Ουκρανία: Ο γιατρός E. Τσίλης, διευθυντής τoυ μη κερδοσκοπικού οργανισμού Intersos στην Οδησσό, μιλάει για το δράμα των Ουκρανών

"Την πρώτη φορά που άκουσα τη σειρήνα για πυραυλική επίθεση με drone καμικάζι άρχισα να ψάχνομαι αριστερά και δεξιά τι γίνεται. Από ένα σημείο και μετά είναι πλέον στην καθημερινότητά μας. Τρεις με τέσσερις φορές την ημέρα χτυπάει ο συναγερμός. Έχει χαλαρώσει πλέον λίγο και δεν θα πας κατευθείαν στο καταφύγιο. Το ψυχολογικό κομμάτι είναι αυτό πλέον που καταρρακώνει τον κόσμο.

Ουκρανία: Ο γιατρός E. Τσίλης, διευθυντής τoυ μη κερδοσκοπικού οργανισμού ανθρωπιστικής βοήθειας που εργάζεται για να βοηθήσει τα θύματα φυσικών καταστροφών και ένοπλων συγκρούσεων Intersos στην Οδησσό, μιλάει στην ΕΡΤ, για το δράμα των Ουκρανών «Είδαμε μια καταστροφή. Αδιανόητη κατάσταση. Απελπισμένοι άνθρωποι. Το ψυχολογικό κομμάτι καταρρακώνει τον κόσμο. Το δράμα των Ουκρανών στην Οδησσό και κυρίως στα περίχωρα της πόλης περιέγραψε με συγκλονιστικές λεπτομέρειες ο γιατρός Ευάγγελος Τσίλης, που διευθύνει το εκεί παράρτημα της Intersos, που βρίσκεται σε διάφορες πόλεις της Ουκρανίας και παρέχει ιατρική βοήθεια στους πληγέντες. «Έχουμε συνεχόμενες διακοπές σε ρεύμα, νερό και θέρμανση. Μόνο δύο ώρες τα ξημερώματα έχει ρεύμα η Οδησσός και μαζεύεται όλη η οικογένεια για να ζεσταθεί. Τα παιδιά προσπαθούσαν να κάνουνε μάθημα στα καταφύγια και από τον Νοέμβριο και μετά έγινε ακόμη πιο δύσκολο. Το ψυχολογικό κομμάτι είναι αυτό πλέον που καταρρακώνει τον κόσμο».

Όσα είδε και βίωσε ο γιατρός Ευάγγελος Τσίλης:

«Η πρώτη μου επίσκεψη τον περασμένο Αύγουστο, ήταν στα κέντρα διανομής, όπου άνθρωποι, επί πολλές ώρες, περίμεναν για να παραλάβουν είδη πρώτης ανάγκης. Ήταν άνθρωποι απελπισμένοι. Ήταν άνθρωποι που στήνονταν στην ουρά επί δέκα ώρες για να παραλάβουν ρούχα, παπούτσια, φαγητό. Από εκεί και μετά ήταν κάτι κλιμακούμενο. Γυρνώντας μέσα στην πόλη και επισκεπτόμενοι τις διάφορες υπηρεσίες, είδαμε μια καταστροφή. Καταστροφή ψυχολογική και κοινωνική και κυρίως έξω από την Οδησσό. Ευτυχώς, η Οδησσός δεν ήταν από τις πόλεις που χτυπήθηκαν πολύ βαριά. Όμως, έξω από την Οδησσό προς το Νικολάεφ και τις γύρω περιοχές στην περιφέρεια υπήρχε μια καταστροφή. Είμαστε στον Αύγουστο, 6 μήνες μέσα στον πόλεμο και λίγο πριν από την αδιανόητη κλιμάκωση που σημειώθηκε τον Νοέμβριο. Ήταν συνεχείς και μαζικές οι επιχειρήσεις από τη Ρωσία σε υποδομές, με αποτέλεσμα από τέλη Νοεμβρίου περίπου και μετά να έχουμε συνεχόμενες διακοπές σε ρεύμα, νερό και θέρμανση.

Στην Οδησσό τον τελευταίο ενάμιση μήνα, είμαστε με δύο- δυόμιση ώρες την ημέρα ρεύμα. Είναι αδιανόητη η κατάσταση. Εγώ έχω και στην ομάδα μέσα άτομα, εσωτερικά εκτοπισμένους τους λέμε εμείς. Έχουν φύγει από τις πόλεις τους γιατί καταστράφηκαν, με αποτέλεσμα 3 με 5 τα ξημερώματα που είναι το δίωρο που μπορεί να έχουμε ρεύμα στην Οδησσό, να μαζεύονται, να συσπειρώνονται, να μαζεύεται όλη η οικογένεια για να μπορέσουν να ζεσταθούν όλοι μαζί. Κάναμε κάποιες διανομές στο Νικολάεφ και στα περίχωρα και ο κόσμος μαζεύτηκε εκεί πέρα για να παραλάβει τα θερμαντικά σώματα με δάκρυα στα μάτια. Όταν εμείς κάναμε τις διανομές στην Οδησσό ήταν στους μείον 6 μείον 7 βαθμούς και ήταν άνθρωποι χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, χωρίς θέρμανση. Τα παιδιά προσπαθούσαν να κάνουνε μάθημα στα καταφύγια και από τον Νοέμβριο και μετά έγινε ακόμη πιο δύσκολο. Λόγω των συνεχόμενων πυραυλικών επιδρομών και με τα drowns είναι πολύ δύσκολο να γίνει μέσω του ίντερνετ πλέον η τηλεκπαίδευση. Προσπάθησαν να ανοίξουν σε κάποιες περιοχές και στο Κίεβο και σε κάποιες άλλες περιοχές προσπάθησαν να επαναφέρουν τα παιδιά πίσω στα σχολεία, αλλά παραμένει πάρα πολύ δύσκολο.

“Την πρώτη φορά που άκουσα τη σειρήνα για πυραυλική επίθεση με drone καμικάζι άρχισα να ψάχνομαι αριστερά και δεξιά τι γίνεται. Από ένα σημείο και μετά είναι πλέον στην καθημερινότητά μας. Τρεις με τέσσερις φορές την ημέρα χτυπάει ο συναγερμός. Έχει χαλαρώσει πλέον λίγο και δεν θα πας κατευθείαν στο καταφύγιο. Το ψυχολογικό κομμάτι είναι αυτό πλέον που καταρρακώνει τον κόσμο. Τους πρώτους μήνες είχαμε την κατάσταση για τα είδη πρώτης ανάγκης πλέον πάνω στα είδη πρώτης ανάγκης, γιατί έχουμε και τις μόλις απελευθερωμένες περιοχές που έχουν αυτές τις ανάγκες, έρχονται και προστίθενται ανάγκες στην πρόσβαση στην υγεία και πρόσβαση στο ψυχοκοινωνικό κομμάτι. Εκεί έρχεται και κολλάει η Intersos. Από όταν ξεκίνησε έχουμε υποστηρίξει περίπου 100.000 άτομα. Σχεδόν 3.000 είναι οι επισκέψεις μέσω των κινητών μονάδων μας. 70.000 άτομα έχουν παραλάβει είδη πρώτης ανάγκης”. Επιστρέφει στην Οδησσό την Κυριακή, θα γυρίσει για Πάσχα και θα ξαναπάει στην Οδησσό. «Η δουλειά μου δεν έχει τελειώσει».

Πόλεμος: Οι εργαζόμενοι ψυχικής υγείας αντεπιτίθενται στην Ουκρανία

Το μετατραυματικό στρες επιβαρύνει τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας στην Ουκρανία, λένε οι ερευνητές

Ουκρανία: Η υγειονομική περίθαλψη της χώρας καταστράφηκε μετά τις επιθέσεις της Ρωσίας