Θάλασσα Θεραπεία: Πλάσματα του βυθού συμβάλλουν στην μάχη κατά του καρκίνου [vid]

Θάλασσα Θεραπεία: Περίεργοι οργανισμοί που κατοικούν στους ωκεανούς, τις λίμνες και τα ποτάμια μπορεί μια μέρα να προσφέρουν το κλειδί για τη θεραπεία του καρκίνου.

Αυτό ήταν το μήνυμα που έδωσαν δύο επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ στη διεθνή συνάντηση της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας (ACS) στο Σαν Φρανσίσκο. Ο Paul A. Wender, ο οποίος είναι καθηγητής χημείας, παρουσίασε τις παρατηρήσεις του κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου με θέμα “Νέες προοπτικές στους αντικαρκινικούς παράγοντες για τον 21ο αιώνα”.

Οι ερευνητές οργώνουν τα τροπικά δάση, τις ερήμους και τους πυθμένας των ωκεανών σε αναζήτηση άγριων φυτών και ζώων που παράγουν ρυθμιστές ενζύμων ικανών να καταπολεμήσουν ασθένειες στον άνθρωπο. Ο Wender είπε στους συναδέλφους του ότι η απομόνωση και η σύνθεση αυτών των “εξωτικών” βιοχημικών ήταν μια δύσκολη αλλά συναρπαστική πρόκληση.

“Είναι μια απολύτως φανταστική στιγμή να είσαι χημικός”, δήλωσε, επισημαίνοντας τον μεγάλο αριθμό των υποσχόμενων αντικαρκινικών ενώσεων που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα σε ασπόνδυλα που κατοικούν στον ωκεανό, όπως σφουγγάρια και θαλάσσια σκουλήκια.

Ειδικότερα, ένα είδος bryozoa που ονομάζεται Bugula neritina και βρίσκεται στα παράλια της Καλιφόρνιας διαπιστώθηκε πως έχει ευοίωνες προοπτικές για την καταπόλεμηση ασθενειών. Αυτό το μικροσκοπικό, φυτοειδές ζώο παράγει μια εξαιρετικά ισχυρή χημική ουσία που ονομάζεται βρυοστατίνη και φαίνεται να εμποδίζει την ανάπτυξη όγκων σε μια ποικιλία καρκίνων στον άνθρωπο, όπως το μελάνωμα, το λέμφωμα – εκτός του Hodgkin – και ο καρκίνος των νεφρών.

Η βρυοστατίνη δοκιμάζεται σε περισσότερες από 40 κλινικές δοκιμές στις Ηνωμένες Πολιτείες και μέχρι στιγμής, πολλοί ασθενείς με καρκίνο έχουν δείξει σημαντική βελτίωση με σχετικά μικρές παρενέργειες. Αλλά εάν η βρυοστατίνη εγκριθεί τελικά από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ, οι φαρμακευτικές εταιρείες θα αντιμετωπίσουν ένα άλλο πρόβλημα: την έλλειψη εφοδιασμού, καθώς χρειάζενται 14 τόνοι Bugula neritina που συλλέγονται από τη θάλασσα για να παράξουν μικρές μόνο ποσότητες βρυοστατίνης, σημείωσε ο Wender.

Μια πιο πρακτική λύση από την επιλογή της υδατοκαλλιέργειας, είπε ο Wender, θα ήταν η σύνθεση της βρυοστατίνης στο εργαστήριο – επί του παρόντος πρόκειται μια μακρά και ακριβή διαδικασία που απαιτεί 60 έως 70 χημικά βήματα. “Ίσως μπορούμε να σχεδιάσουμε καλύτερα τη βρυοστατίνη και να ξεπεράσουμε ορισμένα από τα προβλήματα εφοδιασμού”, πρότεινε ο Wender.

Ο στόχος, είπε, είναι ο επανασχεδιασμός της βρυοστατίνης αφαιρώντας τμήματα του μορίου που δεν έχουν καμία σχέση με τον αποκλεισμό των όγκων. “Ίσως μπορούμε να διαγράψουμε αυτά τα περιττά χαρακτηριστικά για να απλοποιήσουμε τον στόχο και, συνεπώς, να βελτιώσουμε τη σύνθεση”, σημείωσε. Και αυτό ακριβώς έχουν αρχίσει να κάνουν και οι συνάδελφοί του στο Στάνφορντ.

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί τον κύκλο ζωής του ασπόνδυλου είδους Bugula neritina:

Μια μέρα στη θάλασσα μπορεί να σας κάνει πιο χαρούμενους

Οι πιο σημαντικές συμβουλές για την πρώτη βουτιά στη θάλασσα του μωρού σας

Νέος επιστημονικός στόχος για τη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος