Συναισθήματα: Δεν υπάρχουν καλά ή κακά συναισθήματα, απλά συναισθήματα που είναι χρήσιμα σε διαφορετικές στιγμές. Μέχρι να μάθετε τα συναισθήματά σας, δεν θα ξέρετε τι σας ελκύει.
Όχι, δεν είσαι ερωτευμένοι με την πρώτη ματιά. Ή τουλάχιστον, δεν ξέρετε αν είστε ακόμα. Γιατί; Επειδή δεν γνωρίζετε ακόμα τα συναισθήματά σας και πώς εκδηλώνονται. Ένας φίλος μπορεί να σας είπε ότι ακούγεστε «πολύ θυμωμένος» αυτές τις μέρες, «αναστατωμένος» ή «καταθλιπτικός» ή ακόμα και «ευτυχισμένος». Στους ανθρώπους αρέσει να μας επισημαίνουν πώς ακούγουμε ή να μαντεύουν τη διάθεσή μας. Χρησιμοποιούμε τη διάθεση, το εξωτερικά ορατό συναίσθημα, για να δείξουμε πώς πάει η ζωή ή η μέρα κάποιου ή της δικής μας ζωής. Αυτό είναι ελαφρώς παραπλανητικό, καθώς τα άτομα που ζουν με μια πραγματική λειτουργική καταθλιπτική διαταραχή μπορεί να φαίνονται σαν να έχουν «καλή διάθεση» όταν συναντούν άτομα.
Αυτό συμβαίνει επειδή κάνουν κάτι που λέγεται υπεραντιστάθμιση, για να δείξουν αυτό που στην πραγματικότητα δεν νιώθουν, ώστε να μην αμφισβητηθούν ή να θεωρηθούν «αξιολύπητοι» «χαλάει τη διάθεση» και συγκαταβαίνονται από τους άλλους, τα οποία είναι επίσης κοινές αντιδράσεις που χρησιμοποιούνται από αυτοί που αντιμετωπίζουν την κατάθλιψη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η κατανόηση των συναισθημάτων μας είναι ένα πολύπλοκο έργο. Ο θυμός, για παράδειγμα, δεν είναι πρωταρχικό συναίσθημα. Δεν είμαστε απλά αυθόρμητα θυμωμένοι. Είμαστε θυμωμένοι ως απάντηση σε κάτι. Μια πρόκληση που συνήθως μας κάνει να νιώθουμε λυπημένοι, ευάλωτοι, φοβισμένοι.
Άρα, ο θυμός είναι ένας φυσικός προστατευτικός μηχανισμός. Οι «θυμωμένοι άνθρωποι» έχουν διδαχθεί από την εμπειρία της ζωής, τις περιστάσεις και τις συμπεριφορές των άλλων, ότι πρέπει να φουσκώσουν το στήθος τους και να τριγυρίζουν τρομακτικά, διαφορετικά θα πληγωθούν. Αυτό δεν δικαιολογεί τη δική τους συμπεριφορά, ειδικά όταν ο θυμός τους εκπαιδεύεται σε άτομα που δεν το αξίζουν, αλλά τους δίνει μια κατεύθυνση για να διερευνήσουν τον εαυτό τους. Δείχνει ότι υπάρχει λύση στον θυμό τους και αν παρατηρήσουν από πού προέρχεται, από τι προστατεύουν τον εαυτό τους, γιατί νιώθουν έτσι, θα μπορέσουν να λάβουν προφυλάξεις, να θέσουν όρια, να δώσουν μια κατάλληλη απάντηση και να το λύσουν.
Εάν αντιμετωπίζατε μια κατάσταση στην οποία σας απειλούσαν, σας τρόμαζαν, σας εκφοβίζουν, σας παρεξηγούν και δεν σας παίρνουν στα σοβαρά, τα όριά σας δεν τηρούνται, αντίθετα, θα ήταν απολύτως σκόπιμο να χρησιμοποιήσετε θυμό ή να δείξετε θυμό για να εκφράσετε την άποψή σας. Το θέμα δεν είναι ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε καθόλου θυμό ή να μην αισθάνεστε καθόλου θυμό, αλλά αυτός ο θυμός δεν πρέπει να σας χρησιμοποιεί. Είναι απλώς ότι όταν έχετε επίγνωση και ελέγχετε το συναίσθημα, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε αναλογικά με την κατάσταση. Μπορείτε να δείξετε το συναίσθημα χωρίς να το αφήσετε να σας πιάσει και να σας καταναλώσει. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα συναισθήματα για να φτάσετε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Μπορεί να δείξετε μεταμέλεια για να μεταφέρετε μια συγγνώμη. Μπορεί να δείξετε χαρά για να μεταφέρετε συγχαρητήρια. Νιώθετε γνήσια συναισθήματα, αλλά τώρα έχετε έναν ρυθμιστή. Εσείς ελέγχετε πόσο, πότε και πού να εκθέσετε αυτά τα συναισθήματα. Εδώ μπορεί να υποδηλώνονται από τη διάθεσή σας, αλλά αυτό δεν είναι πάντα έτσι. Για παράδειγμα, ένα άτομο μπορεί να κάνει μια πράξη να είναι χαρούμενο, αλλά ακόμα και αυτό του έχει ξεφύγει επειδή αυτό που χρειάζεται είναι παρηγοριά, καθησυχασμός και ιατρική παρέμβαση, ψυχική υγεία και οικογενειακή βοήθεια, αλλά δεν έχει επίγνωση των συναισθημάτων του. αρκετά για να απλώσει το χέρι και να το ζητήσει.
Έχουν παγιδευτεί σε ένα κύμα κυμαινόμενης διάθεσης επειδή δεν μπαίνουν βαθιά στη συναισθηματική κατάσταση. Κατά συνέπεια, παρουσιάζουν απλώς διαθέσεις που πιστεύουν ότι είναι κατάλληλες για μια κατάσταση. Άρα, χρειαζόμαστε όχι μόνο έλεγχο των συναισθημάτων μας, αλλά και βαθιά επίγνωσή τους. Αυτό προέρχεται τόσο από την αυτογνωσία όσο και από την επίγνωση του περιβάλλοντος. Αυτό απαιτεί αυτοπαρατήρηση. Όταν έχετε αφιερώσει αρκετό χρόνο παρατηρώντας τη συναισθηματική σας κατάσταση, μπορείτε να ορίσετε μια βασική γραμμή. Στη συνέχεια, όταν συναντήσετε οτιδήποτε προκαλεί αναταραχή, θα αντιληφθείτε πρώτα την αλλαγή στη γραμμή βάσης σας.
Τα συναισθήματα είναι απτά. Εκδηλώνονται μέσα στο σώμα ως φυσιολογικές διακυμάνσεις πριν εκδηλωθούν στη γλώσσα ως λέξεις ή μέσω των χεριών και των ποδιών ως σωματική κίνηση ή στο πρόσωπο, ως μικροεκφράσεις. Αυτό ισχύει επίσης για συναισθήματα όπως η αγάπη, ο ερεθισμός και η στοργή. Ειδικά δεδομένου ότι η απόκριση πτήσης ή μάχης που ενεργοποιείται είναι συχνά η ίδια για το ενδιαφέρον και την περιέργεια ή τον ενθουσιασμό, όπως και για τον φόβο, πολλοί από εμάς μπερδεύουμε τον φόβο με τον έρωτα. Ο καρδιακός ρυθμός αυξάνεται, η εστίαση στενεύει, τα μάτια διαστέλλονται, το αίμα τρέχει στο πρόσωπο και οι παλάμες μας ιδρώνουν. Αυτό είναι γνωστό ως εσφαλμένη απόδοση της διέγερσης.
Πώς να ξεχωρίσετε τον φόβο και τον ενθουσιασμό
- Δεν μπορείτε. Η διαφορά δεν είναι στη φυσιολογία, είναι στις σκέψεις.
- Παρατηρήστε τη φυσιολογία σας και συνειδητοποιήστε μια βασική γραμμή ως πρακτική.
- Παρατηρήστε τι προκαλεί αλλαγές στις φυσιολογικές σας αποκρίσεις.
- Παρατηρήστε τις σκέψεις και τις συνθήκες που σας προκαλούν.
- Παρατηρήστε ποιες είναι οι διαφορετικές μορφές στοργής που σας κάνουν να νιώθετε: ταραγμένοι, χαρούμενοι, χαλαροί, άνετοι, απελπισμένοι, θυμωμένοι, απογοητευμένοι, αντιληπτοί ή ανήσυχοι.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
