Στα συμβατικά τεστ ελέγχου της ακοής, οι ασθενείς καλούνται να ανταποκριθούν σε διάφορα ακουστικά ερεθίσματα και παραγγέλματα. Ωστόσο, πώς θα μπορούσε να εκτιμηθεί η κατάσταση της ακοής ανθρώπων που δεν μπορούν να ανταποκριθούν, όπως οι ενήλικες με εγκεφαλικό επεισόδιο, νέοι με αναπτυξιακά προβλήματα ή μωρά; Τη λύση φαίνεται πως ανακάλυψε μια ερευνητική ομάδα από το Ινστιτούτο Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου του Όρεγκον. Ο καθηγητής Avinash Singh Bala, επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο Journal of the Association for Research in Otolaryngology, ξεκίνησε τη νέα μελέτη βασισμένος σε ένα παλαιότερο πόρισμά του. Είκοσι χρόνια νωρίτερα, ο καθηγητής με την ερευνητική του ομάδα, είχαν παρατηρήσει πως στις κουκουβάγιες, οι κόρες των οφθαλμών τους διαστέλλονταν όποτε άκουγαν κάποιον ήχο. Συνεπώς, υπέθεσαν πως το ίδιο συμβαίνει και στους ανθρώπους.
Η μέτρηση της κόρης του οφθαλμού
Για τις ανάγκες του πρόσφατου πειράματος, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τεχνολογία καταγραφής οφθαλμικών κινήσεων για να εξετάσουν τις κόρες σε 31 ενήλικες, μέσης ηλικίας 24 ετών, χωρίς απώλεια ακοής. Μια υπέρυθρη βιντεοκάμερα κατέγραφε τις οφθαλμικές κινήσεις όσο οι συμμετέχοντες περνούσαν ένα ακουστικό τεστ. Τους ζητήθηκε να πατάνε ένα κουμπί όποτε άκουγαν κάποιο θόρυβο με συχνότητα 1, 2, 4 και 8 kilohertz (kHz), αντίστοιχα, ενώ έπρεπε να κοιτάζουν στην οθόνη ενός υπολογιστή. Στην οθόνη εμφανίστηκε μια κουκκίδα και οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να υποδείξουν αν είχαν ακούσει ήχο ή όχι όταν η κουκκίδα μετατρεπόταν σε ερωτηματικό. Οι ερευνητές παρακολούθησαν το μέγεθος της οφθαλμικής κόρης για τουλάχιστον 1 δευτερόλεπτο πριν από τον ήχο και 2 δευτερόλεπτα μετά. Διαπίστωσαν πως η διαστολή στις κόρες ταίριαζε με την ανταπόκριση στο πάτημα του κουμπιού. Συγκεκριμένα, οι κόρες άρχισαν να διαστέλλονται περίπου 0,25 δευτερολέπτου μετά τον ήχο. Αυτή η τόσο γρήγορη διαστολή στις κόρες, επέτρεψε στους ερευνητές να θεωρήσουν το πείραμα επιτυχημένο.
