Διαβήτης: Η πίτσα αποτελεί ένα φαγητό με αρκετό λίπος και υδατάνθρακες. όσοι πάσχουν από διαβήτη, είναι δύσκολο να απομακρύνουν από τις απολαύσεις τους ένα τόσο πεντανόστιμο πιάτο.
Είναι εύκολο να έχεις μια σχέση αγάπης-μίσους με την πίτσα. Ο συνδυασμός τυριού, σάλτσας ντομάτας και τραγανής κρούστας είναι ακαταμάχητος, αλλά οι επακόλουθες επιπτώσεις των θερμίδων, των υδατανθράκων και του νατρίου είναι απογοητευτικές. Απαγορεύεται η πίτσα εάν έχετε διαβήτη; Και αν όχι, πώς μπορείτε να απολαύσετε μια φέτα (ή δύο) χωρίς να στείλετε σάκχαρα στο αίμα;
Ιστορία της πίτσας
Η πρώιμη εκδοχή της πίτσας έμοιαζε περισσότερο με πλακέ ψωμί και την απολάμβαναν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, Έλληνες και Ρωμαίοι. Σύμφωνα με πολλά άρθρα, η Νάπολη ήταν πραγματικά η γενέτειρα της πίτσας. Μια εκδοχή πίτσας γαρνιρισμένης με ντομάτες, τυρί, λάδι, σκόρδο και αντζούγια πουλήθηκε από πλανόδιους πωλητές στους αγρότες της Νάπολης. Η βασίλισσα Μαργαρίτα επισκέφτηκε τη Νάπολη το 1889 και απόλαυσε μια πίτα με μαλακή μοτσαρέλα, ντομάτες και βασιλικό (χρώματα της ιταλικής σημαίας) – γεννήθηκε η κλασική «πίτσα Margherita».
Η πίτσα έφτασε σε πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών στα τέλη του 19ου και 20ου αιώνα, χάρη στους Ιταλούς και Έλληνες μετανάστες, και η αγάπη εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα, υπάρχουν πολλά στυλ πίτσας για να διαλέξετε. Και ενώ τα παραδοσιακά toppings όπως το πεπερόνι, τα μανιτάρια και τα κρεμμύδια κατατάσσονται ψηλά στη λίστα δημοτικότητας, μπορείτε να βρείτε και πολλά μη συμβατικά toppings – πίτσα με μπέικον, πίτσα με κοτόπουλο Buffalo ή η πίτσα με πέστο από παντζάρι και κατσικίσιο τυρί… Υπάρχει μια πίτσα για σχεδόν όλους!
Πίτσα και διαβήτης
Εάν έχετε διαβήτη, μπορείτε να φάτε πίτσα, αν θέλετε. Αλλά μερικές φέτες, πόσο μάλλον μια ολόκληρη πίτα, μπορεί συχνά να δυσκολέψουν τη διατήρηση του σακχάρου στο αίμα σε ένα λογικό εύρος. Μπορείτε να ευχαριστήσετε την περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και λίπος για αυτό.
Όσο πιο παχιά είναι η κρούστα, τόσο μεγαλύτερη είναι η περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες της φέτας σας. Και εκτός κι αν η κρούστα σας τυχαίνει να είναι κρούστα ολικής αλέσεως ή ακόμα και κρούστα χωρίς κόκκους (για παράδειγμα, κρούστα κουνουπιδιού), το ραφιναρισμένο λευκό αλεύρι μπορεί να έχει μια αρκετά έντονη γλυκαιμική διάτρηση. Η σάλτσα ντομάτας μπορεί να περιέχει πρόσθετη ζάχαρη, προσθέτοντας ακόμη περισσότερους υδατάνθρακες.
Και μετά υπάρχει το λίπος από το τυρί, το ελαιόλαδο και πιθανώς επικαλύψεις όπως πεπερόνι, λουκάνικο, μπέικον κ.λπ. Κάποιο από το λίπος είναι κορεσμένο, κάτι που δεν αρέσει στις αρτηρίες σας. Αλλά το λίπος, γενικά, επιβραδύνει την πέψη, πράγμα που σημαίνει ότι οι υδατάνθρακες δεν εισχωρούν παρά πολύ αργότερα (γι’ αυτό, ίσως σκέφτεστε, τα σάκχαρά μου στο αίμα μου είναι υψηλότερα το επόμενο πρωί).
Τέλος, η περιεκτικότητα σε νάτριο της πίτσας μπορεί να προκαλέσει τις δικές της προκλήσεις, ειδικά αν έχετε υψηλή αρτηριακή πίεση ή είστε επιρρεπείς στην κατακράτηση υγρών.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
