Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για τα γονίδια ενός ατόμου, αλλά μπορούν να επηρεάσουν τη μακροπρόθεσμη ψυχική και σωματική υγεία του έθνους ελαχιστοποιώντας την παιδική φτώχεια. Αν δεν το πράξουν θα έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες για τα παιδιά που ζουν μέσα από τη σημερινή κρίση του κόστους ζωής.
Παιδική Ηλικία Στέρηση: Ο πληθωρισμός τρέχει σε υψηλά επίπεδα σε όλο τον κόσμο, τροφοδοτούμενος σε μεγάλο βαθμό από τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία και την πανδημία COVID. Ως αποτέλεσμα, πολλά νοικοκυριά πρέπει να επιλέξουν μεταξύ φαγητού και θέρμανσης. Η στέρηση έχει τρομερή άμεση επίδραση στα παιδιά -όπως γνωρίζει όποιος έχει βιώσει πραγματική πείνα- αλλά μπορεί επίσης να επηρεάσει πράγματα όπως η παρορμητική συμπεριφορά στη μετέπειτα ζωή.
Η “παρορμητικότητα”, η προτίμηση στην άμεση ικανοποίηση, έχει συνδεθεί με την αύξηση των δαπανών για φαγητό, ιδίως για ανθυγιεινά, υψηλής θερμιδικής αξίας τρόφιμα. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που βιώνουν φτώχεια και επισιτιστική ανασφάλεια τείνουν να έχουν υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος ως ενήλικες από εκείνα που δεν βιώνουν.Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Scientific Reports νωρίτερα φέτος, οι συνάδελφοί μου και εγώ δείξαμε ότι τα παιδιά που βιώνουν στέρηση κάνουν πιο παρορμητικές επιλογές από ό,τι τα παιδιά που δεν βιώνουν στέρηση.
Μελετήσαμε 146 παιδιά, με μέσο όρο ηλικίας οκτώ ετών, που ζούσαν σε μερικές από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Αγγλίας και τα συγκρίναμε με παιδιά που ζούσαν σε μερικές από τις πιο εύπορες γειτονιές. Στα παιδιά δόθηκε η δυνατότητα να επιλέξουν μεταξύ του να πάρουν στο σπίτι ένα μικρό χρηματικό ποσό (για παράδειγμα, 1 λίρα) ή να πάρουν 10 λίρες την εβδομάδα ή και περισσότερα ένα χρόνο αργότερα. Το πόσο καιρό ένα άτομο είναι διατεθειμένο να περιμένει για το μεγαλύτερο χρηματικό ποσό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό ενός “ποσοστού προεξόφλησης” που δείχνει πόσο ο χρόνος αναμονής μειώνει την αξία των χρημάτων.
Ένα παρορμητικό άτομο μπορεί να προτιμήσει £1 τώρα, επειδή η αξία των £10 σε έξι μήνες “προεξοφλείται” σε λιγότερο από £1 αυτή τη στιγμή. Αυτό σημαίνει ότι, γι’ αυτόν, οι 10 λίρες, έχουν προεξοφληθεί κατά 9 λίρες κατά τη διάρκεια της εξάμηνης αναμονής. Ένα λιγότερο παρορμητικό άτομο μπορεί να είναι πρόθυμο να περιμένει έξι μήνες για 10 λίρες, αλλά όχι να περιμένει ένα ολόκληρο χρόνο για 15 λίρες. Αυτό σημαίνει ότι, γι’ αυτόν, η αξία των 15 λιρών μειώνεται κατά 5 λίρες κατά την επιπλέον αναμονή των έξι μηνών. Αυτό το ποσοστό έκπτωσης είναι ένα μέτρο του πόσο παρορμητικός είναι κάποιος. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά που ζούσαν στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές είχαν σημαντικά υψηλότερα ποσοστά έκπτωσης από τα παιδιά που ζούσαν στις λιγότερο υποβαθμισμένες περιοχές, ανεξάρτητα από την ηλικία ή τη νοημοσύνη, γεγονός που υποδεικνύει ότι η στέρηση ήταν ο αιτιώδης παράγοντας στην επιλογή των παιδιών.
Ένα σταθερό χαρακτηριστικό
Αυτή η προτίμηση στα άμεσα αποτελέσματα είναι ένα σταθερό χαρακτηριστικό της προσωπικότητας που παραμένει σταθερό σε όλη τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου. Στην πιο πρόσφατη μελέτη μας, που δημοσιεύθηκε στο Royal Society Open Science, διερευνήσαμε την παρορμητικότητα σε περισσότερους από 1.000 ηλικιωμένους ενήλικες ηλικίας 50 έως 90 ετών. Διαπιστώσαμε ότι οι ηλικιωμένοι ενήλικες, που ζουν στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές, δείχνουν την ίδια προτίμηση για μικρότερα-πιο σύντομα οικονομικά αποτελέσματα με τα παιδιά στην πρώτη μας μελέτη. Διαπιστώσαμε, επίσης, ότι η εργασία ενός ατόμου προέβλεπε τις επιλογές που έκανε. Οι ενήλικες που εργάζονται σε τεχνικά επαγγέλματα ή επαγγέλματα ρουτίνας, όπως οι μηχανικοί ή οι καθαριστές, επέλεξαν να λάβουν μικρότερα χρηματικά ποσά από το να περιμένουν μεγαλύτερα ποσά σε σύγκριση με τα άτομα που ασκούν επαγγελματικά επαγγέλματα, όπως οι μηχανικοί ή οι επιστήμονες.
Τα ευρήματα αυτά είναι ανησυχητικά επειδή η παρορμητικότητα δεν προβλέπει μόνο την παχυσαρκία. Τα ευρήματα αυτά μας λένε πολλά για το γιατί οι άνθρωποι που ζουν σε φτωχότερες περιοχές τείνουν να είναι πιο ανθυγιεινοί από τους ανθρώπους που ζουν σε πλούσιες περιοχές. Οι άνθρωποι που βιώνουν στερήσεις ως παιδιά είναι πιο πιθανό να επιλέξουν να κάνουν πράγματα που, αν και μπορεί να είναι ευχάριστα βραχυπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα είναι ανθυγιεινά. Αυτό περιλαμβάνει την υπερκατανάλωση τροφής, τη λήψη ναρκωτικών, το κάπνισμα τσιγάρων και τον τζόγο. Γνωρίζουμε επίσης ότι η παρορμητικότητα μπορεί να συμβάλει στην εξήγηση του γιατί ορισμένοι άνθρωποι γίνονται εθισμένοι, ενώ άλλοι άνθρωποι μπορούν να αποφύγουν ορισμένες από τις πιο βλαβερές συνέπειες των ναρκωτικών και του αλκοόλ. Η στέρηση είναι ένας από τους πολλούς παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε παρορμητική συμπεριφορά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου. Η γενετική παίζει επίσης ρόλο στην παρορμητικότητα. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για τα γονίδια ενός ατόμου, αλλά μπορούν να επηρεάσουν τη μακροπρόθεσμη ψυχική και σωματική υγεία του έθνους ελαχιστοποιώντας την παιδική φτώχεια. Αν δεν το πράξουν θα έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες για τα παιδιά που ζουν μέσα από τη σημερινή κρίση του κόστους ζωής.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
