος ότι δεν υπάρχει η ανάγκη για την ύπαρξη ηλεκτρονικού φαρμακείου ηλεκτρονικά.
Ν.Ν. Μα αφού υπάρχουν, πώς μπορούν και λειτουργούν.
Δεν υπάρχουν, αυτά που υπάρχουν είναι ηλεκτρονικά καταστήματα. Όπου χρησιμοποιείται, όπου χρησιμοποιούμε, όπου χρησιμοποιείται, όπου χρησιμοποιείται ο όρος ηλεκτρονικό φαρμακείο είναι παράνομος και ο τοπικός σύλλογος θα πρέπει να επέμβει για να λύσει αυτό το θέμα. Όπως έχουμε κάνει εμείς εδώ στη Θεσσαλονίκη με 2 3 τέτοια ηλεκτρονικά καταστήματα, τα οποία παρανόμως χρησιμοποιούσαν αυτό τον όρο και αναγκάστηκαν να τον κατεβάσουν. Δεν υπάρχει όρος ηλεκτρονικό φαρμακείο ακόμα για να χρησιμοποιηθεί από κάποιον. Δεν υπάρχει η ανάγκη για να υπάρξει φαρμακείο που θα πουλάει φάρμακα, δηλαδή σε ηλεκτρονική μορφή. Όποιος επιχειρηματίας επιθυμεί να πουλάει παραφάρμακα, προϊόντα φαρμακείου, βιταμίνες συμπληρώματα, δηλαδή καλλυντικά και τα λοιπά μπορεί να το κάνει, αλλά όχι να χρησιμοποιεί τον όρο φαρμακείο. Ο όρος φαρμακείο έχει μια αξία την οποία κανείς επιχειρηματίας δεν μπορεί να χρησιμοποιεί.
Ε ναι, κεντρικά, θα πρέπει οι σύλλογοι των φαρμακοποιών να διευθετήσουν το θέμα γιατί έχουν περάσει και πάρα πολλά χρόνια και δημιουργούνται πολλά προβλήματα. Κύριε Ευγενίδη, όσον αφορά στα φυσικά φαρμακεία που αναφέρατε και εσείς πριν μπορείτε να μας πείτε ό τι λέει ο νόμος σε σχέση με την απόσταση που πρέπει να απέχουν μεταξύ τους;
Ο νόμος που υπήρχε κάποτε και όριζε τις αποστάσεις που πρέπει να απέχει το ένα φαρμακείο από το άλλο από τα πρώτα χρόνια κιόλας του μνημονίου και από τις πρώτες έτσι παρεμβάσεις στο θέμα της φαρμακευτικής νομοθεσίας καταργήθηκε. Άρα, λοιπόν, δεν υπάρχει περιορισμός στην απόσταση του ενός φαρμακείου από το άλλο. Οποιοσδήποτε έχει άδεια φαρμακείου μπορεί να ανοίξει όπου θέλει, ασχέτως της απόστασης από το διπλανό φαρμακείο. Εκείνο το οποίο πρέπει να υπάρχει είναι η άδεια για να λειτουργήσει το φαρμακείο που δίδεται με βάση κάποια πληθυσμιακά κριτήρια, τα οποία και αυτά στη χώρα μας είναι τα μικρότερα στην Ευρώπη, ένα φαρμακείο, κάθε 1000 κάτοικοι όταν το αμέσως επόμενο στην Ευρώπη όριο είναι ανά 2500 και το αμέσως μετά το τρίτο στη σειρά δηλαδή είναι ανά 5000. Αυτό λοιπόν δίνει αυτή την πλειάδα την μεγάλη το μεγάλο αριθμό των φαρμακείων στη χώρα μας, το οποίο λοιδορούσαμε πριν την πανδημία, την υγειονομική, αλλά με τον Covid καταλάβαμε τη σημαντική του αξία, γιατί μόνο έτσι, μέσω των διεσπαρμένων σε όλη την επικράτεια 1000 φαρμακείων μπόρεσε η πολιτεία να πάρει κάποια μέτρα για να ελέγξει την κατάσταση αυτή στον καλύτερο δυνατό βαθμό που μπορούσε. Μην ξεχνάμε λοιπόν ότι μέσα από τα φαρμακεία δίναμε τα δωρεάν self test στους δικαιούχους, στα φυσικά μας σημεία κάναμε τα rapid test για να μπορέσει να υπάρξει ο έλεγχος των εργαζομένων κυρίως για να μπορέσουν να πάνε στη δουλειά τους, να ξανανοίξουν οι επιχειρήσεις, κλείναμε τα ραντεβού περισσότερο στα ηλικιωμένα άτομα που δεν είναι εξοικειωμένα με την τεχνολογία για να μπορέσουν να κάνουν τον εμβολιασμό τους. Φτάσαμε στον προσωπικό γιατρό. Καινούργιες διαδικασίες, δηλαδή και καινούργιες υπηρεσίες, αν θέλετε να το πούμε έτσι, οι οποίες σιγά σιγά μπαίνουν μέσα στο χώρο του φαρμακείου, γιατί ο χώρος του φαρμακείου είναι ο πιο εύκολα προσβάσιμος από τον γενικό πληθυσμό, χώρος υγείας που υπάρχει. Άρα λοιπόν ό,τι έχει να κάνει με την υγεία στο βαθμό που μας αφορά, θα πρέπει να περνάει μέσα από το φαρμακείο. Τελευταία υπηρεσία ήτανε ο αντιγριπικός εμβολιασμός χωρίς απαραίτητα την ιατρική συνταγή. Κάναμε στο φαρμακείο μας λοιπόν στα πιστοποιημένα για τον εμβολιασμό, για τον αντιγριπικό εμβολιασμό ενηλίκων, φαρμακεία μας πολλούς συμπολίτες μας, οι οποίοι δεν μπορούσαν να πάνε στο γιατρό, αλλά έπρεπε να κάνουν το αντιγριπικό εμβόλιο προκειμένου έτσι να μπορέσουμε να θωρακιστούμε απέναντι και στη γρίπη.
Φυσικά, είναι πολύ χρήσιμα τα φαρμακεία, κύριε Ευγενίδη για όλους μας. Βέβαια έχουμε φτάσει στο σημείο να βλέπουμε φαρμακεία ανά 50 μέτρα το ένα κοντά στο άλλο. Πάντως γενικά κύριε Ευγενίδη, είναι ευχάριστο γιατί βλέπουμε ότι τα φαρμακεία, ο κλάδος και τα φαρμακεία πάνε καλά και βλέπουμε ότι κάνουν ανακαινίσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις δίνουν και αρκετά χρήματα για τις ανακαινίσεις, οπότε ο κλάδος είναι κερδοφόρος πια. Πέρα από μια περίοδο που περάσατε έτσι λίγο δύσκολη ήταν παλαιότερα κερδοφόρος με τα είχατε κάποιες δυσκολίες τώρα πιο επανήλθατε, πιστεύουμε.
Δ.Ε. Η αλήθεια είναι ότι βλέπουμε τα φαρμακεία, τα οποία ανοίγουν και όχι αυτά που κλείνουν, γιατί αυτά που ανοίγουν είναι αυτά που κάνουν την εντύπωση και όποιος θέλει να ανοίξει ένα φαρμακείο που προσπαθεί να κάνει και λίγο εντύπωση για να μπορέσει να δείξει την παρουσία του πλέον όσον αφορά το εμπορικό κομμάτι. Γιατί κακά τα ψέματα δεν παύουν να είναι και εμπορικά καταστήματα. Κυρίως είμαστε επιστήμονες και μάλιστα της υγείας, αλλά σε κάποιο βαθμό και εμείς ζούμε από αυτό το επάγγελμα. Άρα λοιπόν είναι πολλά τα φαρμακεία τα οποία έχουν κλείσει είναι όλα τα φαρμακεία. Περάσαμε όπως είπατε και εσείς πάρα πολλά δύσκολα χρόνια στο τη διάρκεια του μνημονίου, της οικονομικής κρίσης, δηλαδή όλοι θυμόμαστε τις τιμές που είχαν τα φάρμακα πριν την κρίση και βλέπουμε τις τιμές που έχουν τώρα μετά την κρίση και καταλαβαίνουμε ότι όλος ο κύκλος, είτε πρόκειται για τις εταιρείες, είτε πρόκειται για τις φαρμακαποθήκες, αλλά και βέβαια τα φαρμακεία είχαμε σημαντικές απώλειες οι οποίες πραγματικά μας κλόνισαν. Τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο είχαμε την πανδημία η οποία ανέδειξε την αναγκαιότητα των φαρμακείων. Νομίζω ότι μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια κάποια προϊόντα φαρμακείου πήγαν πιο πίσω και κάποια άλλα εμφανίστηκαν. Πιο πίσω πήγαν δηλαδή όσα είχαν να ασχοληθούν με μετά με τις εποχιακές λοιμώξεις, οι οποίες είχαν εξαφανιστεί για 2 χρόνια με τα μέτρα προστασίας για τον κορωνοϊό. Άρα σιρόπια, σπρέι, καραμέλες για το λαιμό και όλα αυτά τα σχετικά δεν πουλήθηκαν καθόλου, ενώ βγήκαν στην επιφάνεια κάποια άλλα προϊόντα, όπως τα τεστ τα γάντια, τα αντισηπτικά, κάποια προϊόντα τα οποία μας βοηθούσαν για να ξεπεράσουμε αυτή την κατάσταση, η οποία και με τις τελευταίες ανακοινώσεις του υπουργείου φαίνεται ότι σιγά σιγά μπαίνει σε πολύ καλύτερο δρόμο.
Εντάξει πια βέβαια, στα φαρμακεία βρίσκουμε κι άλλα προϊόντα, τα οποία δεν είναι φαρμακευτικά, οπότε και αυτό θετικό είναι και για εσάς τους φαρμακοποιούς να έχετε περισσότερα έσοδα και για τον πολίτη που θα μπορέσει να τα βρει και να μην ταλαιπωρείται. Κύριε Ευγενίδη, θα σας κάνω μια πιο εξειδικευμένη ερώτηση, γιατί έχουμε και εμείς κάποιες απορίες που έχουμε πάρει από το κοινό. Οι νέοι φαρμακοποιοί αναρωτιούνται ποιες είναι οι προϋποθέσεις αυτή την στιγμή που μιλάμε για τη χορήγηση άδειας ιδρύσεως ενός φαρμακείου;
Η προϋπόθεση, πέρα από το να έχει τελειώσει κάποιος τη φαρμακευτική και να έχει πάρει και την άδεια άσκησης επαγγέλματος για να μπορεί να ανοίξει ο ίδιος φαρμακείο, μετά κάνει μια αίτηση στην περιφέρεια για να διεκδικήσει μία από τις ελεύθερες θέσεις, οι οποίες υπάρχουν σε διάφορες περιοχές της κάθε περιφέρειας, για να ανοίξει φαρμακείο. Αυτό σημαίνει ότι σε κάποιες περιοχές, όπως είναι οι αστικές περιοχές, οι πόλεις, οι μεγάλες, δηλαδή οι θέσεις των φαρμακείων είναι κορεσμένες και σε κάποιες περιπτώσεις, όπως η Θεσσαλονίκη, υπέρκορες δηλαδή είμαστε πολύ περισσότερα φαρμακεία από αυτά τα οποία σηκώνει η περιοχή αλλά και το πληθυσμιακό κριτήριο. Αλλά ανοίγουν συνέχεια καινούργιες θέσεις σε περιφερειακά σημεία, τα οποία προτιμάει και πολύς κόσμος, γιατί πλέον οι οικιστικές περιοχές είναι εκτός του αστικού ιστού σε μεγάλο βαθμό και πραγματικά οι ανάγκες εκεί μεγαλώνουν κάθε φορά που γίνεται μια καινούργια απογραφή. Τώρα λοιπόν με την καινούργια απογραφή, η οποία έγινε το προηγούμενο διάστημα και περιμένουμε να επικυρωθεί να βγει σε ΦΕΚ δηλαδή να δούμε τον καινούργιο πληθυσμό και πώς είναι διαμορφωμένος, στην κάθε περιφέρεια και βάσει αυτού θα ανοίξουν καινούργιες θέσεις για φαρμακοποιούς, οι οποίοι θέλουν να εργαστούν και εκεί πλέον με βάση κάποια κριτήρια, που το πιο σημαντικό είναι το πότε πήρε κάποιος την άδεια άσκησης του επαγγέλματός του ή γίνεται η μοιρασιά, ας το πούμε έτσι των υφιστάμενων νέων θέσεων. Υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια με βάση τα οποία γίνεται και τα οποία είναι αδιάβλητα και μπορεί ο οποιοσδήποτε να τα δεις στην περιφέρεια.
Και σε ότι αφορά στο κληρονομικό φαρμακείο, όταν αποβιώσει ο φαρμακοποιός, γιατί να κληρονομεί για μια πενταετία μόνο ο επιζών σύζυγος και όχι να μπορούν τα ενήλικα τέκνα και μάλιστα αν εκείνα ήδη μετέχουν και εργάζονται στην επιχείρηση στο φαρμακείο, δηλαδή ως εταίροι;
Κοιτάξτε τα περιστατικά στα οποία αναφέρεστε είναι ελαχιστότατα. Γιατί να αποβιώσει κάποιος φαρμακοποιός πριν την συνταξιοδότησή του είναι πάρα πολύ μικρές οι πιθανότητες. Και σε εκείνες τις πιθανότητες ο νομοθέτης έχει λάβει κάποια μέτρα έτσι ώστε η επιχείρηση και οι υποχρεώσεις οι οποίες απορρέουν από αυτήν και αφορούν την υπόλοιπη οικογένειά του, να μπορέσουν να τις διαχειριστούν. Έτσι λοιπόν, υπάρχουν κάποια μέτρα τα οποία έχουν παρθεί από την πολιτεία να μη χάνεται το φαρμακείο, να μπορεί να λειτουργήσει από την οικογένεια με υπεύθυνο φαρμακοποιό βέβαια πάντα μέσα. Με έναν φαρμακοποιό πτυχιούχο και αδειούχο, ο οποίος θα είναι ο υπεύθυνος κληρονομικού φαρμακείου και εφόσον υπάρχει και κάποιο παιδί το οποίο είναι ανήλικο μέχρι να ενηλικιωθεί, μέχρι να τελειώσει το σχολείο και να επιλέξει τη φαρμακευτική, εφόσον την έχει επιλέξει, να μπορεί να κρατηθεί. Αν δεν επιλέξει τη φαρμακευτική σχολή, τότε το φαρμακείο, η άδειά του δηλαδή ανακαλείται. Άρα λοιπόν υπάρχει μια πρόβλεψη, υπάρχει μια προσπάθεια να προστατευτεί αυτή η οικογένεια, η οποία βρίσκεται ξαφνικά από τη μία στιγμή στην άλλη. Σε αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση, αλλά η αφορά πάρα πολύ λίγους συναδέλφους. Ευχόμαστε να μην χρησιμοποιηθεί ποτέ, να μην ξεχάσουμε κάποιον συνάδελφο, δηλαδή πριν την συνταξιοδότησή του, αλλά και για αυτές τις ελάχιστες περιπτώσεις. νομίζω ότι είναι 1 μέτρο που είναι σωστό.
Κύριε Ευγενίδη, όσον αφορά τα φάρμακα υψηλού κόστους, υπήρχε σύμφωνα με το δικό μου ρεπορτάζ, μια συζήτηση στο Υπουργείο Υγείας, έτσι ώστε να μπορούν να διατίθενται κάποια φάρμακα υψηλού κόστους από τα φαρμακεία της Κοινότητας σε όσα θα έχουν τιμή κάτω από ένα ποσό το οποίο θα όριζε ο υπουργός. Διορθώστε με αν κάνω λάθος. Από ότι γνωρίζω, η συζήτηση αυτή έχει παγώσει. Είναι έτσι;
Βέβαια ναι, βέβαια έχει παγώσει γιατί είναι μια συζήτηση η οποία είχε αρχίσει πριν την πανδημία και με την πανδημία φυσικά ήταν επόμενο λογικό να παγώσει όταν είχες τόσα άλλα θέματα τα οποία έπρεπε να διαχειριστείς. Ποια είναι η κατάσταση με τα φάρμακα υψηλού κόστους; Κάποια από τα φάρμακα υψηλού κόστους μόνο σε μορφή καψουλών, χαπιών δηλαδή ήδη χορηγούνται από τα φαρμακεία μας χωρίς κανένα κέρδος. Απλώς εμείς δίνουμε στους ασθενείς τα φάρμακά τους, χωρίς ούτε να πληρώνουμε τίποτα, ούτε να εισπράττουμε τίποτα. Αυτό είναι 1 μέτρο το οποίο είχε αρχίσει πιλοτικά για να δούμε πώς θα προχωρήσει, έδειξε ότι ο κόσμος το αγκάλιασε, γιατί φυσικά ο κόσμος προτιμάει να παίρνει τα φάρμακά του από το φαρμακείο της γειτονιάς του και όχι από το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ, όπου πηγαίνει και περιμένει στην ουρά για να εξυπηρετηθεί. Μιλάμε για φάρμακα τα οποία είναι για σοβαρές παθήσεις, άρα μιλάμε για ασθενείς οι οποίοι πραγματικά έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Δούλεψε αυτό το σύστημα, πάγια θέση και δικιά μας είναι ότι οποιοδήποτε φάρμακο πρέπει να χορηγείται από τα ιδιωτικά φαρμακεία. Τα ποσά τα οποία κοστίζουν αυτά τα φάρμακα αν τα χορηγήσουμε εμείς από τα φαρμακεία μας σε σχέση με τη χορήγησή τους από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, είναι πάρα πολύ μικρή η διαφορά. Δεν είναι αυτό θέλω να πιστεύω δηλαδή το σημαντικό ζήτημα. Νομίζω ότι πρέπει να ληφθούν κάνα δυο διαδικαστικά θέματα το πώς θα υπάρχει ιχνηλασιμότητα αυτών των φαρμάκων έτσι ώστε να μην εξάγονται όπως τα υπόλοιπα που είπαμε προηγουμένως στην αρχή της κουβέντας μας. Είναι πολύ σοβαρά αυτά πια είναι πάρα πολύ σοβαρά φάρμακα, κάθε φάρμακο είναι σοβαρό για αυτόν οποίος τα χρησιμοποιεί, αλλά τα συγκεκριμένα είναι πραγματικά για σοβαρές παθήσεις. Οπότε θα πρέπει να υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες ότι δεν θα χάνονται αυτά από την ελληνική αγορά, να είναι προσωποποιημένα για τον κάθε ασθενή, δηλαδή ξεχωριστά και να τα δίνουν τα φαρμακεία με το θεσμοθετημένο ποσοστό κέρδους, το οποίο γι’ αυτά τα οποία είναι ακριβά φάρμακα είναι ελαχιστότατο. Είναι πάρα πολύ μικρό. Το νούμερο είναι πέρα από μονοψήφιο, δηλαδή είναι πάρα πολύ μικρό και πραγματικά είναι μόνο και μόνο για να μπορέσει να κρατήσει τη θέση τους στην αγορά και να πεις ότι αξίζει τον κόπο να το έχεις. Μην ξεχνάτε ότι αυτό το λόγο, αυτό το φάρμακο θα το αγοράσεις πάρα πολύ ακριβά, γιατί είναι ακριβά φάρμακα αυτά, και όταν θα το αποζημιωθείς από τον ΕΟΠΥΥ θα το αποζημιωθείς με ένα πάρα πολύ μικρό δραχμικό, οικονομικό όφελος. Οπότε είναι ένα θέμα το οποίο πραγματικά μας απασχολεί και θα πρέπει να δούμε πώς θα το χειριστούμε. Γιατί δεν θα πρέπει αυτά τα φάρμακα να πάρουν μόνο τα πολύ δυνατά οικονομικά φαρμακεία. Θα πρέπει να μπορεί να τα δίνουν όλα τα φαρμακεία για να εξυπηρετηθεί ο κόσμος, που είναι ο απώτερος σκοπός.
Ναι, κύριε Ευγενίδη δίκιο έχετε γιατί είχαμε δει στο παρελθόν όπου υπήρχαν ακριβά φάρμακα στα φαρμακεία της Κοινότητας τουλάχιστον και μέχρι 3000 € είχαν προκύψει διάφορα προβλήματα όσον αφορά και στις εξαγωγές, όπως λέτε, αλλά πρόσφατα που η συζήτηση αυτή πάγωσε τώρα πριν από λίγο, είχε ξεκινήσει μετά τη τις καραντίνες, πάγωσε από το Υπουργείο Υγείας, μάλλον απ’ ότι φαίνεται λόγω των εκλογών. Πιστεύετε ότι ο μέσος φαρμακοποιός τελικά, κύριε Ευγενίδη, τα θέλει τα ακριβά φάρμακα στο φαρμακείο του; Τα επιθυμεί φυσικά με το ποσοστό το οποίο θα είναι ικανοποιητικό, αλλά τα θέλετε;
Δ.Ε. Το ποσοστό δεν είναι ικανοποιητικό, το ποσοστό είναι ενδεικτικό, αλλά δεν είναι και το θέμα μας γιατί πραγματικά μιλάμε για φάρμακα, για πώληση.
Ν.Ν. Γενικά, αν εσείς θέλετε να έχετε φιξ στα φαρμακεία σας; Αυτό λέω.
Μα για μας δεν είναι οικονομικό το θέμα και δεν πρέπει να είναι οικονομικό. Για μας είναι ξεκάθαρα είναι θέμα φαρμάκου, είναι φάρμακο, πρέπει να υπάρχει στα φαρμακεία. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Από κει και πέρα από τη στιγμή κατά την οποία ο ΕΟΠΥΥ μας αποζημιώνει αυτά τα φάρμακα πριν εμείς αναγκαστούμε να τα πληρώσουμε στην αποθήκη, νομίζω ότι δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα στη ρευστότητα και την οικονομική καθημερινότητα του φαρμακείου, του οποιοδήποτε φαρμακείου. Άρα λοιπόν άμα τα αγοράζω τον Ιανουάριο, τα πληρώνω στην αποθήκη μου 30 Μαρτίου και τα πληρωθώ στις 30 Μαρτίου από τον ΕΟΠΥΥ, δεν έχω κανένα πρόβλημα να τα πάρω και να τα διαθέσω για να είναι ευχαριστημένος και ο φαρμακοποιός και ο ασθενής ο οποίος το λαμβάνει και νομίζω ότι αν είναι ευχαριστημένοι όλοι θα πρέπει να είναι ευχαριστημένη και η Πολιτεία και θα πρέπει θα πρέπει σιγά σιγά άρχισε να το εξετάζει σοβαρά αυτό το θέμα.
Ν.Ν. Κατανοητό. Κύριε Ευγενίδη, πώς βλέπετε να εξελίσσεται το επάγγελμα του φαρμακοποιού, ας πούμε στην επόμενη πενταετία;
Η επόμενη πενταετία είναι ένας πολύ σύντομος χρονικός ορίζοντας. Νομίζω ότι θα μπούμε περισσότερο στο κομμάτι μέσα των υπηρεσιών, οι οποίες άρχισαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Αυτές τις οποίες ήδη αρχίσαμε, θα τις διατηρήσουμε, θα προσπαθήσουμε να βάλουμε να τις εμπλουτίσουμε και με νέες. Πραγματικά να θεσμοθετήσουμε το φαρμακείο σαν τον χώρο υγείας που υπάρχει σε κάθε γειτονιά, με έναν επιστήμονα της υγείας μέσα που θα μπορεί να δίνει ακόμα κάπως εξειδικευμένες έτσι οι γνώσεις πάνω σε θέματα Φαρμακευτικής στον κόσμο, στους συμπολίτες μας, οι οποίοι μας επισκέπτονται. Νομίζω προς τα εκεί θα κινηθούμε και τα επόμενα χρόνια, άρα προς το φαρμακείο των υπηρεσιών. Νομίζω ότι η τάση αυτή είναι και παγκόσμια και από κει και πέρα παρακολουθούμε με πολύ ενδιαφέρον το τι γίνεται σε υψηλότερα επίπεδα από τα δικά μας και από αυτά που μπορούμε να δούμε. Το τι γίνεται με την τεχνολογική επανάσταση, με την τεχνητή νοημοσύνη, με τις μεταφορές γενικότερα είναι θέματα τα οποία μας απασχολούν ήδη και θα μας απασχολούν όλο το επόμενο χρονικό διάστημα. Θεωρώ ότι ο φαρμακοποιός είναι ένας απαραίτητος επιστήμονας υγείας για τον συμπολίτη μας και για την πολιτεία και γι’ αυτό το λόγο δεν θα χάσει ποτέ τη θέση του και δεν θα μπορέσει ποτέ να αντικατασταθεί από κάτι άλλο.
Ν.Ν. Άρα δεν σας προβληματίζει η Amazon η οποία έχει ξεκινήσει ήδη μεταφορά φαρμάκων με drones σε κάποια νησιά;
Δ.Ε. Είναι θέματα τα οποία τα παρακολουθούμε χωρίς να μας προβληματίζουν. Προσπαθούμε κι εμείς να είμαστε μέσα στις εξελίξεις, όχι μόνο τις παρακολουθούμε, να είμαστε μέσα στις εξελίξεις σε όποιο βαθμό μπορούμε να τις ορίζουμε όμως αυτές. Αυτό είναι και το νόημα των συνεδρίων που κάνουμε σε διάφορες περιοχές της χώρας, όπου γίνονται τέτοιου είδους συνέδρια. Όπως σας είπα, τα παρακολουθούμε, δεν είναι κάτι το οποίο μας φοβίζει, είναι κάτι στο οποίο προσπαθούμε και εμείς μέσα να μπούμε να το διαχειριστούμε και όχι να μας φοβίζει και να προσπαθούμε να το διώξουμε από μπροστά μας είναι να κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε. Υπάρχουν τα θέματα, αλλά επαναλαμβάνω ότι πραγματικά ο φαρμακοποιός στο φυσικό του σημείο, με την εμπειρία του και με τις γνώσεις τις οποίες μπορεί να δώσει μόνο διά ζώσης, νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο δεν θα μπορέσει να αντικατασταθεί ποτέ.
Κύριε Ευγενίδη στον Φαρμακευτικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης, στον οποίο είστε ο Πρόεδρος, πραγματοποιείτε και κάποια σεμινάρια για την εκπαίδευση των φαρμακοποιών. Πείτε μας αρχικά σε τι αφορούν τα σεμινάρια, αυτά δηλαδή σε ποιους τομείς εκπαιδεύετε τους φαρμακοποιούς για να καταλάβει και το ευρύ κοινό;
Το θέμα της εκπαίδευσης είναι πρωταρχικό για το Φαρμακευτικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης. Το έχουμε αρχίσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Συμπληρώνουμε σχεδόν 25 χρόνια που ασχολούμαστε συστηματικά με τη δια βίου εκπαίδευση των φαρμακοποιών της πόλης μας και ευρύτερα της Βόρειας Ελλάδας και της υπόλοιπης Ελλάδας. Γιατί είναι και διάφορα τα προγράμματα που κάνουμε. Έχουμε και μάλιστα σε πολύ λίγο χρόνο, τον Μάιο το Πανελλήνιο Συνέδριο Εφαρμοσμένης Φαρμακευτικής, ένα διήμερο πανελλαδικό συνέδριο καθαρά επιστημονικό, όπου συμμετέχουν καθηγητές από την φαρμακευτική και από την ιατρική και αναλύουν διάφορα θέματα τόσο τις δικές μας επιστήμης της φαρμακευτικής όσο και της ιατρικής, οι γιατροί από τη δική τους πλευρά στο πώς να τα διαχειριστούμε κάποια θέματα στο φαρμακείο μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε, πώς μπορούμε δηλαδή να βοηθήσουμε ουσιαστικά τον συνάνθρωπό μας που έρχεται σε μας μια πρώτη συμβουλή; Αυτό είναι το πανελλήνιο Συνέδριο φρονώ εφαρμοσμένης φαρμακευτικής που γίνεται κάθε Μάιο και φέτος θα γίνει πάλι τον Μάιο ανάλογα με τον χρόνο των εκλογών είτε το δεκαήμερο, είτε το τρίτο δεκαήμερο, θα δούμε τι θα γίνει, μα.
Ν.Ν. Ποιο θα είναι το κεντρικό θέμα, κύριε Ευγενίδη;
Το Συνέδριο δεν έχει κεντρικό θέμα, είναι πολυθεματικό κάθε χρόνο ανά 3 χρόνια, δηλαδή έχουμε και από έναν τομέα της φαρμακευτικής σχολής των 3 φαρμακευτικών σχολών της χώρας καλεσμένους ομιλητές για να μας μιλήσουν για τον τομέα τους στη φαρμακευτική χημεία, φαρμακολογία δηλαδή τέτοια και διάφορα στρογγυλά τραπέζια με γιατρούς, τα οποία αναλύουν τα νεότερα δεδομένα στις παθήσεις με τις οποίες ασχολούνται τα φάρμακα, τις θεραπείες οι οποίες έρχονται είναι προ των πυλών για να είμαστε και εμείς ενήμεροι για όλα αυτά. Πέρα από αυτό υπάρχει και το μεγάλο Συνέδριο – Έκθεση το Pharma Point που γίνεται κάθε Οκτώβριο στη Θεσσαλονίκη. Το κάναμε την προηγούμενη χρονιά και αυτο δια ζώσης για πρώτη χρονιά μετά από 2 χρόνια διαδικτυακής αποκλειστικά παρουσίας. Και εκείνο το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό και το οποίο τρέχει σε 2 εξάμηνα στην Θεσσαλονίκη είναι τα μεταπτυχιακά μας μαθήματα όπως τα ονομάζουμε, όχι γιατί σου δίνουν κάποιο τίτλο ακαδημαϊκό μεταπτυχιακό, απλώς επειδή είναι μαθήματα τα οποία έρχονται μετά από το πτυχίο που έχουμε λάβει πριν από μερικά ή περισσότερα χρόνια. Θεωρούμε ότι οι γνώσεις με τις οποία ασχολούμαστε πρέπει να είναι πάντοτε επικαιροποιημένες και γι’ αυτό κάνουμε αυτά τα μαθήματα τα οποία έχουν το χαρακτηριστικό, μοριοδοτούνται από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με μονάδες ECTS περηφανευόμαστε να λέμε ότι είμαστε ο μόνος σύλλογος βέβαια στην Ελλάδα και ενδεχομένως και σε ολόκληρη την Ευρώπη Φαρμακευτικός σύλλογος, ο οποίος μοριοδοτείται από το πανεπιστήμιο της πόλης του με τέτοιες μονάδες, οι οποίες έχουν διεθνές βάρος. Πιάνουμε ένα θέμα, ένα όργανο ή μια πάθηση και την αναλύουμε από την αρχή μέχρι το τέλος. Ας πούμε για τον ζαχαρώδη διαβήτη αρχίζουμε από την αρχή από την ανατομία των οργάνων που συμμετέχουν, τη φυσιολογία, την παθολογία, τις καινούργιες σε φαρμακευτικές προσεγγίσεις. τι υπάρχει και έτσι κλείνουμε με τη φαρμακολογία. Είναι δηλαδή μαθήματα τα οποία απευθύνονται σε όλους τους φαρμακοποιούς της πόλης μας. Κάποιοι τα βλέπουν δια ζώσης που είναι πάρα πολύ σημαντικό και κάποιοι τα βλεπουν διαδικτυακά που έχουν αυτή τη δυνατότητα γιατί ήταν μεταδίδουμε και διαδικτυακά για να μπορούν να τα να τα παρακολουθήσουν όλοι όσοι ενδιαφέρονται. Είναι πάρα πολύ σημαντικό το κομμάτι της εκπαίδευσης και νομίζω ότι κάνουμε πάρα πολύ καλή δουλειά σε αυτό.
Υπάρχει μεγάλη συμμετοχή στα σεμινάρια που πραγματοποιείτε κύριε Ευγενίδη;
Η συμμετοχή είναι μεγάλη σε αυτά τα σεμινάρια της δια βίου εκπαίδευσης που κάνουμε ανά εξάμηνο, ανά θέμα δηλαδή πριν την πανδημία είχαμε φτάσει στη συμμετοχή περίπου 200 ατόμων ζωντανά στην αίθουσα του Συλλόγου μας. Και επειδή η αίθουσα του Συλλόγου μας σε χωράει 100 ατόμων κάναμε 2 τμήματα 7-9 ας πούμε ήταν το πρώτο τμήμα και 9-11 ήταν το δεύτερο τμήμα. Ο ίδιος ομιλητής δηλαδή έκανε τη ομιλίες για να μπορέσουμε να καλύψουμε όλους τους συναδέλφους. Το Συνέδριο μας της εφαρμοσμένης φαρμακευτικής στο παρακολουθούν 400 άτομα, 400 φαρμακοποιοί και βοηθοί από όλη την Ελλάδα, οι οποίοι έρχονται και κάθονται εκεί στην ίδια καρέκλα μέχρι τις 9 το βράδυ, το Σάββατο και την Κυριακή, από τις 10 μέχρι τις 5-6 μέχρι να τελειώσουν τα μαθήματα, 400 άτομα. Οι καθηγητές, οι οποίοι λαμβάνουν μέρος τόσο της φαρμακευτικής όσο και της ιατρικής, είναι ενθουσιασμένοι και έκπληκτοι και από τον αριθμό των συμμετοχών, αλλά και από την ποιότητα των ερωτήσεων που λαμβάνουν μετά το τέλος των ομιλιών τους.
Ν.Ν. Πολύ σημαντικό και από ότι καταλαβαίνω από τον αριθμό κύριε Ευγενίδη συμμετέχουν και νέοι φαρμακοποιοί και οι παλαιότεροι και λοιπά. Κλείνοντας κύριε Ευγενίδη, θέλετε να προσθέσετε κάτι; Θέλετε να πείτε κάτι στον Υπουργό;
Το μόνο που θα ήθελα εγώ να πω είναι ότι τόσο στο Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο όσο και στους τοπικούς φαρμακευτικούς συλλόγους γίνεται πραγματικά μια δουλειά πάρα πολύ καλή από τις διοικήσεις και νομίζω ότι είναι στο χέρι του υπουργού και θα είναι πραγματικά πολύ πρωτοποριακός αυτός ο υπουργός Υγείας, ο οποίος θα αντιληφθεί τη δυνατότητα που του δίνουν τα 10.000 σημεία ανά την επικράτεια των ελληνικών φαρμακείων, έτσι ώστε να υπάρξει μια πολιτική υγείας, η οποία θα περνάει μέσα από το φαρμακείο και θα βοηθάει όλο τον κόσμο. Τελευταίο παράδειγμα, ας πούμε, ήταν και η εγγραφή στον προσωπικό γιατρό του, του του πληθυσμού. Έχουμε δει ότι μόλις κάτι γίνεται μέσω του φαρμακείου, αμέσως εκτινάσσεται. Οι εγγραφές, δηλαδή οι οποίες ήταν σε πάρα πολύ χαμηλό στάδιο, μόλις δόθηκε η δυνατότητα στα φαρμακεία να τους εγγράφουμε αμέσως αυξήθηκε εντυπωσιακά ο αριθμός τους. Αυτό δείχνει βεβαίως και το ότι ο συμπολίτης μας εμπιστεύεται τον φαρμακοποιό. Αυτό το δείχνουν και έρευνες οι οποίες έχουν γίνει από διάφορους οργανισμούς. Όλα συγκλίνουν εκεί και νομίζω ότι η Πολιτεία κάποια στιγμή θα πρέπει να μας αξιοποιήσει πιο ουσιαστικά και πραγματικά να μπορέσουμε να προσφέρουμε και εμείς αυτά τα οποία μπορούμε στο κομμάτι της υγείας που είναι νομίζω και το πιο σημαντικό για τους συμπολίτες μας.
Έτσι είναι κύριε Ευγενίδη, οι πολίτες εμπιστεύονται τον φαρμακοποιό και σημαντικό είναι ότι έχουν και άμεση εύκολη πρόσβαση, οπότε όλα αυτά μαζί όντως έχουν ένα θετικό πρόσημο για τους πολίτες και για τους φαρμακοποιούς. Κύριε Ευγενίδη, να σας ευχαριστήσω που είπαμε τα νέα για αυτή τη χρονική στιγμή. Τα προβλήματα από ό,τι κατάλαβα είναι λίγα σε σχέση με παλαιότερα. Ευχάριστο αυτό και ελπίζουμε να συνεχίσετε να μην έχετε πολλά προβλήματα.
Μακάρι να λιγοστέψουν και να μην υπάρχουν, γιατί και ένα πρόβλημα όταν υπάρχει και για έναν φαρμακοποιό να υπάρχει πρόβλημα για εκείνον που το έχει είναι πάρα πολύ σημαντικό. Άρα λοιπόν ας ευχηθούμε να σιγά σιγά να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση. Να σας ευχαριστήσω κι εγώ για τη φιλοξενία. Ελπίζω να απάντησα και στις εύκολες και στις δύσκολες ερωτήσεις σας.
Ν.Ν. Σας ευχαριστούμε πολύ, καλή επιτυχία στο συνέδριό σας τον Μάιο. Και είμαστε εδώ να αναδείξουμε πάλι τα νέα και τα συμπεράσματά σας από το Συνέδριο που θα γίνει στη Θεσσαλονίκη τον Μάιο. Σας ευχαριστούμε που ήσασταν κοντά μας.
