Νόσος Πάρκινσον: Νέα μελέτη προσφέρει ελπίδα για θεραπεία

Νόσος Πάρκινσον: Οι συγγραφείς της μελέτης δήλωσαν ότι η θεραπεία με βλαστοκύτταρα θα μπορούσε ενδεχομένως να συνδυαστεί με υπάρχουσες προσεγγίσεις για τη θεραπεία της νόσου και άλλων νευροεκφυλιστικών παθήσεων.

Η πειραματική θεραπεία αντικατάστασης βλαστοκυττάρων για τη νόσο του Πάρκινσον δείχνει πολλά υποσχόμενη σε αρουραίους και σύντομα θα δοκιμαστεί κλινικά σε ανθρώπους, λένε οι ερευνητές. «Δεν μπορούμε να είμαστε πιο ενθουσιασμένοι από την ευκαιρία να βοηθήσουμε άτομα που πάσχουν από [μια] γενετική μορφή της νόσου του Πάρκινσον, αλλά τα διδάγματα από αυτή τη δοκιμή θα επηρεάσουν άμεσα τους ασθενείς που υποφέρουν από σποραδικές ή μη γενετικές μορφές της νόσου. ” δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Τζέφρι Κόρντοουερ, διευθυντής του Κέντρου Έρευνας Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων ASU-Banner στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, στο Τέμπε.

Η νόσος του Πάρκινσον προκαλεί βλάβη σε έναν συγκεκριμένο τύπο νευρώνα στον εγκέφαλο που παράγει έναν χημικό αγγελιοφόρο που ονομάζεται ντοπαμίνη. Η έλλειψη ντοπαμίνης προκαλεί σωματικά συμπτώματα όπως ακαμψία και τρόμο, καθώς και ψυχικά συμπτώματα όπως κατάθλιψη, άγχος, προβλήματα μνήμης, παραισθήσεις και άνοια. Δεν υπάρχει θεραπεία που να αναστρέφει ή να σταματήσει την εξέλιξη της νόσου του Πάρκινσον, η οποία επηρεάζει περισσότερους από 10 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Στο περιοδικό npj Regenerative Medicine, οι ερευνητές περιέγραψαν πρόσφατα τη μετατροπή των κυττάρων του αίματος των ενηλίκων σε λειτουργικούς νευρώνες που μπορούν να εγκατασταθούν στον εγκέφαλο και να διανέμουν ντοπαμίνη.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μια ομάδα των λεγόμενων πολυδύναμων βλαστοκυττάρων (iPSCs) είχε καλή απόδοση όταν εμφυτεύτηκε στον εγκέφαλο αρουραίων, αναστρέφοντας συμπτώματα που μοιάζουν με το Πάρκινσον. Χρησιμοποίησαν iPSC που καλλιεργήθηκαν για διαφορετικές χρονικές περιόδους και διαπίστωσαν ότι εκείνα που καλλιεργήθηκαν για 17 ημέρες πριν από τη διαφοροποίηση σε νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη επιβίωσαν σε μεγαλύτερους αριθμούς και ήταν καλύτερα στο να στέλνουν τα κλαδιά τους σε μεγάλες αποστάσεις συγκριτικά με όσα καλλιεργήθηκαν για 24 ή 37 ημέρες. “Αυτό είναι σημαντικό, γιατί θα πρέπει να αναπτυχθούν σε μεγάλες αποστάσεις στον μεγαλύτερο ανθρώπινο εγκέφαλο και τώρα γνωρίζουμε ότι τα κύτταρα αυτά είναι ικανά να το κάνουν”, δήλωσε ο Kordower σε σχετική ανακοίνωση του πανεπιστημίου.

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι η δόση των iPSC είναι σημαντική. Ένας μικρός αριθμός οδήγησε σε αμελητέα ανάκαμψη, αλλά ένας μεγάλος αριθμός παρήγαγε περισσότερη νευρική διακλάδωση και πλήρη αναστροφή των συμπτωμάτων που μοιάζουν με Πάρκινσον στους αρουραίους. Η προγραμματισμένη κλινική δοκιμή σε ανθρώπους θα περιλαμβάνει ασθενείς με Πάρκινσον με μια γενετική μετάλλαξη. Αυτοί οι ασθενείς έχουν τα τυπικά σωματικά συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον, αλλά δεν αναπτύσσουν νοητική έκπτωση ή άνοια. Εάν η θεραπεία είναι αποτελεσματική, θα ακολουθήσουν μεγαλύτερες δοκιμές. Οι συγγραφείς της μελέτης σημείωσαν ότι η θεραπεία με βλαστοκύτταρα θα μπορούσε ενδεχομένως να συνδυαστεί με υπάρχουσες προσεγγίσεις για τη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον και άλλων νευροεκφυλιστικών ασθενειων.

Τι είναι το Πάρκισον και ποια συμπτώματα έχει;

Είναι αυτοάνοσο το Πάρκινσον;

Νέοι στόχοι για τη θεραπεία της νόσου Πάρκινσον

Οι επιζώντες καρδιακής προσβολής έχουν λιγότερες πιθανότητες για Πάρκινσον