Καμία από τις μεταλλάξεις που τεκμηριώνονται επί του παρόντος στον ιό SARS-CoV-2 δεν φαίνεται να αυξάνει τη μεταδοτικότητα του, σύμφωνα με μια μελέτη που διεξήχθη από του UCL. Η ανάλυση των γονιδιωμάτων του ιού από περισσότερους από 15.000 ασθενείς με COVID-19 από 75 χώρες δημοσιεύεται ως προ-εκτύπωση στο bioRxiv και δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί από ομοτίμους.
Τα ευρήματα βασίζονται σε μια μελέτη από ομοτίμους που δημοσιεύθηκε στο Infection, Genetics and Evolution νωρίτερα αυτό το μήνα, η οποία χαρακτήρισε μοτίβα ποικιλομορφίας που αναδύονται στο γονιδίωμα του SARS-CoV-2, του κοροναϊού που προκαλεί τη συνεχιζόμενη πανδημία της νόσου COVID-19.
Ο επικεφαλής συγγραφέας καθηγητής Francois Balloux (Ινστιτούτο Γενετικής του UCL) δήλωσε: «Καθώς έχει τεκμηριωθεί ένας αυξανόμενος αριθμός μεταλλάξεων, οι επιστήμονες προσπαθούν γρήγορα να ανακαλύψουν εάν κάποια από αυτές θα μπορούσε να κάνει τον ιό πιο μολυσματικό ή θανατηφόρο, καθώς είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε τέτοιες αλλαγές όσο το δυνατόν νωρίτερα.
«Χρησιμοποιήσαμε μια νέα τεχνική για να προσδιορίσουμε εάν οι ιοί με τη νέα μετάλλαξη μεταδίδονται στην πραγματικότητα με υψηλότερο ρυθμό και διαπίστωσαν ότι καμία από τις υποψήφιες μεταλλάξεις δεν φαίνεται να ωφελεί τον ιό».
Οι κοροναϊοί, όπως και άλλοι ιοί RNA, μπορούν να αναπτύξουν μεταλλάξεις με τρεις διαφορετικούς τρόπους: κατά λάθος από την αντιγραφή σφαλμάτων κατά τη διάρκεια της ιογενούς αντιγραφής , μέσω αλληλεπιδράσεων με άλλους ιούς που μολύνουν το ίδιο κύτταρο (ανασυνδυασμός ή επαναταξινόμηση) ή μπορούν να προκληθούν από συστήματα τροποποίησης RNA ξενιστή τα οποία αποτελούν μέρος της ανοσίας του ξενιστή (π.χ. το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου).
Οι περισσότερες μεταλλάξεις είναι ουδέτερες, ενώ άλλες είναι επωφελείς ή επιζήμιες για τον ιό. Τόσο οι ουδέτερες όσο και οι επωφελείς μεταλλάξεις μπορούν να γίνουν πιο συχνές καθώς μεταδίδονται σε απογόνους ιούς. Η ερευνητική ομάδα από το UCL, το Cirad και το Université de la Réunion, και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, έχουν μέχρι στιγμής εντοπίσει 6.822 μεταλλάξεις στο SARS-CoV-2 σε ολόκληρο το παγκόσμιο σύνολο δεδομένων. Για 273 από τις μεταλλάξεις, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι έχουν συμβεί επανειλημμένα και ανεξάρτητα. Από αυτούς, οι ερευνητές επιβεβαίωσαν 31 μεταλλάξεις που έχουν συμβεί τουλάχιστον 10 φορές ανεξάρτητα κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Για να ελέγξουν εάν οι μεταλλάξεις αυξάνουν τη μετάδοση του ιού που τους μεταφέρει, οι ερευνητές μοντελοποίησαν το εξελικτικό δέντρο του ιού και ανέλυσαν εάν μια συγκεκριμένη μετάλλαξη γινόταν όλο και πιο συχνή σε ένα δεδομένο κλαδί του εξελικτικού δέντρου – δηλαδή, εξετάζοντας εάν, μετά από μια μετάλλαξη αναπτύσσεται πρώτα σε έναν ιό, οι απόγονοι αυτού του ιού ξεπερνούν τα στενά συγγενικά άτομα που δεν τον μεταφέρουν.
Οι ερευνητές δεν βρήκαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι κάποια από τις κοινές μεταλλάξεις αυξάνει τη μεταδοτικότητα του ιού. Αντ ‘αυτού, διαπίστωσαν ότι ορισμένες κοινές μεταλλάξεις είναι ουδέτερες, αλλά οι περισσότερες είναι ελαφρώς επιζήμιες για τον ιό. Οι μεταλλάξεις που αναλύθηκαν περιελάμβαναν μία στην πρωτεΐνη ιού αιχμής που ονομάζεται D614G, η οποία έχει αναφερθεί ευρέως ως μια κοινή μετάλλαξη που μπορεί να κάνει τον ιό πιο μεταδοτικό. Τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι αυτή η μετάλλαξη στην πραγματικότητα δεν σχετίζεται με αυξημένη μετάδοση ιών.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι περισσότερες από τις κοινές μεταλλάξεις φαίνεται να έχουν προκληθεί από το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα, αντί να είναι το αποτέλεσμα της προσαρμογής του ιού στον νέο ανθρώπινο ξενιστή του. Ο πρώτος συγγραφέας Δρ. Lucy van Dorp (Ινστιτούτο Γενετικής του UCL) δήλωσε: «Είναι απλώς αναμενόμενο ότι ένας ιός θα μεταλλαχθεί και τελικά θα αποκλίνει σε διαφορετικές γενεές καθώς γίνεται πιο συνηθισμένος στους ανθρώπινους πληθυσμούς, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οποιαδήποτε γενεαλογία θα εμφανιστούν πιο μεταδοτικά ή επιβλαβή “.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
