Νεφρά: Μια νέα θεραπεία με υπερήχους για τις πέτρες στα νεφρά μπορεί να προσφέρει ανακούφιση χωρίς πόνο όσο ο ασθενής είναι ξύπνιος, λένε οι ερευνητές.
Μια νέα θεραπεία με υπερήχους για τις πέτρες στα νεφρά μπορεί να προσφέρει ανακούφιση χωρίς πόνο όσο ο ασθενής είναι ξύπνιος, λένε οι ερευνητές. Οι πέτρες στα νεφρά είναι συχνά βασανιστικά επώδυνες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ασθενείς καλούνται να το βγάλουν, μερικές φορές για εβδομάδες, με την ελπίδα ότι η πέτρα θα περάσει τελικά από το ουροποιητικό σύστημα – από το νεφρό στην ουροδόχο κύστη – μόνη της. Αλλά για περίπου έναν στους τέσσερις ασθενείς αυτό δεν συμβαίνει ποτέ, προκαλώντας χειρουργική επέμβαση.
Πέτρες στα νεφρά
Ωστόσο, μια μικρή νέα μελέτη προτείνει ότι μπορεί να υπάρχει ένας άλλος τρόπος: μια μη χειρουργική και ελάχιστα επώδυνη θεραπεία που επιστρατεύει δύο τύπους υπερήχων για την απομάκρυνση των “λίθων του ουρητήρα”, προκαλώντας τη διάσπαση, την απομάκρυνση και την επανατοποθέτησή τους προκειμένου να γίνει η διέλευση των λίθων. ευκολότερα και πιο γρήγορα.
«Η διττή προσέγγιση είναι να σπάσουμε πρώτα την πέτρα σε θραύσματα και μετά να μετακινήσουμε τα θραύσματα προς την έξοδο ώστε να περάσουν», εξήγησε ο συγγραφέας της μελέτης Δρ Μ. Κένεντι Χολ. Είναι καθηγητής στο τμήμα επείγουσας ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, στο Σιάτλ. Ο στόχος, είπε ο Χολ, είναι «να αφαιρέσετε την πέτρα αμέσως, όταν θα πάτε για πρώτη φορά στο γιατρό, ώστε να μην κάθεστε σπίτι με πόνο και άγχος», αβέβαιοι εάν η επεμβατική χειρουργική επέμβαση – πλήρης με αναισθησία – είναι στο πλάι.
Στη μελέτη, η ομάδα του Hall εστίασε στη δυνατότητα συνδυασμού δύο διαφορετικών εργαλείων υπερήχων: της υπερηχητικής προώθησης (UP) και της λιθοτριψίας με έκρηξη κύματος (BWL). Η ιδέα προέκυψε από μια προσπάθεια υπό την ηγεσία της NASA για την ανάπτυξη μιας μη καταπραϋντικής προσέγγισης για τις πέτρες στα νεφρά για αστροναύτες σε ταξίδια μεγάλων αποστάσεων. Η υπερηχητική πρόωση έχει σχεδιαστεί για να βοηθά στη μετακίνηση και την επανατοποθέτηση της προβληματικής πέτρας, ενώ η BWL χρησιμοποιείται για τη διάσπαση της πέτρας σε μικρότερα κομμάτια.
Οι συγγραφείς επεσήμαναν ότι μια τρίτη διαδικασία – που ονομάζεται λιθοτριψία με κρουστικό κύμα – είναι ήδη μια επιλογή όταν απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Αλλά απαιτεί καταστολή και σίγουρα δεν είναι ανώδυνο. Ο Δρ Arash Akhavein είναι ουρολόγος στο Ιατρικό Κέντρο Cedars-Sinai στο Λος Άντζελες. Είπε ότι η προσέγγιση των κρουστικών κυμάτων είναι ουσιαστικά ένας επεμβατικός τρόπος για να «κονιοποιηθεί η πέτρα και να επιτραπεί η διέλευση».
Άλλες τυπικές θεραπείες περιλαμβάνουν την εισαγωγή «ενός ειδικού ενδοσκοπίου μέσω της ουρήθρας και των καναλιών του ουροποιητικού για την εύρεση και σπάσιμο των λίθων με λέιζερ ή/και την αφαίρεση θραυσμάτων πέτρας με ένα ειδικό καλάθι μέσω του σκοπευτηρίου», πρόσθεσε ο Akhavein, ο οποίος δεν συμμετείχε. στην μελέτη. Και για ιδιαίτερα μεγάλες πέτρες, «τρυπάμε μια μικρή τρύπα στην πλάτη στο νεφρό για να σπάσει η πέτρα και να αφαιρεθούν τα κομμάτια», σημείωσε. “Κάθε μέθοδος έχει ενδείξεις και είναι κατάλληλη για ορισμένες περιπτώσεις. Όλες απαιτούν ένα ταξίδι στο χειρουργείο, σχεδόν πάντα με γενική αναισθησία”, εξήγησε ο Akhavein.
Αντίθετα, η προώθηση υπερήχων και το BWL μπορούν να πραγματοποιηθούν ενώ οι ασθενείς είναι ξύπνιοι, είτε σε δωμάτιο επειγόντων περιστατικών είτε σε περιβάλλον κλινικής. Και σύμφωνα με τον Hall και τους συνεργάτες του, και οι δύο τεχνικές είναι ουσιαστικά «ανώδυνες». Για να δουν πόσο καλά θα μπορούσε να λειτουργήσει η προσέγγιση του διπλού υπερήχου, οι ερευνητές συγκέντρωσαν 29 ασθενείς το 2018, θεραπεύοντας 16 μόνο με πρόωση και 13 με αυτό και BWL. Και οι δύο τεχνικές χρησιμοποιούν διαφορετικά κουμπιά στο ίδιο μηχάνημα υπερήχων, σημείωσε ο Hall.
Στη νέα μελέτη, η υπερηχητική πρόωση πυροδότησε κίνηση λίθων σε 19 από τους 29 ασθενείς. Σε δύο περιπτώσεις, οι πέτρες ωθήθηκαν πραγματικά έξω από το ουροποιητικό σύστημα μέχρι την ουροδόχο κύστη, παρέχοντας άμεση ανακούφιση σε έναν ασθενή. Η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι η BWL είχε ουσιαστικά σπάσει πέτρες σε επτά από τους 13 ασθενείς με UP/BWL, συνήθως σε 10 λεπτά ή λιγότερο, σημείωσε ο Hall. Και πάνω από δύο εβδομάδες μετά τη θεραπεία με υπερήχους, πέτρες πέρασαν από το σώμα σε 18 από τους 21 ασθενείς, όλοι τους είχαν πέτρες πιο κοντά στην ουροδόχο κύστη παρά στο νεφρό τους. Για αυτήν την ομάδα, κατά μέσο όρο, η πλήρης διέλευση από πέτρα χρειάστηκε τέσσερις ημέρες μετά τη διαδικασία.
Δεν παρατηρήθηκαν σοβαρές παρενέργειες και τα επίπεδα πόνου ήταν σημαντικά χαμηλότερα μετά το υπερηχογράφημα, συνολικά. Όσοι δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα πήγαν για τυπική χειρουργική επέμβαση. Η ομάδα προειδοποίησε ότι τα ευρήματα είναι προκαταρκτικά και ότι θα χρειαστεί περισσότερη μελέτη με μεγαλύτερη ομάδα ασθενών. Ο Hall είπε ότι εάν όλα πάνε καλά, θα μπορούσε να δει τις δύο τεχνικές να γίνονται μια βιώσιμη επιλογή για τον ασθενή μέσα σε δύο έως τρία χρόνια. Και αυτό πιθανότατα θα βοηθήσει τους ασθενείς με πέτρες στα νεφρά, είπε ο Akhavein, ιδιαίτερα για εκείνους με σχετικά μικρές πέτρες. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο τεύχος Νοεμβρίου του The Journal of Urology.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
