Η ακριβής αιτία της κροταφικής αρτηρίτιδας παραμένει ασαφής, αλλά θεωρείται ότι πρόκειται για αυτοάνοση αντίδραση. Το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα τοιχώματα των αρτηριών, πιθανώς λόγω γενετικών προδιαθεσικών παραγόντων και περιβαλλοντικών ερεθισμάτων.
Η κροταφική αρτηρίτιδα, γνωστή και ως αρτηρίτιδα μεγάλων και μεσαίων αγγείων ή αρτηρίτιδα του κροταφικού λοβού, είναι μια σοβαρή αυτοάνοση νόσος που επηρεάζει τις αρτηρίες, κυρίως αυτές που διατρέχουν τον κροταφικό χώρο του κεφαλιού. Πρόκειται για μια φλεγμονώδη κατάσταση που χαρακτηρίζεται από εναπόθεση φλεγμονωδών κυττάρων στα τοιχώματα των αρτηριών, δημιουργώντας πάχυνση και στένωση του αυλού τους.
Αιτιολογία και παθογένεια: Η ακριβής αιτία της κροταφικής αρτηρίτιδας παραμένει ασαφής, αλλά θεωρείται ότι πρόκειται για αυτοάνοση αντίδραση. Το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα τοιχώματα των αρτηριών, πιθανώς λόγω γενετικών προδιαθεσικών παραγόντων και περιβαλλοντικών ερεθισμάτων. Η φλεγμονή προκαλεί πάχυνση και στένωση των αρτηριών, μειώνοντας τον αιματισμό σε περιοχές που εξυπηρετούνται από αυτές.
Συμπτώματα: Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, ειδικά στην περιοχή των κροτάφων, ευαισθησία ή πόνο στην αφή, απώλεια της όρασης, και γενική αίσθηση αδιαθεσίας. Ο πόνος συχνά είναι μονόπλευρος και εντοπίζεται στον κροταφικό χώρο. Μπορεί επίσης να παρουσιαστεί πυρετός, αδυναμία, και απώλεια όρεξης. Η σοβαρότερη επιπλοκή είναι η απώλεια της όρασης, που μπορεί να είναι οριστική εάν η νόσος δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα.
Διάγνωση: Η διάγνωση βασίζεται σε κλινικά ευρήματα, ιστορικό και εργαστηριακές εξετάσεις. Η ταχύτατη ανίχνευση και αντιμετώπιση είναι ζωτικής σημασίας. Οι εξετάσεις περιλαμβάνουν:
- Τεστ αίματος για δείκτες φλεγμονής, όπως η ταχεία αντίδραση της πρωτεΐνης (CRP) και η ταχύτητα καθίζησης αιμοσφαιρίων (ESR), που συχνά είναι αυξημένοι.
- Βιοψία αρτηρίας: η πιο αξιόπιστη διαγνωστική μέθοδος, όπου αποκόπτεται μικρό δείγμα αρτηρίας για ιστολογική εξέταση.
- Εικόνες, όπως υπερηχογράφημα ή αγγειογραφία, μπορούν να βοηθήσουν στην αξιολόγηση της αρτηριακής παθολογίας.
Θεραπεία: Η άμεση έναρξη θεραπείας με υψηλές δόσεις κορτικοστεροειδών (π.χ., πρεδνιζόνη) είναι ζωτικής σημασίας για την αποτροπή σοβαρών επιπλοκών, όπως η τύφλωση. Τα κορτικοστεροειδή μειώνουν τη φλεγμονή και αποκαθιστούν μέρος της αιματικής ροής. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθούν και ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.
Πρόγνωση και επιπλοκές: Με έγκαιρη και κατάλληλη θεραπεία, η πρόγνωση είναι γενικά καλή, αλλά η καθυστερημένη διάγνωση μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη απώλεια όρασης και άλλες σοβαρές επιπλοκές. Η παρακολούθηση της νόσου είναι αναγκαία, καθώς μπορεί να υποτροπιάσει.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
