Τουλάχιστον τα δύο τρίτα των εγγεγραμμένων στο Medicare έχουν δύο ή περισσότερες χρόνιες παθήσεις, σύμφωνα με ομοσπονδιακά δεδομένα. Αυτό τους καθιστά επιλέξιμους για ένα ομοσπονδιακό πρόγραμμα που, από το 2015, ανταμείβει τους γιατρούς που κάνουν περισσότερα για τη διαχείριση της υγείας τους εκτός των επισκέψεων στο γραφείο. Ωστόσο, ενώ η πρώιμη έρευνα διαπίστωσε ότι η υπηρεσία, που ονομάζεται Διαχείριση Χρόνιας Φροντίδας, μείωσε τις επισκέψεις στα επείγοντα και σε νοσοκομεία σε νοσοκομεία και μείωσε τις συνολικές δαπάνες για την υγεία, η απορρόφηση ήταν υποτονική.
Ομοσπονδιακά δεδομένα από το 2019 δείχνουν ότι μόλις το 4% των δυνητικά επιλέξιμων εγγεγραμμένων συμμετείχε στο πρόγραμμα, ένα ποσοστό που φαίνεται να παρέμεινε σταθερό μέχρι το 2023, σύμφωνα με ανάλυση του Mathematica. Περίπου 12.000 γιατροί τιμολόγησαν το Medicare κάτω από τον μανδύα CCM το 2021, σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα Medicare που αναλύθηκαν από το KFF Health News. (Τα δεδομένα του Medicare περιλαμβάνουν γιατρούς που έχουν χρεώσει ετησίως το CCM τουλάχιστον δώδεκα φορές.) Συγκριτικά, τα ομοσπονδιακά δεδομένα δείχνουν ότι περίπου 1 εκατομμύριο πάροχοι συμμετέχουν στο Medicare.
Παρόλο που η στρατηγική απέτυχε σε μεγάλο βαθμό να ανταποκριθεί στις δυνατότητές της, χιλιάδες γιατροί αύξησαν τον ετήσιο μισθό τους με τη συμμετοχή τους, και βοηθητικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις έχουν εμφανιστεί για να βοηθήσουν τους γιατρούς να επωφεληθούν από το πρόγραμμα. Τα ομοσπονδιακά στοιχεία έδειξαν ότι περίπου 4.500 γιατροί έλαβαν τουλάχιστον 100.000 $ έκαστος σε αμοιβή CCM το 2021. Μέσω του προγράμματος CCM, η Medicare πληρώνει για να αναπτύξει ένα σχέδιο φροντίδας ασθενών, να συντονίσει τη θεραπεία με ειδικούς και να κάνει τακτικά check-in με τους δικαιούχους.
Η Medicare πληρώνει τους γιατρούς κατά μέσο όρο μηνιαίως 62 $ ανά ασθενή, για 20 λεπτά εργασίας με τον καθένα, σύμφωνα με εταιρείες του κλάδου. Χωρίς το πρόγραμμα, οι πάροχοι έχουν συχνά λίγα κίνητρα να αφιερώσουν χρόνο στον συντονισμό της περίθαλψης, επειδή δεν μπορούν να χρεώσουν το Medicare για τέτοιες υπηρεσίες. Οι ειδικοί της πολιτικής για την υγεία λένε ότι πολλοί παράγοντες περιορίζουν τη συμμετοχή στο πρόγραμμα. Το κυριότερο μεταξύ αυτών είναι ότι απαιτεί τόσο από τους γιατρούς όσο και από τους ασθενείς να συμμετέχουν. Οι γιατροί ενδέχεται να μην έχουν την ικανότητα να παρακολουθούν τακτικά τους ασθενείς εκτός των επισκέψεων στο ιατρείο.
Μερικοί ανησυχούν επίσης για την εκπλήρωση των αυστηρών απαιτήσεων τεκμηρίωσης του Medicare για αποζημίωση και διστάζουν να ζητήσουν από τους ασθενείς να συμμετάσχουν σε ένα πρόγραμμα που μπορεί να απαιτεί μηνιαία συμπληρωματική πληρωμή, εάν δεν έχουν συμπληρωματική πολιτική. «Αυτό το πρόγραμμα είχε τη δυνατότητα να έχει μεγάλο αντίκτυπο», δήλωσε ο Kenneth Thorpe, ειδικός σε θέματα υγείας του Πανεπιστημίου Emory για τις χρόνιες ασθένειες. «Αλλά ήξερα ότι δεν θα λειτουργούσε ποτέ από την αρχή γιατί συντάχθηκε λάθος».
Είπε ότι τα περισσότερα ιατρεία δεν έχουν δημιουργηθεί για την παρακολούθηση ασθενών στο σπίτι. «Αυτό είναι πολύ χρονοβόρο και δεν είναι κάτι που συνηθίζουν να κάνουν οι γιατροί ή έχουν χρόνο να κάνουν», είπε ο Thorpe. Για τους ασθενείς, το πρόγραμμα CCM προορίζεται να επεκτείνει τον τύπο περίθαλψης που προσφέρεται στο παραδοσιακό Medicare με χρέωση για υπηρεσία, ώστε να ταιριάζει με τα οφέλη που —τουλάχιστον θεωρητικά— μπορούν να λάβουν μέσω του Medicare Advantage, το οποίο διαχειρίζονται ιδιωτικοί ασφαλιστές. Ωστόσο, το πρόγραμμα CCM είναι ανοιχτό τόσο για τους δικαιούχους του Medicare όσο και για τους δικαιούχους του Medicare Advantage.
Το πρόγραμμα είχε επίσης σκοπό να ενισχύσει τις αμοιβές σε γιατρούς πρωτοβάθμιας περίθαλψης και άλλους γιατρούς που αμείβονται σημαντικά λιγότερο από το Medicare από τους ειδικούς, δήλωσε ο Mark Miller, πρώην εκτελεστικός διευθυντής της συμβουλευτικής επιτροπής πληρωμών Medicare, που συμβουλεύει το Κογκρέσο. Αυτή τη στιγμή είναι εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Arnold Ventures, μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης που επικεντρώνεται στην πολιτική υγείας. Παρά τη γοητεία των επιπλέον χρημάτων, ορισμένοι γιατροί έχουν αναβληθεί από το αρχικό κόστος του προγράμματος.
