Πόνος μνήμη: Τι διαμορφώνει την εμπειρία του πόνου αργότερα στη ζωή;

Πόνος μνήμη: Όταν οι άνθρωποι βιώνουν υψηλά επίπεδα πόνου, μπορούν να δημιουργήσουν μακροχρόνιες και συνειρμικές αναμνήσεις φόβου

Ενώ ο πόνος και ο φόβος είναι πολύ διαφορετικές εμπειρίες, προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι μερικές φορές μπορεί να σχετίζονται στενά μεταξύ τους. Για παράδειγμα, όταν πολλά ζώα και άνθρωποι βρίσκονται σε επικίνδυνες ή απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις, ο οξύς φόβος μπορεί να καταστείλει την αντίληψή τους για τον πόνο, επιτρέποντάς τους να εστιάσουν πλήρως την προσοχή τους σε αυτό που τους συμβαίνει. Αντίθετα, η έρευνα έδειξε ότι όταν οι άνθρωποι βιώνουν υψηλά επίπεδα πόνου, μπορούν να δημιουργήσουν μακροχρόνιες και συνειρμικές αναμνήσεις φόβου που τους κάνουν να φοβούνται καταστάσεις που συνδέουν με τον πόνο που ένιωσαν.

Αυτές οι αναμνήσεις μπορούν με τη σειρά τους να αυξήσουν την ευαισθησία τους στον πόνο ή να οδηγήσουν στην ανάπτυξη μη βοηθητικών προτύπων συμπεριφοράς που στοχεύουν στην αποφυγή του πόνου. Η αύξηση της έντασης με την οποία τα ζώα ή οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τον πόνο μετά από πολύ οδυνηρές εμπειρίες του παρελθόντος θα μπορούσε να είναι αρεστή στη φοβερή προσμονή τους για τον πόνο. Ωστόσο, τα ακριβή νευρικά θεμέλια αυτής της διαδικασίας δεν είναι ακόμα καλά κατανοητά.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης πραγματοποίησαν πρόσφατα μια μελέτη με στόχο να κατανοήσουν καλύτερα ποιες περιοχές του εγκεφάλου των ποντικών αποθηκεύουν πολύ οδυνηρές εμπειρίες και πώς αυτές οι αποθηκευμένες αναμνήσεις μπορούν να επηρεάσουν τις μελλοντικές εμπειρίες πόνου. Τα ευρήματά τους, που δημοσιεύθηκαν στο Nature Neuroscience, υποδηλώνουν ότι αυτές οι μνήμες αποθηκεύονται στον προμετωπιαίο φλοιό, την περιοχή που καλύπτει το μπροστινό μέρος του εγκεφάλου των θηλαστικών.

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια σειρά πειραμάτων σε ενήλικα ποντίκια χρησιμοποιώντας μια μέθοδο νευρικής σήμανσης και οπτογενετικές τεχνικές. Κατά τη διάρκεια αυτών των πειραμάτων, τα ποντίκια δέχτηκαν μικρά ηλεκτροσόκ στα πόδια τους και ρυθμίστηκαν να φοβηθούν να δεχτούν ξανά αυτά τα σοκ. Η ομάδα χρησιμοποίησε επίσης οπτογενετικές τεχνικές είτε για να ενεργοποιήσει είτε να καταστείλει διαφορετικά νευρικά κυκλώματα στον εγκέφαλο των ποντικών, για να καθορίσει πώς αυτό θα επηρεάσει την ευαισθησία τους στον πόνο.

«Δείχνουμε σε ποντίκια ότι η μακροχρόνια συνειρμική μνήμη φόβου που είναι αποθηκευμένη σε νευρωνικά εγγράμματα στον προμετωπιαίο φλοιό καθορίζει εάν ένα επώδυνο επεισόδιο διαμορφώνει την εμπειρία του πόνου αργότερα στη ζωή», έγραψαν στην εργασία τους η Alina Stegemann, ο Sheng Liu και οι συνεργάτες τους. «Επιπλέον, υπό συνθήκες φλεγμονώδους και νευροπαθητικού πόνου, τα προμετωπιαία εγγράμματα φόβου επεκτείνονται για να περιλάβουν νευρώνες που αντιπροσωπεύουν τον πόνο και την αίσθηση αφής, οδηγώντας σε έντονες αλλαγές στην προμετωπιαία συνδεσιμότητα με περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τον φόβο.»

Η πρόσφατη εργασία αυτής της ομάδας ερευνητών σκιαγραφεί μερικούς από τους νευρικούς μηχανισμούς που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ρόλο στη διαιώνιση του πόνου για μεγάλες χρονικές περιόδους που προκύπτουν από το σχηματισμό φοβικών συνειρμικών αναμνήσεων του παρελθόντος πόνου. Τα ευρήματά τους θα μπορούσαν ενδεχομένως να εμπνεύσουν την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών παρεμβάσεων για εκδηλώσεις χρόνιου πόνου που μπορούν να συνδεθούν με προηγούμενες επώδυνες εμπειρίες. Αυτές οι θεραπευτικές παρεμβάσεις θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να συνδυάσουν τη γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία με φάρμακα που στοχεύουν τα νευρικά κυκλώματα στον προμετωπιαίο φλοιό.

«Αυτά τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν ότι ένα διακριτό υποσύνολο νευρώνων του προμετωπιαίου φλοιού μπορεί να ευθύνεται για την εξουθενωτική συννοσηρότητα του φόβου και του χρόνιου πόνου και δείχνουν ότι η άμβλυνση της μνήμης φόβου του πόνου μπορεί να ανακουφίσει τον ίδιο τον χρόνιο πόνο», έγραψαν οι Stegemann, Liu και οι συνεργάτες τους στην εργασία τους. «Η μελέτη μας παρέχει αιτιώδεις ενδείξεις για τη μείωση του παθολογικού πόνου υπερνικώντας τον προληπτικό φόβο και δίνει ώθηση για την ανάπτυξη παρεμβάσεων που στοχεύουν το προμετωπιαίο κύκλωμα σε άτομα με χρόνιο πόνο και συννοσηρό φόβο».

Πώς δημιουργείται η αχίλλειος τενοντίτιδα;

Πεινάτε ακόμη και έπειτα από ένα ολόκληρο γεύμα;

Μελέτη προσφέρει νέες ελπίδες στους ανθρώπους που ζουν με χρόνιο πόνο στην πλάτη

Kοινά λάθη που μπορούν να κάνουν τον πόνο της περιόδου σας χειρότερο!