Καρδιακή ανεπάρκεια: Οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια που βιώνουν θλίψη ή πένθος μετά την απώλεια ενός στενού μέλους της οικογένειας διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου, ιδιαίτερα κατά την πρώτη εβδομάδα μετά το θάνατο του αγαπημένου, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο JACC: Heart Failure.
Η καρδιακή ανεπάρκεια επηρεάζει περισσότερα από 64 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως. Τα ευρήματα προηγούμενων μελετών υποδηλώνουν ότι η κατάθλιψη, το άγχος και η χαμηλή κοινωνική υποστήριξη συνδέονται με κακή πρόγνωση. Πολλές μελέτες έχουν επίσης διεξαχθεί για να επιβεβαιωθεί η σχέση μεταξύ του σοβαρού συναισθηματικού στρες και της μυοκαρδιοπάθειας Takotsubo, γνωστής και ως «σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς». Αυτή η μελέτη είναι μια από τις πρώτες που διερεύνησε τη σχέση μεταξύ πένθους και κινδύνου καρδιακής ανεπάρκειας.
Οι συγγραφείς της μελέτης εξέτασαν σχεδόν 500.000 ασθενείς από το Σουηδικό Μητρώο Καρδιακής Ανεπάρκειας κατά την περίοδο 2000-2018 ή/και ασθενείς με πρωτογενή διάγνωση καρδιακής ανεπάρκειας από το Σουηδικό Μητρώο Ασθενών κατά την περίοδο 1987-2018. Πληροφορίες σχετικά με την ημερομηνία και την αιτία θανάτου μελών της οικογένειας (παιδιά, σύζυγος/σύντροφος, εγγόνια, αδέρφια και γονείς) ελήφθησαν από το Μητρώο Αιτίας Θανάτου. Συνολικά 58.949 συμμετέχοντες στη μελέτη βίωσαν πένθος κατά τη διάρκεια των μέσων 3,7 ετών παρακολούθησης. Οι συγγραφείς της μελέτης ανέλυσαν εάν η σχέση με τον νεκρό, η αιτία θανάτου ή ο χρόνος που πέρασε από τον θάνατο επηρέαζαν τον κίνδυνο θνησιμότητας από καρδιακή ανεπάρκεια.
Η συσχέτιση μεταξύ πένθους και αυξημένου κινδύνου θνησιμότητας με καρδιακή ανεπάρκεια παρατηρήθηκε μετά τον θάνατο ενός παιδιού (αυξημένος κίνδυνος 10%), του συζύγου/συντρόφου (αυξημένος κίνδυνος 20%), του εγγονού (αυξημένος κίνδυνος κατά 5%) ή του αδερφού (αυξημένος κατά 13%), αλλά όχι μετά τον θάνατο ενός γονέα. Ο κίνδυνος θανάτου από καρδιακή ανεπάρκεια μετά την απώλεια οποιουδήποτε μέλους της οικογένειας ήταν υψηλότερος κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας του πένθους (αυξημένος κίνδυνος 78%), ιδιαίτερα στην περίπτωση θανάτου ενός παιδιού (αυξημένος κίνδυνος 31%) ή συζύγου/συντρόφου ( 113% αυξημένο κίνδυνο).
«Η συσχέτιση μεταξύ πένθους και θνησιμότητας δεν παρατηρήθηκε μόνο σε περιπτώσεις απώλειας λόγω καρδιαγγειακών παθήσεων και άλλων φυσικών αιτιών, αλλά και σε περιπτώσεις αφύσικων θανάτων», δήλωσε ο Hua Chen, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και διδακτορικός φοιτητής στο Karolinska Institutet στη Στοκχόλμη. «Το εύρημα μας ότι το πένθος συσχετίστηκε με τη θνησιμότητα σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια συμβάλλει και επεκτείνει την υπάρχουσα βιβλιογραφία σχετικά με το ρόλο του στρες στην πρόγνωση της καρδιακής ανεπάρκειας και είναι συνεπής με μελέτες που αναφέρουν συσχετίσεις μεταξύ πένθους και αυξημένου κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων».
Οι συγγραφείς της μελέτης είπαν ότι το πένθος μπορεί να ενεργοποιήσει τον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων (HPA), ένα σημαντικό νευροενδοκρινικό σύστημα που ρυθμίζει το άγχος και τη συναισθηματική απόκριση. Μπορεί επίσης να προκαλέσει μια αντίδραση στο σύστημα ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης (RAAS) και στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα, τα οποία είναι και τα δύο κύρια χαρακτηριστικά της νευροενδοκρινικής απόκρισης στην καρδιακή ανεπάρκεια.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
