Αυτό που λαμβάνουν πολλοί είναι παραπλανητικές, ιδεολογικά κατευθυνόμενες συστάσεις, με αποτέλεσμα σωματικό και ψυχολογικό ακρωτηριασμό που είναι δύσκολο ή αδύνατο να αντιστραφεί.
Δυσφορία Φύλο: Ως γιατρός και μπαμπάς, ντρέπομαι για το πόσο φρικτά ο τομέας μου κακομεταχειρίζεται τα παιδιά με θεραπείες που επιβεβαιώνουν το φύλο Οι θεραπείες που επιβεβαιώνουν το φύλο απορρίπτονται αλλού, αλλά ο ιατρικός τομέας των ΗΠΑ επιμένει να βλάπτει τα παιδιά μας. Δρ LeRoy Essig Η πίεση της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής για αναστολείς της εφηβείας σε τρανς παιδιά είναι «ανήθικη»: Δρ Janette Nesheiwat Η ιατρική συνεργάτης του Fox News, Δρ. Janette Nesheiwat και η ψυχοθεραπεύτρια Stella O’Malley σχολιάζουν τις κατηγορίες κατά της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής για ώθηση των αναστολέων της εφηβείας πριν από επιλογές χωρίς φάρμακα για τρανσέξουαλ παιδιά.
Πριν από είκοσι πέντε χρόνια, όταν ήμουν νεαρός φοιτητής ιατρικής σε μια από τις πρώτες μου εναλλαγές στο νοσοκομείο, ο ήπιος ανώτερος γιατρός που ηγείτο της ομάδας μας μάς ρώτησε μια μέρα, “τι είναι όλα φάρμακα;” Συναντήθηκε με κενά βλέμματα και στη συνέχεια απάντησε για εμάς: «Δηλητήριο. Όλα τα φάρμακα είναι δηλητήριο».
Δεν εννοούσε ότι τα φάρμακα που δίναμε στους ασθενείς μας τους σκότωναν, αλλά ότι είχαμε την ευθύνη να είμαστε προσεκτικοί όταν τα χρησιμοποιούσαμε, καθώς έχουν επίσης τη δυνατότητα να βλάψουν.
Είναι ένα μάθημα που πολλοί από τους συναδέλφους μου γιατρούς αγνοούν στην αντίθεσή τους στην ολοένα αυξανόμενη νομοθεσία σε πολλές πολιτείες που θα απαγόρευε θεραπείες «επιβεβαίωσης φύλου» για παιδιά με δυσφορία φύλου, συμπεριλαμβανομένου του Ohio HB 454, που επί του παρόντος αποτελεί αντικείμενο αμφιλεγόμενης συζήτησης στην πολιτεία μου.
Αυτές οι θεραπείες περιλαμβάνουν ορμόνες για τη διακοπή της εφηβείας και την αλλαγή των εξωτερικών σεξουαλικών χαρακτηριστικών και χειρουργικές επεμβάσεις για την αλλαγή της ανατομίας σε αυτήν του αντίθετου φύλου.
Ως γιατρός και πατέρας, έχω παρακολουθήσει τον ρόλο που έπαιξαν πολλοί στο επάγγελμά μου σε αυτή τη συζήτηση με αυξανόμενη ανησυχία και απογοήτευση.
Η συμμετοχή του γιατρού σε αυτό το είδος θεραπείας για παιδιά είναι τρομερά ανεύθυνη και άξια περιφρόνησης.
Το πρότυπο στην ιατρική είναι ότι το βάρος βαρύνει εκείνους που προτείνουν οποιαδήποτε θεραπεία για να αποδείξουν αξιόπιστα ότι η θεραπεία είναι ασφαλής και αποτελεσματική. Στην περίπτωση των παιδιών με δυσφορία φύλου, τα ιατρικά στοιχεία για ορμονοθεραπεία και χειρουργική επέμβαση είναι αδύναμα και αντικρουόμενα, με μελέτες κακής ποιότητας που είναι γεμάτες με ελλείψεις και προκαταλήψεις. Επιπλέον, δεδομένα που υποστηρίζουν την ασφάλεια της μακροχρόνιας ορμονικής θεραπείας σε αυτά τα παιδιά είναι σε μεγάλο βαθμό ανύπαρκτα.
Η υπογονιμότητα είναι συχνή μετά την ορμονοθεραπεία, ενώ η υγεία των οστών και του καρδιαγγειακού συστήματος κινδυνεύει επίσης. Είναι σημαντικό ότι υπάρχουν επίσης δεδομένα που δείχνουν ότι όσοι υποβάλλονται σε χειρουργική θεραπεία είναι πολύ πιο πιθανό να υποστούν δια βίου ψυχικές διαταραχές και ακόμη και να αυτοκτονήσουν, και ότι αυτές οι συνέπειες μπορεί να μην εμφανιστούν πριν από μια δεκαετία ή περισσότερο μετά την επέμβαση.
Τα τελευταία χρόνια, ένας αυξανόμενος αριθμός παιδιών που «μετέβησαν» και στη συνέχεια «έκαναν μετάβαση» στην ενήλικη ζωή, κατέδειξε τη δυσκολία αντιστροφής των επιπτώσεων που έχουν οι ορμόνες και οι χειρουργικές επεμβάσεις στο σώμα και το μυαλό των νέων.
Δυστυχώς, σε ένα μοτίβο που έχει γίνει πολύ συνηθισμένο στην εποχή της COVID-19, οι γιατροί των ΗΠΑ που υποστηρίζουν αυτού του είδους τις θεραπείες έχουν υπερεκτιμήσει σε μεγάλο βαθμό τα αποτελέσματα των μελετών τους, έχουν υποβαθμίσει τυχόν πιθανές παρενέργειες, έχουν δηλώσει ότι το ζήτημα «καθυστερεί την επιστήμη» και στη συνέχεια χρησιμοποίησε αυτή τη δήλωση ως αγκάλιασμα για να επιτεθεί σε όποιον διαφωνούσε. Αντίθετα, πολλοί από τους Ευρωπαίους ομολόγους μας, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Σουηδίας και της Φινλανδίας, έχουν πρόσφατα πατήσει φρένο σε μια τέτοια θεραπεία για παιδιά, αναγνωρίζοντας ότι τα δεδομένα είναι φτωχά και οι μακροπρόθεσμες παρενέργειες είναι ασαφείς.
Επιπλέον, η ικανότητα των παιδιών να συναινούν σε οποιαδήποτε ιατρική θεραπεία περιορίζεται από την κατάσταση της ανάπτυξης του εγκεφάλου τους. Είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι ο προμετωπιαίος φλοιός, η περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τον σχεδιασμό και τη λήψη αποφάσεων χωρίς παρόρμηση, δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως μέχρι την ηλικία των 25 περίπου.
Γι’ αυτό δεν αφήνουμε τα 10χρονα να τρώνε παγωτό όλη την ημέρα, γιατί δεν αφήνουμε τους 16χρονους να αγοράζουν αλκοόλ και γιατί οι εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων χρεώνουν στους 21χρονους μια αμοιβή νεαρού ενοικιαστή.
Οι γιατροί που θεραπεύουν παιδιά με δυσφορία φύλου το γνωρίζουν καλά, αλλά πολλοί αναστέλλουν ανεξήγητα αυτή τη γνώση όταν πρόκειται για ορμονική και χειρουργική θεραπεία που αλλάζει τη ζωή.
Με αυτόν τον τρόπο, προδίδουν την εμπιστοσύνη των ευάλωτων παιδιών και των γονέων που έχουν έρθει σε αυτούς για βοήθεια. Υπάρχει ακόμη και μια αυξανόμενη χορωδία φωνών μέσα στην ίδια την τρανς κοινότητα που, σε αντίθεση με τους φαινομενικά συνετούς συναδέλφους μου, αναγνωρίζουν αυτά τα ζητήματα με τη λήψη αποφάσεων στην παιδική ηλικία και έχουν μιλήσει ενάντια σε τέτοιες θεραπείες για παιδιά.
Πιο ουσιαστικά, η ίδια η ιδέα της χημικής και χειρουργικής αλλαγής ενός παιδιού επειδή αισθάνεται ότι είναι το αντίθετο φύλο έρχεται σε αντίθεση με ορισμένες βασικές αλήθειες που η ανθρωπότητα έχει διδάξει παραδοσιακά στα παιδιά της.
Δηλαδή, ότι τα συναισθήματά τους μερικές φορές δεν αντανακλούν την αντικειμενική πραγματικότητα, ότι υπάρχουν κάποιες απόλυτες σταθερές στον κόσμο (μία από αυτές είναι το βιολογικό τους φύλο) και ότι η φυσική τους ύπαρξη δεν είναι λάθος.
Η ιδέα ότι το σώμα τους είναι κατά κάποιο τρόπο «λάθος» είναι ένα μήνυμα που δεν πρέπει ποτέ να δοθεί σε ένα παιδί. Όπως όλοι όσοι αναζητούν ιατρική φροντίδα, τα παιδιά με δυσφορία φύλου και οι οικογένειές τους αξίζουν συμπόνια και ειλικρίνεια από τους γιατρούς τους.
Αυτό που λαμβάνουν πολλοί είναι παραπλανητικές, ιδεολογικά κατευθυνόμενες συστάσεις, με αποτέλεσμα σωματικό και ψυχολογικό ακρωτηριασμό που είναι δύσκολο ή αδύνατο να αντιστραφεί.
Αυτό είναι αληθινό δηλητήριο για το επάγγελμά μας και πρέπει να σταματήσει.
Ο LeRoy Essig, M.D. είναι πνευμονολόγος, ιατρός εντατικής θεραπείας και ιατρικής ύπνου που ασκεί το επάγγελμά του στο Columbus του Οχάιο.
Είναι απόφοιτος του Princeton University και του Ohio State University College of Medicine.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
