Η μελέτη μας υπογραμμίζει την ανάγκη δημιουργίας δίκαιων συστημάτων και διαδικασιών που δημιουργούν ευκαιρίες για τις ομάδες πρωτοβάθμιας περίθαλψης να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στον επηρεασμό του γενικού και ειδικού για τον COVID-19 εμβολιασμού στη σχετική λήψη αποφάσεων».
Sars-Cov-2: Οι γιατροί πρωτοβάθμιας περίθαλψης που εξυπηρετούσαν περιθωριοποιημένες κοινότητες είχαν το υψηλότερο ποσοστό ασθενών που δεν είχαν εμβολιαστεί κατά του COVID-19, σύμφωνα με καναδικά δεδομένα. Μια μελέτη με περισσότερους από 9000 οικογενειακούς γιατρούς στο Οντάριο διαπίστωσε επίσης ότι οι γιατροί με το μεγαλύτερο ποσοστό μη εμβολιασμένων ασθενών ήταν πιο πιθανό να είναι άνδρες, να έχουν εκπαιδευτεί εκτός Καναδά, να είναι μεγαλύτεροι και να εργάζονται με αυξημένη αμοιβή για υπηρεσία μοντέλο από τους ομολόγους τους που είχαν χαμηλότερα ποσοστά μη εμβολιασμένων ασθενών. «Οι οικογενειακοί γιατροί με τους περισσότερους μη εμβολιασμένους ασθενείς ήταν επίσης πιο πιθανό να είναι μόνοι επαγγελματίες και λιγότερο πιθανό να έχουν ασκηθεί σε μοντέλα που βασίζονται σε ομάδες, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να έχουν λιγότερο προσωπικό υποστήριξης στις κλινικές τους», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Jennifer Shuldiner, PhD, επιστήμονας στο Νοσοκομείο Women’s College στο Τορόντο του Οντάριο του Καναδά. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στις 8 Απριλίου στο CMAJ.
Ανάγκη έναντι πόρων
Η Shuldiner και η ομάδα της εργάζονταν σε ένα έργο για την παροχή πρόσθετης υποστήριξης σε οικογενειακούς γιατρούς με μεγάλο αριθμό ασθενών που δεν είχαν κάνει τους εμβολιασμούς για τον COVID-19. Στόχος τους ήταν να ενθαρρύνουν τους οικογενειακούς γιατρούς να υποστηρίξουν αυτούς τους ασθενείς στον εμβολιασμό. “Καθώς σχεδιάζαμε αυτό το έργο, αναρωτηθήκαμε πώς μπορεί να διαφέρουν αυτοί οι γιατροί και οι ασθενείς τους. Ποια χαρακτηριστικά μπορεί να έχουν που θα μας επέτρεπαν να σχεδιάσουμε και να εφαρμόσουμε μια παρέμβαση με υψηλή αποδοχή και αντίκτυπο;” είπε. Οι ερευνητές διεξήγαγαν μια συγχρονική μελέτη κοόρτης με βάση τον πληθυσμό χρησιμοποιώντας συνδεδεμένα διοικητικά σύνολα δεδομένων στο Οντάριο. Υπολόγισαν το ποσοστό των μη εμβολιασμένων ασθενών κατά του SARS-CoV-2 που εγγράφηκαν σε κάθε οικογενειακό γιατρό ολοκληρωμένης φροντίδας, κατέταξαν τους γιατρούς ανάλογα με το ποσοστό των μη εμβολιασμένων ασθενών και εντόπισαν 906 γιατρούς στο κορυφαίο 10% των μη εμβολιασμένων ασθενών. Αυτοί οι γιατροί συγκρίθηκαν με το υπόλοιπο 90% των οικογενειακών γιατρών. Οι γιατροί με το υψηλότερο ποσοστό μη εμβολιασμένων ασθενών φρόντισαν 259.130 μη εμβολιασμένους ασθενείς από την 1η Νοεμβρίου 2021.
Το ποσοστό των ασθενών που έλαβαν δύο ή περισσότερες δόσεις του εμβολίου SARS-CoV-2 σε αυτήν την ομάδα ήταν 74,2%. Συγκριτικά, το ποσοστό των ασθενών που έλαβαν δύο ή περισσότερες δόσεις του εμβολίου ήταν 87,0% στο υπόλοιπο 90% των γιατρών. Οι γιατροί με το μεγαλύτερο ποσοστό μη εμβολιασμένων ασθενών ήταν πιθανότερο να είναι άνδρες (64,6% έναντι 48,1%), να έχουν εκπαιδευτεί εκτός Καναδά (46,9% έναντι 29,3%), να είναι μεγαλύτεροι (μέση ηλικία, 56 ετών έναντι 49 ετών) και να εργάζονται σε ένα βελτιωμένο μοντέλο αμοιβής για υπηρεσία (49% έναντι 28%). Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι ασθενείς που εγγράφηκαν με γιατρούς στην πιο μη εμβολιασμένη ομάδα έτειναν να ζουν σε μέρη με μεγαλύτερη εθνοτική ποικιλομορφία, υψηλότερη υλική στέρηση και χαμηλότερα εισοδήματα. Το ποσοστό των πρόσφατων μεταναστών ήταν υψηλότερο σε αυτήν την ομάδα. “Κλινικές ή ιατρεία με μεγάλο αριθμό μη εμβολιασμένων ασθενών θα μπορούσαν να αποτελέσουν βιώσιμους στόχους για προσπάθειες συντονισμού της δημόσιας υγείας και της πρωτοβάθμιας περίθαλψης”, δήλωσε η Shuldiner. Τα ευρήματα δείχνουν “τη συνεχιζόμενη αντίστροφη σχέση μεταξύ της ανάγκης για φροντίδα και της προσβασιμότητας και χρήσης της. Με άλλα λόγια, οι πρακτικές με τη μεγαλύτερη ανάγκη λαμβάνουν τους λιγότερους πόρους”, σημείωσε. “Γνωρίζουμε ότι οι σχέσεις με έμπιστους οικογενειακούς γιατρούς μπορούν να επηρεάσουν θετικά τις αποφάσεις των ασθενών. Η μελέτη μας υπογραμμίζει την ανάγκη δημιουργίας δίκαιων συστημάτων και διαδικασιών που δημιουργούν ευκαιρίες για τις ομάδες πρωτοβάθμιας περίθαλψης να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στον επηρεασμό του γενικού και ειδικού για τον COVID-19 εμβολιασμού στη σχετική λήψη αποφάσεων».
Βοηθώντας Ιατρούς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας
Σχολιάζοντας τη μελέτη, η Sabrina Wong, RN, PhD, καθηγήτρια νοσηλευτικής στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας στο Βανκούβερ, Βρετανική Κολομβία, Καναδάς, είπε: «Έκαναν μια πολύ ωραία ανάλυση για να το δείξουν χρησιμοποιώντας διοικητικά δεδομένα και νομίζω ότι οι πληροφορίες που έχουν αποκαλύψει θα είναι χρήσιμες στην προσπάθεια να καλύψουν τα κενά και να παράσχουν σε αυτούς τους ασκούμενους περισσότερη υποστήριξη».
Η Wong δεν συμμετείχε στη μελέτη. “Οι πληροφορίες που παρέχουν θα είναι χρήσιμες για να μας βοηθήσουν να προχωρήσουμε στη συνεργασία με κοινότητες με υποεξυπηρετούμενες, ελλιπείς πόρους και επίσης ελπίζουμε να παράσχουμε περισσότερους πόρους στους κλινικούς ιατρούς, τους οικογενειακούς γιατρούς και τους νοσηλευτές που εργάζονται σε αυτούς τους τομείς”, είπε. «Οι συγγραφείς επισημαίνουν επίσης ότι πρέπει να υπάρξει περισσότερη συνεργασία μεταξύ της δημόσιας υγείας και της πρωτοβάθμιας περίθαλψης για να στηρίξουν αυτές τις κοινότητες στις προσπάθειές τους να φέρουν τα εμβόλια στους ανθρώπους σε αυτές τις κοινότητες που τα χρειάζονται». Η μελέτη υποστηρίχθηκε από επιχορήγηση του Καναδικού Ινστιτούτου Έρευνας Υγείας. Ο Shuldiner και η Wong δεν ανέφεραν καμία σχετική οικονομική σχέση.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
