Ασθένεια υψομέτρου: Πόσο επικίνδυνη είναι η νόσος των ορειβατών;

Ασθένεια υψομέτρου: Η ασθένεια του υψομέτρου, η οποία συνήθως αναφέρεται στην οξεία ασθένεια του βουνού, αποτελεί σημαντική πρόκληση για όσους ταξιδεύουν και κάνουν περιπέτειες σε προορισμούς μεγάλου υψομέτρου.

Με τον πιο πρόσφατο εξοπλισμό και δίψα για περιπέτεια, οι ορειβάτες αγκαλιάζουν τους κινδύνους που συνεπάγεται η κατάκτηση των υψηλότερων κορυφών του κόσμου. Ωστόσο, ακόμη και εκείνοι που περπατούν πιο προσεκτικά σε μεγάλα υψόμετρα δεν είναι απρόσβλητοι από τους κινδύνους για την υγεία που περιμένουν στον αέρα από πάνω. Η ασθένεια του υψομέτρου, η οποία συνήθως αναφέρεται στην οξεία ασθένεια του βουνού, αποτελεί σημαντική πρόκληση για όσους ταξιδεύουν και κάνουν χειμερινά σπορ σε προορισμούς μεγάλου υψομέτρου.

Τα συμπτώματά του μπορεί να κυμαίνονται από ήπια ενοχλητικά έως ανίκανα και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να εξελιχθούν σε πιο απειλητικές για τη ζωή ασθένειες. Ενώ το ενδιαφέρον για τον τουρισμό μεγάλου υψομέτρου αυξάνεται ραγδαία, η γενική ευαισθητοποίηση και κατανόηση σχετικά με τους κινδύνους από την επίσκεψη σε αυτές τις τοποθεσίες παραμένει χαμηλή. Όσο περισσότερα γνωρίζουν οι ταξιδιώτες, τόσο καλύτερα μπορούν να προετοιμαστούν και να απολαύσουν το ταξίδι τους.

Η επιστήμη πίσω από την ασθένεια του υψομέτρου

Η ασθένεια του υψομέτρου είναι σπάνια σε τοποθεσίες χαμηλότερες από 8.200 πόδια (2.500 μέτρα). Ωστόσο, γίνεται πολύ συνηθισμένο κατά την άνοδο πάνω από αυτό το υψόμετρο. Στην πραγματικότητα, επηρεάζει περίπου το 25% των επισκεπτών στα βουνά του Κολοράντο, όπου διεξάγω το μεγαλύτερο μέρος της έρευνάς μου.

Ο κίνδυνος αυξάνεται γρήγορα με υψηλότερες αναβάσεις. Πάνω από τα 9.800 πόδια (3.000 μέτρα), έως και το 75% των ταξιδιωτών μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα. Τα συμπτώματα της ασθένειας του υψομέτρου είναι συνήθως ήπια και συνίστανται σε πονοκέφαλο, ζάλη, ναυτία, κόπωση και αϋπνία. Συνήθως υποχωρούν μετά από μία έως δύο ημέρες, εφόσον οι ταξιδιώτες σταματήσουν την ανάβασή τους, και τα συμπτώματα υποχωρούν γρήγορα με την κάθοδο.

Όταν οι ταξιδιώτες δεν εγκλιματίζονται σωστά, μπορεί να είναι ευαίσθητοι σε απειλητικές για τη ζωή ασθένειες του υψομέτρου, όπως πνευμονικό οίδημα σε μεγάλο υψόμετρο ή εγκεφαλικό οίδημα σε μεγάλο υψόμετρο. Αυτές οι καταστάσεις χαρακτηρίζονται από συσσώρευση υγρών στους ιστούς των πνευμόνων και του εγκεφάλου, αντίστοιχα, και είναι οι πιο σοβαρές μορφές ασθένειας του υψομέτρου. Τα συμπτώματα της ασθένειας στο υψόμετρο πιστεύεται ότι προκαλούνται από την αυξημένη πίεση που περιβάλλει τον εγκέφαλο, η οποία προκύπτει από την αδυναμία του σώματος να εγκλιματιστεί σε υψηλότερα υψόμετρα.

Καθώς οι άνθρωποι εισέρχονται σε ένα περιβάλλον με χαμηλότερη ατμοσφαιρική πίεση και, επομένως, χαμηλότερη περιεκτικότητα σε οξυγόνο, ο ρυθμός αναπνοής τους αυξάνεται για να αντισταθμιστεί. Αυτό προκαλεί αύξηση της ποσότητας οξυγόνου στο αίμα καθώς και μειωμένα επίπεδα CO2, που στη συνέχεια αυξάνει το pH του αίματος. Ως αποτέλεσμα, τα νεφρά αντισταθμίζουν την απομάκρυνση μιας χημικής ουσίας που ονομάζεται διττανθρακικό από το αίμα στα ούρα. Αυτή η διαδικασία κάνει τους ανθρώπους να ουρούν περισσότερο και βοηθά στη διόρθωση της περιεκτικότητας σε οξύ και αλκαλικό περιεχόμενο του αίματος σε ένα πιο φυσιολογικό επίπεδο.

Η σημασία της σταδιακής ανάβασης

Οι ειδικοί της ιατρικής υψηλού υψομέτρου και άλλοι γιατροί γνωρίζουν εδώ και δεκαετίες ότι το να αφιερώνετε χρόνο για να ανεβείτε αργά είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποτρέψετε την ανάπτυξη της ασθένειας του υψομέτρου. Αυτή η στρατηγική δίνει στον οργανισμό χρόνο να ολοκληρώσει τις φυσικές του φυσιολογικές αποκρίσεις στις αλλαγές στην πίεση του αέρα και την περιεκτικότητα σε οξυγόνο. Στην πραγματικότητα, το να περάσετε μόνο μία νύχτα σε μέτριο υψόμετρο, όπως το Ντένβερ του Κολοράντο, το οποίο βρίσκεται στα 1.600 μέτρα, έχει αποδειχθεί ότι μειώνει σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης συμπτωμάτων.

Τα άτομα που παραλείπουν αυτό το βήμα και ταξιδεύουν απευθείας σε ψηλά υψόμετρα έχουν έως και τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν συμπτώματα ασθένειας στο υψόμετρο. Όταν πηγαίνετε σε υψόμετρα μεγαλύτερα από 11.000 πόδια, απαιτούνται πολλές ημέρες εγκλιματισμού. Οι ειδικοί συνιστούν γενικά να ανεβείτε όχι περισσότερο από 1.500 πόδια την ημέρα, αφού ξεπεραστεί το όριο των 8.200 ποδιών ανύψωσης.

Οι εργαζόμενοι σε μεγάλο υψόμετρο, όπως οι αχθοφόροι στα Ιμαλάια του Νεπάλ, διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο ασθένειας που σχετίζεται με το υψόμετρο. Αυτοί οι εργαζόμενοι συχνά δεν τηρούν τις συστάσεις εγκλιματισμού προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους κατά τις τουριστικές περιόδους. ως αποτέλεσμα, είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν σοβαρές μορφές ασθένειας του υψομέτρου.

Η εκπαίδευση σε μεγάλο υψόμετρο δίνει υποσχέσεις στους ασθενείς πριν από τη χειρουργική επέμβαση

Η εικονική πραγματικότητα στην άσκηση ανακουφίζει τον χρόνιο πόνο

Ποια εργαλεία βοηθούν στην προστασία των αυτιών μας;

Βρείτε το κατάλληλο κράνος ποδηλάτου για το παιδί σας