Επιστημονικά Νέα

Μελέτη: Τα μωρά μπορεί να προκαλέσουν αλλαγές στον εγκέφαλο σε νέους μπαμπάδες

Μελέτη: Τα μωρά μπορεί να προκαλέσουν αλλαγές στον εγκέφαλο σε νέους μπαμπάδες

Μελέτη: Νέα έρευνα τώρα δείχνει ότι διακριτές αλλαγές ξεδιπλώνονται και στον εγκέφαλο ενός νέου πατέρα.

Όταν οι άντρες γίνονται γονείς, αλλάζουν πολλά στη ζωή τους, λιγότερος ύπνος και περισσότερος χρόνος αφιερωμένος στη φροντίδα των παιδιών τους έρχεται στο μυαλό, αλλά νέα έρευνα τώρα δείχνει ότι διακριτές αλλαγές ξεδιπλώνονται και στον εγκέφαλο ενός νέου πατέρα. Οι ερευνητές σάρωσαν τους εγκεφάλους νέων πατέρων για να ανακαλύψουν και να μελετήσουν αυτές τις αλλαγές αφού υποψιάστηκαν ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο και είδαν στοιχεία από μελέτες σε ζώα ότι η νέα πατρότητα θα ήταν μία από τις φορές που ο εγκέφαλος ενός άνδρα θα παρουσίαζε ενισχυμένη νευροπλαστικότητα.

Πατρότητα

Η νέα πατρότητα είναι μια προσαρμοστική εποχή, όταν οι μπαμπάδες μαθαίνουν πώς να φροντίζουν τα μωρά τους, να διαβάζουν τα σήματα τους και να επικοινωνούν μαζί τους, εξήγησε ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης Darby Saxbe, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια. «Όλα αυτά απαιτούν πραγματικά τον εγκέφαλο να αναπτυχθεί, να αλλάξει και να αναπτυχθεί για να ταιριάζει σε αυτό το νέο συμπεριφορικό ρεπερτόριο», σημείωσε ο Saxbe. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος περνά από αλλαγές σε διάφορες περιόδους της ζωής, συμπεριλαμβανομένης της πρώιμης παιδικής ηλικίας και της εφηβείας. Οι άνθρωποι έχουν επίσης πλαστικότητα στον εγκέφαλο όταν μαθαίνουν πώς να παίζουν ένα μουσικό όργανο, να μιλούν μια νέα γλώσσα ή να κάνουν ψυχοθεραπεία, είπε. Αν και υπάρχουν περισσότερες έρευνες για αλλαγές στον εγκέφαλο των νέων μητέρων παρά των νέων πατέρων, είναι περιορισμένη και για τους δύο, είπε ο Saxbe.

Για να μελετήσουν το θέμα, ερευνητές στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ισπανία σάρωσαν τους εγκεφάλους 40 μελλοντικών πατέρων, οι μισοί σε καθεμία από τις δύο χώρες. Περιλάμβαναν επίσης μια ομάδα σύγκρισης 17 άτεκνων ανδρών των οποίων ο εγκέφαλος υποβλήθηκε σε σάρωση στην Ισπανία. Οι Ισπανοί ερευνητές σάρωσαν τους εγκεφάλους των 20 πατέρων πριν μείνει έγκυος η σύντροφός τους και πάλι περίπου δύο ή τρεις μήνες μετά τη γέννα. Οι Αμερικανοί ερευνητές εξέτασαν τον εγκέφαλο των μελλοντικών πατέρων όταν οι σύντροφοί τους ήταν στο τρίτο τρίμηνο, περίπου στις 30 εβδομάδες. Τα ξανασκάναραν όταν τα μωρά ήταν 7 ή 8 μηνών. Οι ερευνητές έψαχναν για αλλαγές στους μπαμπάδες παρόμοιες με αυτές στις μαμάδες, με εκπληκτικές μειώσεις στον όγκο της φαιάς ουσίας.

“Νομίζεις ότι προχωράς σε αυτό το νέο στάδιο της ζωής, ο εγκέφαλος θα αναπτυχθεί. Φαινόταν ότι ο εγκέφαλος κατά κάποιο τρόπο εδραιωνόταν και εξορθολογιζόταν, ίσως γινόταν πιο αποτελεσματικός, ιδιαίτερα σε τομείς που σχετίζονται με την κοινωνική γνώση που ήταν συνδεδεμένοι. στην προσκόλληση της μητέρας με τους απογόνους τους», είπε ο Saxbe. «Ήμασταν περίεργοι να δούμε αν θα δείξαμε παρόμοια μοτίβα στους πατεράδες, και αυτό βρήκαμε σε κάποιο βαθμό. «Ένα από τα μηνύματα ήταν ότι οι αλλαγές στους άνδρες ήταν λιγότερο εντυπωσιακές, ήταν πιο λεπτές και ήταν συγκεκριμένα μόνο στο ανώτερο στρώμα του φλοιού του εγκεφάλου, όχι τόσο στις υποφλοιώδεις περιοχές που εμπλέκονται περισσότερο. στο συναίσθημα, την ανίχνευση απειλών και την ανάδειξη, που είναι τομείς όπου είδαμε αλλαγή στις μητέρες», είπε ο Saxbe.

Στους άνδρες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι πιο σημαντικές αλλαγές ήταν στον φλοιό. Οι σαρώσεις εγκεφάλου έδειξαν αλλαγές στα μέρη του φλοιού που επεξεργάζονται οπτικές πληροφορίες και αποτελούν μέρος του δικτύου προεπιλεγμένης λειτουργίας του εγκεφάλου, το οποίο μπορεί να γίνει ενεργό κατά τη διάρκεια της αφηρημάδας, της ανάκλησης μνήμης ή της σκέψης για το μέλλον. Αυτές οι περιοχές μπορεί επίσης να εμπλέκονται στην ενσυναίσθηση. Οι ερευνητές προσπαθούν ακόμη να καταλάβουν τους λόγους για τις αλλαγές. «Νομίζω ότι ένα συναρπαστικό πράγμα για το να το βρεις αυτό στους άνδρες είναι ότι υποδηλώνει ότι δεν είναι μόνο η επιρροή της εγκυμοσύνης», είπε ο Saxbe.

Πιθανώς η εμπειρία της αλληλεπίδρασης με ένα βρέφος να προκαλεί αυτή τη νευροπλαστικότητα, είπε. “Και για το γιατί οι αλλαγές φάνηκαν λιγότερο αξιοσημείωτες ή εντυπωσιακές, νομίζω ότι αυτό αντανακλά τη μεταβλητότητα στη συμπεριφορά του πατέρα”, είπε ο Saxbe. «Μερικοί πατέρες είναι βασικοί φροντιστές που είναι πραγματικά πρακτικοί και άλλοι πατεράδες μπορεί να είναι λιγότερο δεσμευμένοι». Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Cerebral Cortex. Ο Δρ Alex Leow, καθηγητής ψυχιατρικής και βιομηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις του Σικάγο, είπε ότι η επιστήμη τώρα εκτιμά ότι οι άνθρωποι έχουν πολλές διαφορές και ότι είναι σημαντικό να μελετάμε διαφορετικές ομάδες. Υπάρχει μεγαλύτερη επίγνωση των διαφορών φύλου στον εγκέφαλο ανδρών και γυναικών, τόσο στη δομή όσο και στη λειτουργία, είπε ο Leow.

Ο Leow σημείωσε ότι το δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας είναι μια έννοια που είναι δημοφιλής μεταξύ των επιστημόνων του εγκεφάλου για περίπου 10 έως 15 χρόνια. Η ιδέα είναι ότι ο εγκέφαλος είναι ενεργός ακόμα κι αν σκέφτεται απλώς τις εργασίες της ημέρας. “Πολλά από τα πράγματα που σκέφτεται ο εγκέφαλος όταν δεν κάνουμε μια εργασία είναι να σκεφτόμαστε πραγματικά τον εαυτό μας. Αποδεικνύεται ότι αυτή είναι ακριβώς μια θεμελιώδης λειτουργία αυτού του δικτύου προεπιλεγμένης λειτουργίας”, είπε ο Leow. Το πού βρίσκεται ένα άτομο όσον αφορά τη διάρκεια ζωής του μπορεί επίσης να κάνει τη διαφορά. Η εστίαση ενός ατόμου μπορεί να είναι διαφορετική στα 20 του από ό,τι όταν κάνει παιδιά, όταν τα παιδιά του είναι στην εφηβεία ή όταν πλησιάζουν στη συνταξιοδότηση, είπε ο Leow. “Και μπορώ να δω ότι όταν οι γονείς περιμένουν τώρα ένα νεογέννητο μωρό, αυτή η αντανάκλαση είναι εντελώς διαφορετική. Είναι ένα πολύ διαφορετικό είδος αντανάκλασης”, είπε ο Leow.

«Και νομίζω ότι με αυτή την έννοια, είναι πολύ λογικό να επηρεάζεται το πρωτεύον τμήμα του εγκεφάλου το δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας.” Άλλες μελέτες παρακολούθησαν τις μητέρες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να δουν εάν οι αλλαγές μετά την εγκυμοσύνη επανήλθαν στην αρχική τους τιμή ή ήταν μόνιμες. Αυτό θα ήταν μια ενδιαφέρουσα επακόλουθη ερώτηση που πρέπει να ακολουθηθεί μετά από αυτή τη μελέτη, είπε ο Leow. Ο Saxbe θα ήθελε τώρα να μάθει εάν οι ατομικές διαφορές στη συμπεριφορά του πατέρα μπορεί να συνδέονται με ορισμένες από τις εγκεφαλικές αλλαγές και πολλά άλλα. «Πιστεύω ότι μόλις και μετά βίας ξύναμε την επιφάνεια της κατανόησης του εγκεφάλου των γονέων», είπε ο Saxbe.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε Eπίσης:

Το άγχος μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες πρόωρου τοκετού

Είναι σωστό να κάνετε σεξ ενώ μοιράζεστε το δωμάτιο με το μωρό σας;

Πώς μπορούν να κοιμηθούν τα βρέφη χωρίς να κλαίνε;

Πόσο φθείρονται τα δόντια από τη χρήση του μπιμπερό;

svg%3E svg%3E
svg%3E
svg%3E
Περισσότερα

Το τεστ ομιλίας ενός λεπτού θα μπορούσε να βοηθήσει στην αξιολόγηση του κινδύνου άνοιας

«Οι αξιολογήσεις που βασίζονται στην ομιλία είναι μια άλλη ευκαιρία για να εξοικονομήσουμε χρόνο ως γιατροί για να κάνουμε αξιολογήσεις πριν έρθει κάποιος στην κλινική μνήμης», είπε.

Σταδιακή γνωστική εξασθένηση σε ενήλικες με τρέμουλο στα χέρια

Ιδιοπαθής τρόμος: Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει λεπτομέρειες σχετικά με τον αυξημένο κίνδυνο ήπιας γνωστικής εξασθένησης και άνοιας που μπορεί να αντιμετωπίσουν τα άτομα με ιδιοπαθή τρόμο.

Τι είναι η σκωληκοειδίτιδα και πότε πρέπει να αφαιρείται;

Σκωληκοειδίτιδα χειρουργείο: Η σκωληκοειδίτιδα είναι μια ιατρική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από τη φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης, ενός μικρού θύλακα που βρίσκεται στο κάτω δεξιό μέρος της κοιλιάς.

Τι είναι η νόσος του Addison και πώς αντιμετωπίζεται;

Νόσος Addison: Η νόσος του Addison, γνωστή και ως πρωτοπαθής επινεφριδιακή ανεπάρκεια, είναι μια σπάνια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ανεπαρκή παραγωγή κορτιζόλης και συχνά ορμονών αλδοστερόνης από τα επινεφρίδια.

Τι είναι η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και πώς αντιμετωπίζεται;

Aγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα: Η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα (AS) είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος που επηρεάζει κυρίως τη σπονδυλική στήλη, προκαλώντας πόνο, δυσκαμψία και τελικά σύντηξη των σπονδύλων.