ΔΜΣ: Παρόλο που οι πολύ αδύνατοι άνθρωποι είχαν χαμηλά επίπεδα δραστηριότητας, οι δείκτες υγείας της καρδιάς τους, συμπεριλαμβανομένης της χοληστερόλης και της αρτηριακής πίεσης, ήταν πολύ καλοί.
Μέχρι σήμερα οι περισσότερες έρευνες για την παχυσαρκία έχουν επικεντρωθεί στη μελέτη ατόμων με υψηλό δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), αλλά μια ερευνητική ομάδα στην Κίνα ακολουθεί διαφορετική προσέγγιση. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 14 Ιουλίου στο περιοδικό Cell Metabolism, οι επιστήμονες εξέτασαν άτομα με πολύ χαμηλό ΔΜΣ. Τα ευρήματά τους αποκαλύπτουν ότι αυτά τα άτομα είναι στην πραγματικότητα πολύ λιγότερο δραστήρια από τα άτομα με ΔΜΣ στο φυσιολογικό εύρος, σε αντίθεση με την εικασία ότι έχουν μεταβολισμό που τα κάνει φυσικά πιο δραστήρια. Επιπλέον, τρώνε λιγότερο φαγητό από εκείνους με κανονικό ΔΜΣ.
Παχυσαρκία και Χαμηλός δείκτης μάζας σώματος
“Περιμέναμε να ανακαλύψουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι πραγματικά δραστήριοι και ότι έχουν υψηλούς μεταβολικούς ρυθμούς δραστηριότητας σε συνδυασμό με υψηλή πρόσληψη τροφής”, λέει ο αντίστοιχος συγγραφέας John Speakman, καθηγητής στα Ινστιτούτα Προηγμένης Τεχνολογίας Shenzhen στην Κίνα και στο Πανεπιστήμιο του Aberdeen στο Ηνωμένο Βασίλειο. “Αποδεικνύεται ότι κάτι μάλλον διαφορετικό συμβαίνει. Είχαν χαμηλότερη πρόσληψη τροφής και χαμηλότερη δραστηριότητα, καθώς και εκπληκτικά υψηλότερους από το αναμενόμενους μεταβολικούς ρυθμούς ηρεμίας που συνδέονται με αυξημένα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών τους”. Οι ερευνητές στρατολόγησαν 173 άτομα με φυσιολογικό ΔΜΣ (εύρος 21,5 έως 25) και 150 τα οποία κατέταξαν ως “υγιείς λιποβαρείς” (με ΔΜΣ κάτω από 18,5).
Χρησιμοποίησαν καθιερωμένα ερωτηματολόγια για να εξετάσουν τα άτομα με διατροφικές διαταραχές καθώς και εκείνα που δήλωσαν ότι περιόρισαν σκόπιμα το φαγητό τους και όσους είχαν μολυνθεί από τον ιό HIV. Επίσης, απέκλεισαν άτομα που είχαν χάσει βάρος τους τελευταίους έξι μήνες που σχετίζονταν ενδεχομένως με ασθένεια ή έπαιρναν οποιοδήποτε είδος φαρμάκου. Δεν απέκλεισαν εκείνους που δήλωσαν ότι “άσκησαν με οδηγημένο τρόπο”, αλλά μόνο 4 από τους 150 είπαν ότι το έκαναν. Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για δύο εβδομάδες.
Η πρόσληψη τροφής τους μετρήθηκε με μια τεχνική βασισμένη σε ισότοπα που ονομάζεται μέθοδος διπλής ετικέτας του νερού, η οποία αξιολογεί την ενεργειακή δαπάνη με βάση τη διαφορά μεταξύ των ρυθμών ανακύκλωσης υδρογόνου και οξυγόνου στο νερό του σώματος ως συνάρτηση της παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα. Η σωματική τους δραστηριότητα μετρήθηκε χρησιμοποιώντας έναν ανιχνευτή κίνησης που βασίζεται στην επιταχυνσιομετρία. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε σύγκριση με μια ομάδα ελέγχου που είχε φυσιολογικό ΔΜΣ, τα υγιή λιποβαρή άτομα κατανάλωναν 12% λιγότερη τροφή. Ήταν επίσης σημαντικά λιγότερο ενεργοί, κατά 23%. Ταυτόχρονα, αυτά τα άτομα είχαν υψηλότερους μεταβολικούς ρυθμούς ηρεμίας, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης ενεργειακής δαπάνης ηρεμίας και της αυξημένης δραστηριότητας του θυρεοειδούς.
“Παρόλο που αυτοί οι πολύ αδύνατοι άνθρωποι είχαν χαμηλά επίπεδα δραστηριότητας, οι δείκτες υγείας της καρδιάς τους, συμπεριλαμβανομένης της χοληστερόλης και της αρτηριακής πίεσης, ήταν πολύ καλοί”, λέει ο πρώτος συγγραφέας Sumei Hu, επί του παρόντος στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας και Επιχειρήσεων του Πεκίνου. “Αυτό υποδηλώνει ότι το χαμηλό σωματικό λίπος μπορεί να υπερισχύει της σωματικής δραστηριότητας όταν πρόκειται για επακόλουθες συνέπειες.” Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ορισμένους περιορισμούς σε αυτήν την έρευνα, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι αν και μέτρησαν την πρόσληψη τροφής, δεν μέτρησαν τι έτρωγαν πραγματικά οι συμμετέχοντες ή τα αισθήματα κορεσμού ή κορεσμού τους.
Η ομάδα επεκτείνει τώρα την έρευνά της, συμπεριλαμβανομένων μελετών που περιλαμβάνουν αυτά τα μέτρα. Σκοπεύουν επίσης να εξετάσουν τις γενετικές διαφορές μεταξύ φυσιολογικού βάρους και υγιών λιποβαρών ατόμων. Η προκαταρκτική ανάλυση προτείνει πολυμορφισμούς μεμονωμένων νουκλεοτιδίων σε ορισμένα γονίδια που μπορεί να παίζουν κάποιο ρόλο. Όταν αυτές οι γενετικές αλλαγές αντιγράφηκαν σε ποντίκια, τα ζώα είχαν ορισμένες πτυχές του φαινοτύπου που παρατηρήθηκε σε ανθρώπινα υποκείμενα. “Tο επόμενο στάδιο είναι να κατανοήσουμε περισσότερα για τον ίδιο τον φαινότυπο και να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς που τον δημιουργούν πιο καθαρά”, λέει ο Speakman.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
