Απώλεια όσφρησης: Αν και συχνά υποτιμούμε την ικανότητά μας να μυρίζουμε σε σύγκριση με τις ικανότητές μας να βλέπουμε και να ακούμε, η οσφρητική μας αίσθηση παρέχει στον εγκέφαλo κρίσιμες πληροφορίες, από τον εντοπισμό πιθανών κινδύνων όπως ο καπνός μέχρι την αναγνώριση της γλυκιάς μυρωδιάς των φρεσκοψημένων μπισκότων.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο Ιατρικής ανακάλυψαν ότι η μείωση της όσφρησης ενός ατόμου με την πάροδο του χρόνου μπορεί όχι μόνο να προβλέψει την απώλεια της γνωστικής λειτουργίας του, αλλά και δομικές αλλαγές σε περιοχές του εγκεφάλου που είναι σημαντικές για τη νόσο του Αλτσχάιμερ και την άνοια. Τα ευρήματα, βασισμένα σε μια διαχρονική μελέτη 515 ηλικιωμένων ενηλίκων που δημοσιεύτηκε στις 2 Ιουλίου στο Alzheimer’s & Dementia: The Journal of the Alzheimer’s Association, θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη προληπτικού ελέγχου όσφρησης για την ανίχνευση γνωστικής εξασθένησης νωρίτερα στους ασθενείς.
“Αυτή η μελέτη παρέχει μια άλλη ένδειξη για το πώς μια ταχεία μείωση της όσφρησης είναι ένας πραγματικά καλός δείκτης του τι πρόκειται να συμβεί δομικά σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου”, δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας Jayant M. Pinto, MD, καθηγητής χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και ειδικός ΩΡΛ που μελετά την οσφρητική και ρινική νόσο. Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 6 εκατομμύρια Αμερικανοί πάσχουν από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, η οποία χαρακτηρίζεται από απώλεια μνήμης και άλλα συμπτώματα, όπως αλλαγές στη διάθεση και δυσκολία στην ολοκλήρωση των καθημερινών εργασιών. Δεν υπάρχει θεραπεία για τη νόσο Αλτσχάιμερ, αλλά ορισμένα φάρμακα μπορούν να επιβραδύνουν προσωρινά τα συμπτώματά της.
Η μνήμη παίζει κρίσιμο ρόλο στην ικανότητά μας να αναγνωρίζουμε μυρωδιές και οι ερευνητές γνώριζαν από καιρό τη σχέση μεταξύ της όσφρησης και της άνοιας. Οι πλάκες και τα μπερδέματα που χαρακτηρίζουν τον ιστό που έχει προσβληθεί από τη νόσο του Αλτσχάιμερ εμφανίζονται συχνά σε περιοχές που σχετίζονται με την όσφρηση και τη μνήμη πριν αναπτυχθούν σε άλλα μέρη του εγκεφάλου. Είναι ακόμα άγνωστο εάν αυτή η βλάβη προκαλεί πράγματι μείωση της όσφρησης ενός ατόμου. Ο Pinto και η ομάδα του ήθελαν να δουν εάν ήταν δυνατό να εντοπιστούν αλλοιώσεις στον εγκέφαλο που συσχετίζονται με την απώλεια όσφρησης και γνωστικής λειτουργίας ενός ατόμου με την πάροδο του χρόνου.
«Η ιδέα μας ήταν ότι τα άτομα με ραγδαία φθίνουσα αίσθηση όσφρησης με την πάροδο του χρόνου θα ήταν σε χειρότερη κατάσταση –και πιο πιθανό να έχουν εγκεφαλικά προβλήματα, ακόμη και Αλτσχάιμερ– συγκριτικά με άτομα των οποίων η όσφρηση μειωνόταν αργά ή διατηρούσαν μια φυσιολογική όσφρηση», είπε η Rachel Pacyna, τεταρτοετής φοιτήτρια ιατρικής στην Ιατρική Σχολή Pritzker του Πανεπιστημίου του Σικάγο και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. Η ομάδα αξιοποίησε ανώνυμα δεδομένα ασθενών από το Πρόγραμμα Μνήμης και Γήρανσης του Πανεπιστημίου Rush (MAP), μια ομάδα μελέτης που ξεκίνησε το 1997 και ερευνά χρόνιες καταστάσεις γήρανσης και νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως η νόσος Αλτσχάιμερ. Οι συμμετέχοντες στο MAP είναι ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας που ζουν σε κοινότητες συνταξιοδότησης ή κατοικίες ηλικιωμένων στο Βόρειο Ιλινόις και ελέγχονται ετησίως για την ικανότητά τους να αναγνωρίζουν ορισμένες μυρωδιές, τη γνωστική τους λειτουργία και για σημεία άνοιας, μεταξύ άλλων παραμέτρων υγείας. Ορισμένοι συμμετέχοντες έλαβαν επίσης μαγνητική τομογραφία.
Οι επιστήμονες του UChicago Medicine διαπίστωσαν ότι η ταχεία μείωση της όσφρησης ενός ατόμου κατά τη διάρκεια μιας περιόδου φυσιολογικής γνωστικής λειτουργίας προέβλεπε πολλαπλά χαρακτηριστικά της νόσου Αλτσχάιμερ, συμπεριλαμβανομένου του μικρότερου όγκου φαιάς ουσίας στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την όσφρηση και τη μνήμη, χειρότερη γνωστική λειτουργία και υψηλότερο κίνδυνο άνοιας στους ηλικιωμένους.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
