Επιστημονικά Νέα

Αυτισμός: πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται από γονείς

Αυτισμός: πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται από γονείς

Μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη έδειξε ότι, όταν οι γονείς έχουν περάσει ειδικό πρόγραμμα εκπαίδευσης, για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στο παιδί με αυτισμό, παρατηρούνται αξιοσημείωτες ενδείξεις βελτίωσης. Βασική προϋπόθεση, ωστόσο, είναι η παρέμβαση να ξεκινά σε προσχολικό στάδιο.

Πρόκειται για τα αποτελέσματα της έρευνας Pre-School Autism Communication Trial (PACT), που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό The Lancet.

Οι ερευνητές των Πανεπιστημίων του Μάντσεστερ, του Νιούκαστλ και του King’s College του Λονδίνου, με επικεφαλής τον καθηγητή Παιδοψυχιατρικής Τζόναθαν Γκριν, μελέτησαν 152 αυτιστικά παιδιά, δύο έως τεσσάρων ετών, μαζί με τους γονείς τους, για έξι μήνες.

«Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν εντυπωσιακά, αρκεί να έχουμε υπόψη μας ότι δεν πρόκειται για θεραπεία του αυτισμού, παρά τη βελτίωση, καθώς τα παιδιά εξακολουθούσαν να έχουν συμπτώματα αυτισμού. Όμως φαίνεται πως, η έγκαιρη παρέμβαση στους γονείς και στον τρόπο που αλληλεπιδρούν με τα παιδιά τους, μπορεί, όντως, να οδηγήσει σε βελτιώσεις σε βάθος χρόνου» σχολιάζει ο Μηνάς Καπετανάκης, MD, PhD c, παιδίατρος, ειδικός παιδονευρολόγος, διδάκτωρ παιδονευρολογίας στο Πανεπιστημίου Lund Σουηδίας και μέλος της Παιδονευρολογικής Εταιρίας Σουηδίας.

Αν και παλαιότερα ο αυτισμός νοείτο ως μια ενιαία πάθηση, σήμερα οι διαταραχές, που σχετίζονται με τον αυτισμό, εμπεριέχουν ένα μεγάλο φάσμα καταστάσεων. Πρόκειται για τις «Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές» (ΔΑΔ), που είναι νευροψυχιατρικές καταστάσεις οι οποίες εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία εκφάνσεων και προκύπτουν από διάφορους παράγοντες περιβαλλοντικούς και μη. Συνεπώς ο όρος αυτισμός σχετίζεται με διαταραχές, που εκδηλώνονται με διάφορες μορφές σε διαφορετικά άτομα, γι’ αυτό και μιλάμε για «φάσμα του αυτισμού» ή «αυτιστικό φάσμα».

«Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 5.000 παιδιά και ενήλικα άτομα με κλασικό αυτισμό και 30.000 άτομα με αυτιστικού τύπου διαταραχές ανάπτυξης. Πιθανόν, όμως, τα νούμερα να είναι κατά πολύ μεγαλύτερα, καθώς διευρύνεται η διαδικασία της διάγνωσης» σύμφωνα με τον Δρ. Καπετανάκη.

Σε ό,τι αφορά στην αιτία του αυτισμού, ο κ. Καπετανάκης εξηγεί ότι, «αν και εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη, έρευνες υποδεικνύουν ένα νευρολογικό πρόβλημα, που επηρεάζει εκείνα τα τμήματα του εγκεφάλου, τα οποία επεξεργάζονται τη γλώσσα και τις πληροφορίες, που δίνουν οι αισθήσεις. Ίσως υπάρχει μια δυσαναλογία κάποιων συγκεκριμένων νευροχημικών ουσιών στον εγκέφαλο. Μερικές φορές μπορεί να εμπλέκονται και γενετικοί παράγοντες. Πιθανότερα ο αυτισμός να είναι απόρροια ενός συνδυασμού αιτιών».

Εκτός από τα σοβαρά προβλήματα στη γλώσσα και τις κοινωνικές σχέσεις, τα άτομα με αυτισμό βιώνουν συχνά μια τρομερή υπερκινητικότητα ή ασυνήθιστη παθητικότητα στις καθημερινές τους δραστηριότητες, καθώς επίσης και στις σχέσεις τους με τους γονείς τους, τα μέλη της οικογένειας και τα άλλα άτομα.

Στον αυτισμό τα προβλήματα συμπεριφοράς κυμαίνονται από πολύ σοβαρά έως πολύ ελαφριάς μορφής. Τα σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς εκδηλώνονται με τη μορφή ασυνήθιστης, επιθετικής και, σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμα και αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς. Αυτοί οι τρόποι συμπεριφοράς μπορεί να είναι επίμονοι και πολύ δύσκολο να αλλάξουν. Στην πιο ελαφριά του μορφή ο αυτισμός μοιάζει με μαθησιακή δυσκολία. Συχνά, όμως, ακόμα και άτομα που πάσχουν από ελαφριά μορφή αυτισμού έχουν σημαντικές αναπηρίες στην καθημερινή τους ζωή, λόγω των ελλείψεών τους στους τομείς της επικοινωνίας και των κοινωνικών σχέσεων.

«Τόσο η πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη PACT, όσο και άλλες δείχνουν ότι όλα τα άτομα με αυτισμό μπορούν να βελτιωθούν σημαντικά με την κατάλληλη θεραπευτική και εκπαιδευτική αντιμετώπιση. Πολλά άτομα με αυτισμό δείχνουν τελικά μεγαλύτερη ανταπόκριση στους άλλους, καθώς μαθαίνουν να κατανοούν τον κόσμο γύρω τους. Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες διαταραχές της παιδικής ηλικίας, είναι σημαντικό να γίνει νωρίς η διάγνωση της διαταραχής, ο καθορισμός των σημείων, όπου εντοπίζονται οι μεγαλύτερες δυσκολίες στο άτομο, και έτσι να ξεκινήσει νωρίς και η αντιμετώπισή του, δηλαδή η πρώιμη παρέμβαση» καταλήγει ο Δρ. Μηνάς Καπετανάκης.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε Eπίσης:

Πώς να βοηθήσετε κάποιον που κατέρρευσε από θερμοπληξία;

Καρκίνος: Συσχέτιση μεταξύ της βιταμίνης D, του εντερικού μικροβιώματος και της ανοσοθεραπείας - Νέα έρευνα

svg%3E svg%3E
svg%3E
svg%3E
Περισσότερα

Ο θόρυβος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων

Με ένα αυξανόμενο ποσοστό του πληθυσμού που εκτίθεται σε επιβλαβή κυκλοφοριακό θόρυβο ακόμα και μετά το τέλος της πανδημίας του Covid, οι προσπάθειες ελέγχου του θορύβου και οι νόμοι για τη μείωση του θορύβου έχουν μεγάλη σημασία για τη μελλοντική δημόσια υγεία.

Βασικά στοιχεία για να διατηρήσουμε γερά οστά

Υγεία οστών: Η υγεία των οστών συχνά παραβλέπεται μέχρι να προκύψει κάποιο πρόβλημα, αλλά η προληπτική διαχείριση μπορεί να αποτρέψει πολλά ζητήματα που σχετίζονται με τα οστά, όπως η οστεοπόρωση και τα κατάγματα.

Ο RSV αυξάνει τους καρδιακούς κινδύνους 

Μία από τις κύριες ανησυχίες με τον RSV είναι η δυνατότητά του να επιδεινώσει προϋπάρχουσες καρδιακές παθήσεις. Η μόλυνση από RSV μπορεί να επιβαρύνει επιπλέον την καρδιά, οδηγώντας σε επιπλοκές όπως αρρυθμίες, καρδιακή ανεπάρκεια και μυοκαρδίτιδα.

Η εξέταση αίματος μπορεί κάποια μέρα να διαγνώσει πρώιμη σκλήρυνση κατά πλάκας

«Φανταστείτε να μπορούσαμε να διαγνώσουμε τη σκλήρυνση κατά πλάκας προτού φτάσουν ορισμένοι ασθενείς στην κλινική», δήλωσε ο ανώτερος ερευνητής Δρ Στίβεν Χάουζερ, διευθυντής του Ινστιτούτου Νευροεπιστημών UCSF Weill. «Αυξάνει τις πιθανότητές μας να περάσουμε από την καταστολή στη θεραπεία».

Αποκωδικοποιήθηκε γονίδιο που συνδέεται με την επιληψία και τον αυτισμό

Πώς οι αλλαγές στο γονίδιο SCN2A επηρεάζουν το εάν ένα παιδί θα αναπτύξει αυτισμό ή επιληψία, την ηλικία στην οποία ξεκινούν οι κρίσεις για τα άτομα με επιληψία και τη σοβαρότητα των άλλων βλαβών του παιδιού;

Τι γνωρίζουμε για τη νόσο των Λεγεωνάριων;

Η νόσος των λεγεωνάριων μπορεί να ποικίλλει σε σοβαρότητα από ήπια συμπτώματα γρίπης έως σοβαρή πνευμονία και μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή, ιδιαίτερα σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή υποκείμενες παθήσεις υγείας.