Με βεβαιότητα, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι, παρά την ευκολότερη εξάπλωσή της, η παραλλαγή δεν μεταβάλλει τον τύπο ή τη διάρκεια των συμπτωμάτων που αντιμετωπίζουμε και πιστεύουμε ότι τα τρέχοντα εμβόλια και τα μέτρα δημόσιας υγείας είναι πιθανό να παραμείνουν αποτελεσματικά εναντίον της.
Παραλλαγή B.1.1.7: Δύο νέες μελέτες διερευνούν την παραλλαγή B.1.1.7. Μια μελέτη ασθενών με λοίμωξη SARS-CoV-2 που έγινε δεκτή σε δύο νοσοκομεία του Ηνωμένου Βασιλείου διαπίστωσε ότι η παραλλαγή B.1.1.7 δεν φαίνεται να αυξάνει τη σοβαρότητα της νόσου αλλά μπορεί να αυξήσει τη μεταδοτικότητα. • Μια άλλη μελέτη στο Ηνωμένο Βασίλειο, χρησιμοποιώντας αυτοαναφερόμενα δεδομένα από την εφαρμογή COVID Μελέτη Συμπτωμάτων, δεν έδειξε καμία αλλαγή στα αναφερόμενα συμπτώματα ή τη διάρκεια της νόσου που σχετίζεται με την παραλλαγή Β.1.1.7. • Περαιτέρω έρευνα και συνεχής παρακολούθηση των παραλλαγών SARS-CoV-2 είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη τρόπων περιορισμού της εξάπλωσης.
Οι ιοί, συμπεριλαμβανομένου του SARS-CoV-2, μεταλλάσσονται φυσικά με την πάροδο του χρόνου, παράγοντας νέες παραλλαγές ικανές να εξαπλωθούν ταχύτερα.
Μερικές φορές, αυτές οι μεταλλάξεις μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητα του ιού να εξαπλωθεί ή να επηρεάσει τη σοβαρότητα της νόσου.
Παραλλαγή ανησυχίας: • αυξημένη μεταδοτικότητα • μεγαλύτερη σοβαρότητα της νόσου • σημαντική μείωση της εξουδετέρωσης του ιού από αντισώματα από εμβολιασμό ή από προηγούμενη μόλυνση • μειωμένη προστατευτική επίδραση των εμβολίων από σοβαρές ασθένειες
Οι τρέχουσες παραλλαγές που προκαλούν ανησυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες περιλαμβάνουν τις παραλλαγές B.1.1.7, B.1.351, P.1, B.1.427 και B.1.429.
Παραλλαγή SARS-CoV-2 B.1.1.7
Η παραλλαγή B.1.1.7 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Δεκέμβριο του 2020. Οι προκαταρκτικές μελέτες σχετικά με την παραλλαγή έδειξαν πιθανή αύξηση της μετάδοσης, του θανάτου και της νοσηλείας με την παραλλαγή B.1.1.7 με βάση περιορισμένα διαθέσιμα δεδομένα.
Τα ευρήματα δύο πρόσφατα δημοσιευμένων μελετών παρέχουν πρόσθετα δεδομένα που διαφέρουν από τις αρχικές μελέτες σχετικά με την παραλλαγή B.1.1.7.
Η μελέτη, η οποία εμφανίζεται στο The Lancet Infectious Diseases Trusted Source, διερεύνησε την κλινική σοβαρότητα και τη μεταδοτικότητα της παραλλαγής Β.1.1.7 SARS-CoV-2 έναντι λοιμώξεων εκτός της Β.1.1.7. Η μελέτη πραγματοποίησε αλληλουχία ολόκληρου του γονιδιώματος του SARS-CoV-2 για να προσδιορίσει την παραλλαγή ανησυχίας σε 341 ασθενείς θετικούς για λοίμωξη SARS-CoV-2.
Οι ασθενείς βρίσκονταν στο University College London Hospital και στο North Middlesex University Hospital, και οι δύο στο Ηνωμένο Βασίλειο, από τις 9 Νοεμβρίου έως τις 10 Δεκεμβρίου 2020. Η χρονική περίοδος της μελέτης συνέπεσε με την εμφάνιση και εξάπλωση της παραλλαγής B.1.1.7 στην Αγγλία. Συνολικά, το 58% των ατόμων που συμμετείχαν στη μελέτη είχαν προσβληθεί από την παραλλαγή B.1.1.7, ενώ το 42% δεν είχε.
Η μελέτη δεν βρήκε καμία σχέση για αυξημένο κίνδυνο σοβαρής νόσου ή θανάτου με την παραλλαγή B.1.1.7. Η μελέτη διαπίστωσε ότι περίπου το 36% των ασθενών με Β.1.1.7 και 38% με μη-Β.1.1.7 μόλυνση είχαν αναπτύξει σοβαρή νόσο εντός 14 ημερών από τα συμπτώματα ή θετικό τεστ.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 16% των ασθενών με σοβαρή λοίμωξη Β.1.1.7 πέθανε εντός 28 ημερών, σε σύγκριση με το 17% των ατόμων με σοβαρή λοίμωξη εκτός Β.1.1.7. Ωστόσο, εντόπισαν επίσης ένα σημαντικά μεγαλύτερο ιικό φορτίο (την ποσότητα του ιού που υπάρχει στο αίμα ενός ατόμου) στην ομάδα B.1.1.7 έναντι της ομάδας non-B.1.1.7, η οποία υποστηρίζει τη θεωρία ότι στην B.1.1. η παραλλαγή 7 είναι πιο μεταδοτική.
Η Δρ. Ελένη Ναστούλη από το University College of London Hospitals National Health Service (NHS) Foundation Trust σχολιάζει τα πλεονεκτήματα της μελέτης: «Η ανάλυση της παραλλαγής πριν από την αιχμή της εισαγωγής στο νοσοκομείο και οποιωνδήποτε σχετικών στελεχών στην υπηρεσία υγείας μάς έδωσε ένα κρίσιμο χρονικό διάστημα για να αποκτήσουμε ζωτικές πληροφορίες για το πώς διαφέρει η παραλλαγή Β.1.1.7 σε σοβαρότητα ή θάνατο σε νοσοκομειακούς ασθενείς από το στέλεχος του πρώτου κύματος.”
Ωστόσο, η μελέτη έχει ορισμένους περιορισμούς. Για παράδειγμα, δεν μπορούσαν να λάβουν υπόψη τις διαφορές στις θεραπείες ή τα φάρμακα μεταξύ ομάδων, όπως στεροειδή, ανάρρωση πλάσματος ή αντιιικά, που μπορεί να έχουν επηρεάσει τα αποτελέσματα.
Επιπλέον, 14 ημέρες μπορεί να ήταν ανεπαρκές χρονικό διάστημα για την εκτίμηση της σοβαρότητας της νόσου.
Επιπτώσεις στη δημόσια υγεία
Η Δρ. Ναστούλη προσθέτει: «Ελπίζουμε ότι αυτή η μελέτη παρέχει ένα παράδειγμα του πώς μπορούν να γίνουν τέτοιες μελέτες προς όφελος των ασθενών σε ολόκληρο το NHS.
Καθώς συνεχίζουν να εμφανίζονται περισσότερες παραλλαγές, η χρήση αυτής της προσέγγισης θα μπορούσε να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τα βασικά χαρακτηριστικά τους και τυχόν πρόσθετες προκλήσεις που μπορεί να θέσουν στη δημόσια υγεία.
” Μια δεύτερη μελέτη, η οποία εμφανίζεται στο The Lancet Public Health Trusted Source, εξέτασε τη σχέση μεταξύ των αυξήσεων των ποσοστών μόλυνσης με την παραλλαγή B.1.1.7 και των διαφορών στη συμπτωματολογία, την επαναμόλυνση και τη μεταδοτικότητα.
Η μελέτη συνέλεξε δεδομένα από 36.920 χρήστες της εφαρμογής COVID Symptom Study με θετικό τεστ για την COVID-19 μεταξύ 28 Σεπτεμβρίου και 27 Δεκεμβρίου 2020. Η παρουσία δύο θετικών εξετάσεων που διαχωρίστηκαν για περισσότερες από 90 ημέρες χωρίς συμπτώματα για περισσότερο από 7 ημέρες πριν από τη δεύτερη δοκιμή έδωσε εκτίμηση του ρυθμού πιθανής επαναμόλυνσης.
Η μελέτη εκτίμησε το ποσοστό των λοιμώξεων παραλλαγής SARS-CoV-2 χρησιμοποιώντας δεδομένα από την κοινοπραξία COVID-19 Genomics UK και Public Health England. Η μελέτη δεν διαπίστωσε αλλαγές στα αναφερόμενα συμπτώματα ή τη διάρκεια της νόσου που σχετίζεται με την παραλλαγή Β.1.1.7.
Επιπλέον, η μελέτη εντόπισε 249 πιθανές μολύνσεις σε 36.509 χρήστες εφαρμογών που ανέφεραν θετικό τεστ επιχρίσματος πριν από την 1η Οκτωβρίου 2020. Ωστόσο, δεν υπήρχε διαφορά στις ομάδες λοίμωξης στο ποσοστό μόλυνσης μεταξύ της παραλλαγής B.1.1.7 και της μη B.1.1.7 παραλλαγής. Η μελέτη έδειξε 1,35 φορές αύξηση της μεταδοτικότητας που σχετίζεται με την παραλλαγή B.1.1.7.
Ωστόσο, το ποσοστό αυτό μειώθηκε κατά τη διάρκεια των τοπικών και εθνικών αποκλεισμών. Οι περιορισμοί της μελέτης περιλαμβάνουν πιθανά σφάλματα λόγω της αυτοαναφοράς και της έλλειψης πληροφοριών σχετικά με το στέλεχος της νόσου του ατόμου.
Ο Δρ Mark Graham, από το King’s College του Λονδίνου του Ηνωμένου Βασιλείου, σχολιάζει τα ευρήματα της μελέτης: «Ο πλούτος των δεδομένων που συλλέχθηκαν από την εφαρμογή COVID Μελέτη Συμπτωμάτων παρείχε μια μοναδική ευκαιρία για αναζήτηση πιθανών αλλαγών στα συμπτώματα και τη διάρκεια της ασθένειας που σχετίζεται με την Β.1.1.7. παραλλαγή.
Με βεβαιότητα, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι, παρά την ευκολότερη εξάπλωσή της, η παραλλαγή δεν μεταβάλλει τον τύπο ή τη διάρκεια των συμπτωμάτων που αντιμετωπίζουμε και πιστεύουμε ότι τα τρέχοντα εμβόλια και τα μέτρα δημόσιας υγείας είναι πιθανό να παραμείνουν αποτελεσματικά εναντίον της.
Η πανδημία COVID-19 παραμένει μια παγκόσμια κρίση υγείας. Πρόσθετη έρευνα που καθορίζει τα χαρακτηριστικά και τα κλινικά αποτελέσματα των διαφόρων παραλλαγών SARS-CoV-2 αποτελεί επιτακτική ανάγκη για την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών για τον έλεγχο της εξάπλωσης του ιού.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
