Μνήμη ηλικιωμένοι: Οι ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας αποθηκεύουν πάρα πολλές πληροφορίες, επομένως κατά μία έννοια δυσκολεύονται να εστιάσουν την προσοχή τους σε μια πληροφορία στόχο και αποκλείουν κάθε είδους άλλους περισπασμούς.
Φανταστείτε μια ντουλάπα γεμάτη με θησαυρούς που συσσωρεύτηκαν κατά τη διάρκεια μιας ζωής με πλούσιες εμπειρίες. Τώρα, φανταστείτε να πηγαίνετε σε αυτό το ντουλάπι για να βρείτε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Μόνο ίσως αποσπαστείτε από ένα άλλο, πιο δελεαστικό στοιχείο από το παρελθόν σας. Ή βρίσκετε το αντικείμενο που αναζητάτε αλλά είναι συνυφασμένο με έξι παρόμοια αντικείμενα και η απόσυρση του ενός θα τραβήξει όλο το κουβάρι. Έτσι λειτουργεί η μνήμη ενός ηλικιωμένου ανθρώπου, ισχυρίζεται μια νέα θεωρία. Οι ηλικιωμένοι παλεύουν με τη μνήμη όχι επειδή δυσκολεύονται να θυμηθούν πράγματα, αλλά επειδή το μυαλό τους είναι υπερβολικά φορτωμένο με αναμνήσεις που αξίζουν μια ζωή.
Πώς και γιατί φθίνει η μνήμη;
“Υπάρχει αυτή η διαδεδομένη ιδέα ότι οι μνήμες των ηλικιωμένων είναι κάπως φτωχές ή ότι έχουν αδύναμες μνήμες που δεν περιέχουν πολλές πληροφορίες”, δήλωσε ο Tarek Amer, μεταδιδακτορικός ερευνητής στα πανεπιστήμια Columbia και Harvard και επικεφαλής συγγραφέας ενός νέου έγγραφο στο Trends in Cognitive Sciences που εξηγεί αυτή τη νέα θεωρία. “Αλλά με βάση πολλά στοιχεία, στην πραγματικότητα υποστηρίζουμε το αντίθετο. Οι ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας αποθηκεύουν πάρα πολλές πληροφορίες, επομένως κατά μία έννοια δυσκολεύονται να εστιάσουν την προσοχή τους σε μια πληροφορία στόχο και αποκλείουν κάθε είδους άλλους περισπασμούς.” πρόσθεσε.
Όταν κάποιος επιχειρεί να αποκτήσει πρόσβαση σε μια μνήμη, ο εγκέφαλός του κοσκινίζει γρήγορα όλα όσα είναι αποθηκευμένα σε αυτήν για να βρει τις σχετικές πληροφορίες, γράφουν ο Amer και οι συνεργάτες του. Οι νέοι δεν έχουν τόσες προηγούμενες γνώσεις κρυμμένες στον εγκέφαλό τους, επομένως είναι πιο εύκολο γι ‘αυτούς να βρουν τη μνήμη που αναζητούν χωρίς να αποσπώνται από άσχετες αναμνήσεις. Αλλά οι ηλικιωμένοι πρέπει να σκάψουν μέσα από ένα τεράστιο όγκο προηγούμενων γνώσεων όταν αναζητούν μια συγκεκριμένη μνήμη. Είναι πιο δύσκολο για τους ηλικιωμένους να καταστείλουν άσχετες αναμνήσεις και συχνά βγάζουν μια σωρό άλλες αναμνήσεις που είναι κολλημένες σε αυτήν που αναζητούσαν, σύμφωνα με μελέτες συμπεριφοράς και απεικόνισης εγκεφάλου που αναφέρθηκαν από τους ερευνητές.
“Αν γνωρίζετε πέντε διαφορετικούς ανθρώπους με το ίδιο μικρό όνομα — πέντε διαφορετικούς Johns, για παράδειγμα — και προσπαθείτε να θυμηθείτε το επίθετο ενός από τους Johns που γνωρίζετε, όλα τα διαφορετικά επώνυμα θα σας έρθουν στο μυαλό και ουσιαστικά θα παρεμβαίνουν με την ικανότητά σου να θυμάσαι το επίθετο που προσπαθείς να θυμηθείς”, είπε ο Άμερ, αναφέροντας ένα παράδειγμα. Αν και αυτό έχει παρουσιαστεί ως αδυναμία του γερασμένου μυαλού, ο Amer είπε ότι αυτό είναι κυρίως μια συνάρτηση των τεστ ανάκλησης που χρησιμοποιούνται συνήθως στα εργαστήρια ψυχολογίας για τη μέτρηση της μνήμης. Αν το δούμε με άλλο τρόπο, αυτή η ακαταστασία του εγκεφάλου δίνει στην πραγματικότητα στους ηλικιωμένους ένα πλεονέκτημα έναντι των νεότερων όταν πρόκειται για εργασίες που περιλαμβάνουν δημιουργικότητα ή σοφία, είπε ο Amer.
Σημασία των ευρημάτων
Λόγω του τρόπου με τον οποίο εκτελούνται τα τεστ μνήμης, υπάρχουν πολλές μελέτες που υποστηρίζουν την ιδέα ότι η υπερβολική ακαταστασία στο μυαλό των ηλικιωμένων προκαλεί χειρότερη απόδοση μνήμης, είπε. “Αυτό που χρειάζεται ακόμα περισσότερη δουλειά για να δώσει περισσότερα στοιχεία για αυτή τη θεωρία είναι το άλλο άκρο, δείχνοντας ότι αυτοί οι τύποι αναπαραστάσεων ακατάστατης ή εμπλουτισμένης μνήμης σε ηλικιωμένους μπορεί να είναι ωφέλιμοι σε εργασίες που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή ζωή”, είπε ο Amer. Για παράδειγμα, μελέτες έχουν δείξει ότι οι ηλικιωμένοι υπερτερούν των νεότερων ενηλίκων όταν τους ζητείται να εκτελέσουν μια εργασία εναλλακτικών χρήσεων — ένα ψυχολογικό τεστ στο οποίο τους δίνουν ένα κοινό αντικείμενο όπως ένα σφυρί και τους ζητείται να βρουν χρήσεις εκτός του κουτιού. το.
“Μπορείτε να σκεφτείτε ότι οι ηλικιωμένοι έχουν αυτές τις επιπλέον πληροφορίες που τους επιτρέπουν να σχηματίσουν αυτές τις ευρείες συσχετίσεις μεταξύ διαφορετικών τμημάτων πληροφοριών. Οι ηλικιωμένοι σχηματίζουν αυτές τις ακατάστατες αναμνήσεις, αλλά όταν έρθει η ώρα να χρησιμοποιήσουν αυτές τις επιπλέον πληροφορίες, μπορούν να αποδώσουν καλύτερα σε αυτές τις εργασίες δημιουργικότητας”. Η νέα θεωρία “έχει νόημα για μένα”, είπε ο Aaron Bonner-Jackson, νευροψυχολόγος στο Κέντρο Υγείας του Εγκεφάλου Lou Ruvo της κλινικής του Κλίβελαντ. “Οι εγκέφαλοι των ηλικιωμένων ενηλίκων ρίχνουν ένα ευρύτερο δίχτυ σε ό,τι προσπαθούν να κάνουν και αυτό μπορεί να έχει καλές και κακές συνέπειες”, είπε.
Αυτό βοηθά να εξηγηθεί γιατί η αφήγηση είναι τόσο διασκεδαστική για τους ηλικιωμένους, ειδικά όταν τείνει να περιπλανηθεί λίγο, σύμφωνα με τον Bonner-Jackson. “Μπορεί να τους γίνει μια ερώτηση και μετά επειδή έχουν τόσους πολλούς συσχετισμούς, που μπορεί να πυροδοτήσουν μια παλιά ανάμνηση ή το όνομα ενός ατόμου ή κάτι που έκαναν στο παρελθόν. Η ανάμνηση μπορεί να είναι πολύ ευχάριστη για τους ηλικιωμένους, γιατί συχνά μπορούν να κάνουν συσχετισμούς με περισσότερα πράγματα”. Δείχνει επίσης τι μπορούν να φέρουν οι ηλικιωμένοι στο τραπέζι, όσον αφορά τη χρήση της εμπειρίας της ζωής τους για να βρουν καλύτερες λύσεις σε ορισμένα προβλήματα. “Μερικές φορές φέρνουν πολύ περισσότερους συνειρμούς σε ό,τι κάνουν από ό,τι μπορεί να κάνει ένας νεότερος ενήλικας και νομίζω ότι απολύτως αυτό θα μπορούσε να είναι μια πηγή δημιουργικότητας και σοφίας που θα τους έδινε ένα πλεονέκτημα”, είπε ο Bonner-Jackson.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
