Άθληση Πάρκινσον: Ποιο σπορ βελτιώνει την ισορροπία και την κινητικότητα

Μπορεί η άθληση να αυξήσει την ισορροπία και την κινητικότητα στους ασθενείς με νόσο Πάρκινσον και να βελτιώσει τη ζωή τους;

Άθληση Πάρκινσον: Η ισορροπημένη διατροφή και η άσκηση μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην καθυστερημένη εκδήλωση των πρώιμων συμπτωμάτων της νόσου Πάρκινσον, το ίδιο ευεργετικό όμως αποδεικνύεται και ένα σπορ ίσως όχι τόσο δημοφιλές στη χώρα μας: το γκολφ. Αυτό υποστηρίζουν τα αποτελέσματα μιας προκαταρκτικής μελέτης που θα παρουσιαστεί στο διαδικτυακό συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας (17-22 Απριλίου). Η έρευνα έδειξε ότι το γκολφ είναι καλύτερο σε σύγκριση με το τάι τσι όσον αφορά τη βελτίωση της ισορροπίας και της κινητικότητας.

«Ήδη γνωρίζαμε ότι οι άνθρωποι που πάσχουν από τη νόσο Πάρκινσον επωφελούνται από την άσκηση, όμως δεν είναι αρκετοί οι ασθενείς που χρησιμοποιούν την άσκηση ως μέθοδο θεραπείας» αναφέρει σχετικά η συγγραφέας της έρευνας Anne-Marie A. Wills γιατρός στο Γενικό Νοσοκομείο της Βοστώνης στην Μασαχουσέτη και μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας. «Το γκολφ στην Αμερική είναι μια διάσημη δραστηριότητα ειδικά σε ανθρώπους άνω των 55 ετών, πράγμα που θα μπορούσε να ενθαρρύνει όλο και περισσότερους ασθενείς να το δοκιμάσουν. Αποφασίσαμε να συγκρίνουμε το γκολφ με το τάι τσι στη μελέτη μας επειδή το τάι τσι είναι μια στάνταρ πρακτική για το γκολφ που βελτιώνει την ισορροπία και αποτρέπει τις πτώσεις στους ασθενείς με τη νόσο Πάρκινσον».

Η έρευνα εξέτασε 20 ασθενείς με ήπιας μορφής Πάρκινσον. Ο καθένας από αυτούς συμμετείχε για δέκα εβδομάδες σε δύο ομαδικά μαθήματα μίας ώρας κάθε εβδομάδα, είτε γκολφ ή τάι τσι, εντελώς δωρεάν. Οκτώ άτομα ανατέθηκαν τυχαία να εξασκήσουν τις σωματικές κινήσεις του γκολφ σε ένα χώρο οδήγησης, ενώ 12 εξασκήθηκαν στο τάι τσι. Στην αρχή και στο τέλος της μελέτης οι ερευνητές έκαναν τεστ σε όλους για να μετρήσουν την ισορροπία τους, την ικανότητά τους στο περπάτημα και τον κίνδυνο πτώσης στους πιο ηλικιωμένους συμμετέχοντες. Αυτή η μέτρηση έγινε με την εξής πρακτική: χρονομέτρησαν τον κάθε συμμετέχοντα από τη στιγμή που θα σηκωθεί από μια καρέκλα, θα περπατήσει περίπου τρία μέτρα και μετά θα επιστρέψει και θα ξανακαθίσει στην καρέκλα.

Όσοι συμμετέχοντες ασχολήθηκαν με το γκόλφ, ήταν γρηγορότεροι κατά 0.96 δευτερόλεπτα στο τεστ στο τέλος της μελέτης, ενώ όσοι ασχολήθηκαν με το τάι τσι ήταν κατά 0.33 δευτερόλεπτα πιο αργοί: «Αν και τα αποτελέσματα φαίνονται εκπληκτικά, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο αριθμός των συμμετεχόντων είναι μικρός, το ίδιο και η περίοδος της μελέτης» σύμφωνα με την Wills. «Σίγουρα χρειάζεται περαιτέρω μελέτη σε μεγαλύτερες ομάδες ασθενών και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα».

Oι ερευνητές επίσης αναφέρουν ότι οι συμμετέχοντες γενικά έμειναν ικανοποιημένοι με το σπορ που διάλεξαν, παρόλα αυτά, όσοι έπαιζαν στο γκολφ ήταν πιο πιθανό να το συνεχίσουν σε ποσοστό 86%: «Η ανακάλυψη ότι όσοι έπαιζαν γκολφ είναι πιο πιθανό να συνεχίσουν και μετά το πέρας της έρευνας είναι από μόνη της συναρπαστική διότι τελικά δεν έχει σημασία πόσο ευεργετική είναι μια άσκηση ή ένα σπορ ως δεδομένο εάν οι άνθρωποι στην πραγματικότητα δεν το ακολουθούν ή δεν τους αρέσει» σημειώνει η Wills. «Οπότε εάν σας ευχαριστεί περισσότερο το γκόλφ σε σχέση με το ται τσι, εννοείται πως θα συνεχίσετε να ασχολείστε με αυτό» καταλήγει.

Τα ψυχικά οφέλη του αθλητισμού ως αντίδοτο στην καραντίνα

Η άθληση και τα πολλαπλά οφέλη στον οργανισμό

Υπαίθρια γυναστήρια στη Γερμανία στη μάχη κατα του κορωνοϊού από αλυσιδα γυμναστηρίων